Daarnaast ontbreken de mensen. Natuurlijk: op de geprojecteerde straten en pleinen worden altijd wel wat poppetjes neergestrooid, maar dat zijn onveranderlijk representatieve, welvarende poppetjes. Hier duwt een vrouw een kinderwagen, daar torst een zakenman zijn aktentas en op een bankje zit een ouder echtpaar te suffen. Nooit zie je op een maquette een troepje hangjongeren bij elkaar klitten. Nooit raast er een pizzakoerier op levensgevaarlijke wijze over het trottoir. Zwervers, junks en dealers zul je op de maquette vergeefs zoeken.
Wat je op een maquette wél ziet zijn bomen. Stoere, volwassen bomen, die hun verkoelende schaduw werpen over lommerrijke dreven en suffende bejaarden. En juist die bomen zul je in werkelijkheid niet aantreffen. Niet, althans, als het aan de deelraad van Zuidoost ligt.
Zodra een boom de jaren des onderscheids bereikt vertonen onze stadsdeelbestuurders een eigenaardige pavlovreactie: die boom moet weg. Ieder sloop-, bouw- of herstructureringsplan wordt aangegrepen als een dankbaar excuus om het openbaar groen uit te dunnen. De kaalslag bij de honingraatflats, de dorre vlakte rond het Anton de Komplein, de plannen voor het vernachelen van het Bijlmerpark en, vorige maand nog, het kappen van nagenoeg alle bomen in de Poort: groen verdwijnt waar de deelraad verschijnt.
Bomen, zo luidt de officiële redenering, bevorderen het gevoel van onveiligheid. Achter iedere volwassen boom kan zich immers een straatrover schuilhouden. Het feit dat de Bijlmerbewoners moord en brand schreeuwen bij elke nieuwe aanslag op hun groen wordt schouderophalend genegeerd. U wilt geen groen, vindt de deelraad, en daarmee basta. Toen tijdens de storm van 18 januari de ene na de andere boom omver ging moeten ze bij het stadsdeel op de tafels hebben staan dansen.
'Maar we planten wel nieuwe bomen hoor!', roepen de bestuurders als er weer eens een boze bewoner zijn beklag doet. Uiteraard: bij een kwekerij in Boskoop worden wat armetierige sprietjes besteld, die op regelmatige wijze over de kale vlakte worden verdeeld. De deelraad zit er niet mee: zodra zo'n sprietje volwassen dreigt te worden verzinnen ze wel weer een herstructureringsplan.
De 'diversificatie van het woningaanbod', het 'terugbrengen van verkeersfuncties op maaiveldniveau', het 'bevorderen van de kwaliteit van de openbare ruimte': het stadsdeelbestuur hanteert een ronkend jargon om de ontbossingsrazernij te rechtvaardigen. Eén ding zien ze over het hoofd: het vele groen vormt - vormde, moet ik zeggen - nou juist een van de pull-factoren voor het wonen in Zuidoost.
Maar een stadsdeel zonder stoere, volwassen bomen, daar willen geen poppetjes wonen. In ieder geval niet de welvarende, representatieve poppetjes van de maquette.
Zodra een boom de jaren des onderscheids bereikt vertonen onze stadsdeelbestuurders een eigenaardige pavlovreactie: die boom moet weg. Ieder sloop-, bouw- of herstructureringsplan wordt aangegrepen als een dankbaar excuus om het openbaar groen uit te dunnen. De kaalslag bij de honingraatflats, de dorre vlakte rond het Anton de Komplein, de plannen voor het vernachelen van het Bijlmerpark en, vorige maand nog, het kappen van nagenoeg alle bomen in de Poort: groen verdwijnt waar de deelraad verschijnt.
Bomen, zo luidt de officiële redenering, bevorderen het gevoel van onveiligheid. Achter iedere volwassen boom kan zich immers een straatrover schuilhouden. Het feit dat de Bijlmerbewoners moord en brand schreeuwen bij elke nieuwe aanslag op hun groen wordt schouderophalend genegeerd. U wilt geen groen, vindt de deelraad, en daarmee basta. Toen tijdens de storm van 18 januari de ene na de andere boom omver ging moeten ze bij het stadsdeel op de tafels hebben staan dansen.
'Maar we planten wel nieuwe bomen hoor!', roepen de bestuurders als er weer eens een boze bewoner zijn beklag doet. Uiteraard: bij een kwekerij in Boskoop worden wat armetierige sprietjes besteld, die op regelmatige wijze over de kale vlakte worden verdeeld. De deelraad zit er niet mee: zodra zo'n sprietje volwassen dreigt te worden verzinnen ze wel weer een herstructureringsplan.
De 'diversificatie van het woningaanbod', het 'terugbrengen van verkeersfuncties op maaiveldniveau', het 'bevorderen van de kwaliteit van de openbare ruimte': het stadsdeelbestuur hanteert een ronkend jargon om de ontbossingsrazernij te rechtvaardigen. Eén ding zien ze over het hoofd: het vele groen vormt - vormde, moet ik zeggen - nou juist een van de pull-factoren voor het wonen in Zuidoost.
Maar een stadsdeel zonder stoere, volwassen bomen, daar willen geen poppetjes wonen. In ieder geval niet de welvarende, representatieve poppetjes van de maquette.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
drie reacties op "Kappen nou!"
Flipper