En ook het voordringen gaat me steeds beter af. Sinds deze week kan ik dat ook. De kunst is om als laatste bij de pont te arriveren en dan als de klep naar beneden gaat jezelf behendig (met een beetje duwen en trekken) zo snel mogelijk naar voren te bewegen. In het begin was deze ongeschreven wet wel even wennen, want in het normale leven is het vrij gangbaar om passagiers eerst uit te laten stappen. Maar hier geldt een hele andere wet. De wet van de sterkste.
De wetten van de Pont kennen daarom ook een zekere hiërarchie. Die wordt aangevoerd door de ronkende brommers (de op de pont ook gewoon door blijven ronken), gevolgd door de tweewielers (nee, die malle ligfietsen tellen niet mee.) Daarna de voetgangers en helemaal onderaan komen de brommobielen, van die 45 kilometer autootjes waarvan er in Noord opvallend veel rondrijden.
De belangrijkste ongeschreven wet op de Pont is dat je niet met elkaar praat. Als de eerste zonnestralen de lente aankondigen wordt dit gebod nog weleens overtreden door argeloze toeristen. Maar ja die weten niet beter. Doorgewinterde passagiers van de Pont staren zwijgend voor zich uit. De Pont is een soort niemandsland waar je zwijgend aan de dag begint of de dag van je af laat glijden.
Maar helaas, de laatste tijd worden wij doorgewinterde pontvaarders gestoord in ons zwijgen. 'Ze' hebben ons namelijk ontdekt, de goede doelen ronselaars. Vroeger stonden ze alleen in winkelstraten om je een lidmaatschap van een of andere club aan te smeren. En in de Kalverstraat kun je het wereldleed nog wel ontlopen. Maar als je op de pont staat te wachten kun je niet om ze heen en word je gedwongen om met ze te praten. En als ze dan eenmaal met je beginnen te praten dan houden ze niet meer op. Zo weet ik inmiddels alles van de 'defibrila -dinges' een apparaat dat levens redt, volgens het meisje van de Hartstichting. En als ik nou donateur word dan kan ze ervoor zorgen dat er bij de pont ook zo'n apparaat komt te hangen.
Op de valreep kon ik haar nog net vragen of het leuk werk is dat ronselen van donateurs. "Ach, ja je moet toch wat doen om als student aan je geld te komen."
De wetten van de Pont kennen daarom ook een zekere hiërarchie. Die wordt aangevoerd door de ronkende brommers (de op de pont ook gewoon door blijven ronken), gevolgd door de tweewielers (nee, die malle ligfietsen tellen niet mee.) Daarna de voetgangers en helemaal onderaan komen de brommobielen, van die 45 kilometer autootjes waarvan er in Noord opvallend veel rondrijden.
De belangrijkste ongeschreven wet op de Pont is dat je niet met elkaar praat. Als de eerste zonnestralen de lente aankondigen wordt dit gebod nog weleens overtreden door argeloze toeristen. Maar ja die weten niet beter. Doorgewinterde passagiers van de Pont staren zwijgend voor zich uit. De Pont is een soort niemandsland waar je zwijgend aan de dag begint of de dag van je af laat glijden.
Maar helaas, de laatste tijd worden wij doorgewinterde pontvaarders gestoord in ons zwijgen. 'Ze' hebben ons namelijk ontdekt, de goede doelen ronselaars. Vroeger stonden ze alleen in winkelstraten om je een lidmaatschap van een of andere club aan te smeren. En in de Kalverstraat kun je het wereldleed nog wel ontlopen. Maar als je op de pont staat te wachten kun je niet om ze heen en word je gedwongen om met ze te praten. En als ze dan eenmaal met je beginnen te praten dan houden ze niet meer op. Zo weet ik inmiddels alles van de 'defibrila -dinges' een apparaat dat levens redt, volgens het meisje van de Hartstichting. En als ik nou donateur word dan kan ze ervoor zorgen dat er bij de pont ook zo'n apparaat komt te hangen.
Op de valreep kon ik haar nog net vragen of het leuk werk is dat ronselen van donateurs. "Ach, ja je moet toch wat doen om als student aan je geld te komen."
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
44 reacties op "De ongeschreven wetten van de pont"
Nu is het mij opgevallen,dat 9 van de 10 pont passagiers zo blind als een mol
Ik loop met m,n fiets of scooter de pont op,en volg de witte pijl,en loop om het hekje naar voren
Vervolgens komt er zo,n blindganger,die tegen de richting in wil lopen,en nog met een pissig gezicht mij aan kijkt,omdat ik achter de schuifdeur sta
Gelukkig houd de kapitein de laatste tijd de schuifdeur dicht,dus moet iedereen de looprichting volgen
En dat werkt prima,moet ik zeggen
De oude pont -die wel zulke hoekjes had- dient nu als fietsen-stalling.
Dat is een BELEDIGING aan elk mens die verliefd kan worden..
Getver! Yanny
Een soort loveboat?
