In dat licht is er eerder een probleem geschapen dan opgelost. Waar begint de eigen verantwoordelijkheid en waar die van de overheid? Een betuttelend strookje dwingt mij gedrag aan te passen dat nooit verkeerd is geweest. Het credo op de fiets luidt al jaren ‘opletten’. Mensen zijn in staat eigen beslissingen te nemen, risico’s zijn nu eenmaal verbonden aan het verkeer. Minstens zo vervelend is de opzet van het buurtoverleg. In dit geval opgezet door de Vondelpark-Concertgebouwbuurt, en laat ik nu net in de Stadionbuurt wonen. Kortom, zo’n nutteloze verkeerssituatie schept alleen maar problemen. Stop met die vervelende bemoeizuchtigheid.
Op de remmen
In dat licht is er eerder een probleem geschapen dan opgelost. Waar begint de eigen verantwoordelijkheid en waar die van de overheid? Een betuttelend strookje dwingt mij gedrag aan te passen dat nooit verkeerd is geweest. Het credo op de fiets luidt al jaren ‘opletten’. Mensen zijn in staat eigen beslissingen te nemen, risico’s zijn nu eenmaal verbonden aan het verkeer. Minstens zo vervelend is de opzet van het buurtoverleg. In dit geval opgezet door de Vondelpark-Concertgebouwbuurt, en laat ik nu net in de Stadionbuurt wonen. Kortom, zo’n nutteloze verkeerssituatie schept alleen maar problemen. Stop met die vervelende bemoeizuchtigheid.
Bijlmernostalgie
Een ongeluksklavertje
elf reacties op "Op de remmen"
Ik zou tegen de huidige bestuurders willen zeggen: Gaat inspireren ipv controleren!
Ik heb geen inzicht in het aantal aanrijdingen of bijna-aanrijdingen op deze plek, maar ik kan me voorstellen dat hier een veiligheidsrisico bestaat. Dáár lees ik in dit stukje echter niets in terug, behalve dan de eigen inschatting van een schrijvert met een kennelijk razendsnelle geest. En dat maakt dit toch een beetje een zelfzuchtige klaagzang van iemand gewoon de pest in heeft omdat hij een keertje extra in de rem moet knijpen.
Volgens mij zijn er ooit spelregels bedacht hoe we met elkaar omgaan en hoe we ons dienen te gedragen. Daarnaast ook nog wat ruimte om zelf invulling ergens aan te geven. Juist door het voortdurend denken over een ander en bedenken wat goed is voor anderen, ontstaat juist de situatie dat niemand zich meer verantwoordelijk voelt.
En laten we eerlijk wezen: zodra er wél iets gebeurt, staan we allemaal vooran om te roepen dat het allemaal voorkomen had kunnen worden als de overheid z'n werk had gedaan!
Iedere ochtend, op weg naar mijn werk, irriteer ook ik mij aan het feit dat ik de té haakse bocht al fietsend niet kan maken en half-afstappend-hink-stap-lopend-achterom kijkend of ik niet aangereden word door achteropkomende fietsers mijn weg vervolg...
Die gele klemfixbanen mis ik daarentegen weer wel als ik op de Willemsparkweg óm dubbelgeparkeerde auto's op het fietspad moet, al achteromkijkend of ik niet door achteropkomende auto's of de tram aangereden wordt; kunnen daar de gele banen niet geplaatst worden?
Allemaal pogingen (met desastreuze gevolgen) om de zwakkeren weg te houden van het autoverkeer. Waardoor de automobilisten harder rijden en (schijnbaar) minder hoeven opletten. Wie zijn daarvan de dupe ?
Iedereen moet altijd rekening houden met slome medeweggebruikers. Dat is de enige manier. Tenzij we alle slomen per helicopter kunnen vervoeren.
Meer op Baluw.nl
Er gebeuren de laatste jaren veel ongelukken waar vrachtwagens en trams bij betrokken zijn en daar zou veel meer aandacht aan besteed moeten worden. Groet; Yanny
Hoeveel bijna-ongelukken ik daar niet heb gezien/meegemaakt. (En hoeveel ergernissen...)
Tel daarbij op de combi scholieren - automobilisten die de Kruseman als snelweg gebruiken.
Conclusie: jammer dat het nodig is, maar 't is echt beter zo.
Reageren?
Lees vooraf even de regels voor discussies op Amsterdam Centraal door.
Eigen afbeelding bij reacties? Ga naar gravatar.com en meld je aan met het mailadres dat je ook hier voor reacties gebruikt.
Het misverstand is natuurlijk dat dit eerder een uitdaging vormt om zo vlot mogelijk overheen te huppen.