Moe maar voldaan kruip je 's avonds in bed achter moeders vlezige stronk en zucht: "Het was ge-wel-dig, Mien! Dat Christoffel Plantijnpad kennen ze niet meer terug!"
Waar ik nog wél wat problemen mee heb is de CO2-balans. Dagelijks word ik aan mijn hoofd gezeurd om toch vooral mijn persoonlijke CO2-uitstoot te compenseren. Dan moet ik een Daihatsu gaan kopen, want die fabrikant van pruttelautootjes belooft een jaar lang bomen voor me planten ter verrekening van mijn uitlaatgassen.
Wanneer ik een vliegreis maak wordt mij een vrijwillige bijdrage gevraagd. Ook die wordt omgezet in vriendelijke flora. Zo kan ik dan weer rustig slapen, zonder schuldgevoel over mijn broeikasgasproduktie.
Maar mooi niet dus! Heb ik net mijn broeikasboekhouding op orde, raast het stadsdeel Slotervaart eens lekker 'van dik hout zaagt men planken' door de buurt! Bijna alle bomen weg! Kan ik weer opnieuw beginnen met Daihatsus kopen! En Al Gore kan ondertussen wel kappen met die milieucampagne van hem. Die houdt tóch geen stand wanneer de eerste de beste lullige deelraad in Amsterdam-West de boel kan lopen saboteren.
Daar ga je dan met je strijd tegen de opwarming van de aarde! U gaat het merken: in Slotervaart wordt binnenkort de grond te heet onder onze voeten!
Flipper