Dat ding is er gewoon om mensen,van de ene kant naar de andere kant te brengen
Trouwens dit weekend was ik in Amsterdam,en ging met de pont over
Er zat een Frans stelletje stevig met elkaar te zoenen,dus het kan wel
Ik heb zo'n akelig idee dat jij nooit verliefd bent geweest EN de oude pont nooit hebt meegemaakt..Kusje; Yanny
Ik heb de oude pont wel mee gemaakt,daar ging vroeger bus 39 op
En ja,ik ben ook verliefd geweest
Wat denk je,dat ik een stuk straatmeubulair ben zonder gevoel?
Hij deed het volgens mij altijd op het bootje naar de Oranjesluizen want dan had je meer tijd dan dat gekke pontje naar noord.
Dat was op dat omgebouwde binnenvaartschip van Stichting de Vertrouwen
groetjes, Susanne
Ergo, van saai naar leuk.
Jan Stender, ik deel jouw liefde voor schepen (ben zelf schipperskind) maar begrijp niets van jouw ideeen hier.
Want op de pont van nu krijg je niet eens de TIJD om eens lekker te zoenen en een fijn hoekje om dat te doen is er al helemaal niet meer..
Ik bedoel maar even dat met de voortschrijdende techniek (snel ,snel overvaren) er steeds minder rekening gehouden wordt met de 'menselijke maat' En dat is altijd kwalijk!
En het IJ wordt een stads-vijver. (ook nog!)
Daar zou jij als rechtgeaarde schipper toch een gezonde hekel aan moeten hebben!
Groet; Yanny
Zoals ik al zei,een pont is puur een vaartuig wat mensen van de ene kant naar de andere kant brengt
Denk je nou echt,dat bij het ontwerpen van een pont ook nog wordt gekeken of er een ruimte gecreeerd kan worden,waar even prive gezoend,gelebberd enz. kan worden?
Als ik jou was,dan bleef ik lekker thuis,de gordijnen dicht,de stekker van de telefoon er uit,en dook lekker voor de hele dag met m,n partner het nest in,nou,dan kun je zoenen hoor
Zowel op een oude als nieuwe pont kan gezoend worden
Gaat het bij jou soms om net zo lang zoenen totdat je vacuum vast gezogen zit aan je partner?
Trouwens het NDSM pontje doet er nog altijd 15 minuten over,naar het CS
Rechtgeaarde schipper?
Waarvan?
De Pollux?
Dat is een dummie,daar zou ik nooit schipper van kunnen zijn
Nu al helemaal niet,want waar ik nu woon zijn geen schepen in de buurt
Voor zoenen -waar dan ook- sta jij niet open- da's duidelijk.
Je bent beklagenswaardig want als je 'on topic' had gebleven dan had je wellicht iets kunnen zeggen over het 'pontje' dat sinds vorige week is afgeschaft (die hele kleine snelle) en die nu dagelijks gemist wordt!
Ik zit niet achter de geraniums met m'n gordijnen dicht en dat blijft zo! Ha!
Groet; Yanny
Satire heet dat. (sla je woordenboek er eens op na -gesteld dat je die in huis hebt)en wordt wijzer! Yanny
Blijf zelf even bij het topic,en hou eens op met dat gezeik over zoenen op de pont
Ik sta niet open voor zoenen?
Als dat zo was,dan was m,n vriendin al lang bij me weg gegaan
Maar het ging over die koude tochtige ongezellige pont.
Ik bedoel maar,elke verandering in Amsterdam,verneem ik van kennissen,die nog in Amsterdam wonen
En zo nu en dan lees ik iets hier op de website
Nee,Yanny Scutt,ik heb geen woordenboek in huis,het heeft ook helemaal geen nut,want het fenomeen satire,heeft totaal niets met dit topic te maken
Kusjes Jan Stender
Pont naar Noord neem ik nooit want ik heb daar niets te zoeken.
Signalement: aso's en mediterrane types.
Of de pont weg of jij weg.
maar in ieder geval de pont ging weer heen en weer.Dat is even terug denken aan de pont achter Centraal station. Ben in Oregon-USA
Waarom?
Omdat ze bang zijn,dat er geen zitplaats meer is,voor die 2 a 3 min.van de NDSM naar de Tasmanstraat
Van die kleine pontjes zijn er 2 types
Een waar je op het voordek,voor de stuurhut staat
En een waar je links en rechts naast de stuurhut kan staan
Op die pont rij ik mijn scooter achteruit de pont op,vanwege de afmetingen van mijn scooter,en zet hem rechts naast de stuurhut
Ik sta dan niemand in de weg,en de overige passagiers kunnen gewoon de pont op lopen
Maar nee,de 2 kantoorheren willen zich perse tussen mijn scooter en stuurhut wringen,om zo snel mogelijk een zitplaats te bemachtigen
En dat voor die 2 a 3 min.varen,naar de overkant
Echt zielig
De mensen die met de pont naar de Tasmanstraat varen wachten netjes tot de mensen uitgestapt zijn want de pont vaart wat vaker he, dus plaats genoeg.
Want die 2 wachten helemaal niet,tot de andere passagiers van de pont afgestapt zijn
Was dat wel zo,dan schreef ik die reactie niet
@Ben
Dat bombardement waar je 't over had, daar vertelde mijn opa ook wel eens over. Die was er net zoals jij ook bij, en helaas vielen die bommen niet alleen op gebouwen maar ook recht op mensen. Nare tijd :(
Wij kunnen ons ook druk maken om niks!! geweldig..hahaha