Waar de jaarlijkse toespraak van de koningin me niet kan boeien, heb ik zojuist met plezier de speech van Cohen gelezen. Hoe doet hij dat toch, zo praten (terwijl ik hem de tekst niet heb horen voorlezen) dat ik me aangesproken voel?
Zijn speech is geschreven in heldere taal die elke Amsterdammer kan begrijpen. Er spreekt liefde uit en warmte voor de stad en haar inwoners. Bovendien krijg ik het idee alsof ik meneer Cohen kan bellen als ik ergens mee zit.
Zijn boodschap is er niet eentje waarvan je steil achterover slaat. Zijn speerpunten zijn ook niet nieuw, zo zegt hij zelf. Wat mij betreft is een nieuwjaarsspeech ook niet bedoeld om de plannen van het college te ontvouwen. Zo'n speech moet je als Amsterdammer het gevoel geven dat er iemand aan het roer staat die de boel op een open en positieve manier bij elkaar kan polderen, ook al raakt die methode (Cohens woorden) uit de tijd.
Uit de hele toespraak blijkt de trots van Cohen op zijn stad. De eerste twee zinnen illustreren dit mooi: "Op deze eerste dag van het jaar 2007 heet ik u namens het gemeentebestuur van harte welkom op deze Nieuwjaarsreceptie van de gemeente Amsterdam, die even traditiegetrouw plaatsvindt in de mooiste zaal van Amsterdam. Eén van de bijzonderheden van Amsterdam is dat je die uitspraak in zoveel verschillende gebouwen in de stad kunt doen."
De hele toespraak is hier te lezen. Ik werd er blij van, maar ik ben dan ook een polderende optimist.
Zijn speech is geschreven in heldere taal die elke Amsterdammer kan begrijpen. Er spreekt liefde uit en warmte voor de stad en haar inwoners. Bovendien krijg ik het idee alsof ik meneer Cohen kan bellen als ik ergens mee zit.
Zijn boodschap is er niet eentje waarvan je steil achterover slaat. Zijn speerpunten zijn ook niet nieuw, zo zegt hij zelf. Wat mij betreft is een nieuwjaarsspeech ook niet bedoeld om de plannen van het college te ontvouwen. Zo'n speech moet je als Amsterdammer het gevoel geven dat er iemand aan het roer staat die de boel op een open en positieve manier bij elkaar kan polderen, ook al raakt die methode (Cohens woorden) uit de tijd.
Uit de hele toespraak blijkt de trots van Cohen op zijn stad. De eerste twee zinnen illustreren dit mooi: "Op deze eerste dag van het jaar 2007 heet ik u namens het gemeentebestuur van harte welkom op deze Nieuwjaarsreceptie van de gemeente Amsterdam, die even traditiegetrouw plaatsvindt in de mooiste zaal van Amsterdam. Eén van de bijzonderheden van Amsterdam is dat je die uitspraak in zoveel verschillende gebouwen in de stad kunt doen."
De hele toespraak is hier te lezen. Ik werd er blij van, maar ik ben dan ook een polderende optimist.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
23 reacties op "Cohens nieuwjaarswoorden"
De essentie van de toespraak van Cohen was volgens mij de noodzaak om oog en oor voor elkaar te blijven houden, maar dan moet je wel zin hebben om te blijven kijken en horen. Dat is een taak van/voor iedereen. Ik sta daar helemaal achter. Wat mij betreft mag Cohen lekker op zijn geheel eigenwijze blijven polderen.
hear hear alex! vlijmscherp!
Over holle retoriek gesproken...
Wat mij niet bevalt is de buitengewone belangstelling voor de 'voordelen' van het geloven in een God vanuit onze bestuurders.
Vooral omdat daar flink op gezinspeeld wordt zonder het rechtuit te zeggen. Griezelig! )-: Yanny
Als ik Tony Blair hoor zeggen dat hij God heeft geraadpleegd alvorens Irak binnen te vallen, dan vraag ik me af of hij ook zijn kinderen met wijwater besprenkelt als ze griep hebben(...) Wanneer leren we inzien dat de politiek gescheiden moet blijven van de geloofsbelijdenis, als we werkelijk religieuze tolerantie tot doel hebben.
Trouwens: is deze 'Cohen' niet op een een of andere manier gelieerd aan 'Ben Cohen' op de Rozengracht? Volgens mij heb ik hem daar ooit gezien; hij had toen een plastic schort aan en was shoarma aan het afsnijden.
Jij bent degene die het uit die relatieve luwte haalt en er een discussie over begint. Jij reageert doodserieus op een iets wat niet zo serieus was bedoeld. En dat is je goed recht. Maar als ik er dan eveneens serieus op doorga, dan zeg je: ja, maar die rare vergelijking maak je toch ook niet, en wat heeft dit met de discussie te maken?
Wat ik mij wel en niet mag afvragen, beste Rosa, is denk ik niet aan jou ter beoordeling. Uiteraard staat het je vrij om mij daarop door te vragen — en mij om daarop te antwoorden — maar navenant verspeel je dan het recht om een antwoord van mij te verlangen waarom ik zo doorzever over zaken die weinig met het originele onderwerp van disussie te maken hebben. Het is kiezen of delen.
Zo rampzalig is dat nu ook weer niet. Er zijn talloze vrouwen die semi-gelukkige levens doorbrengen in sociale werkplaatsen, waar ze de uren van de dag spenderen met het schikken van droogboeketten en het rijgen van gekleurde kralen.
Ik heb niets tegen dat soort vrouwen; integendeel, ik houd van alle soorten mensen. Waar ik echter niet van houd zijn personages die mij blijven kwellen met onzinnige vragen, omdat ze toevallig van mening zijn dat ik hun begrenzingen van de goede smaak overschrijd.
Ik ga aankomend weekend maar weer eens naar Artis om overleg te plegen met onze 'neefjes en nichtjes', k' ben benieuwd naar hun mening. (-; Yanny
Waar je over kunt debateren is of mijn humor van slechte smaak is. Maar Rosa verkiest mij aan de kaak te stellen via de ontkennende ironie, en waarom zou ik dan niet het recht hebben datzelfe te doen? Omdat ik er een schepje boven op doe?
Nu over dat macho gedrag, het slecht tegen mijn verlies kunnen en dat zielige jongetjes gedrag. Tja, beste Richard, maar wie speelt hier nu eigenlijk de verongelijkte persoon hier? En dan dat: 'Bah' van je er achteraan; dat maakte werkelijk diepe indruk op mij.
Maar als ik het goed begrijp, mijn waarde Richard, is de essentie van je argument dat jij mij wel een verwaande kwast mag vinden en een zielig jongetje en 'Bah', maar het staat mij niet vrij om iemand's mentale faculteiten ter discussie stellen.
Over de visie van Cohen kan ik ook al niet zo veel zeggen; Wel zakt Amsterdam op alle lijstjes waar ik aan hecht sinds zijn aantreden. Minder liberale vrijheden, minder creativiteit etc.
Om iemand dan op basis van een (hoogst waarschijnlijk niet door hem zelf geschreven) speech zo de hemel in te schrijven bezorgt me een zelfde soort holkramp als de kramp die Pamela Hemelrijk zo aardig wist te beschrijven op frontaal naakt.
http://www.peterbreedveld.c...
(11 december 2006)
Toevallig ook in een stuk over onze Job.
Wellicht komt mijn argwaan wel voort uit het feit dat ik niet religieus ben, en ook al geen liefhebber van het hier ten lande gebruikelijke gepolder.
Verder ben ik ook niet zo'n enorme fan want Cohen zegt al jaren hetzelfde tijdens die speeches en nu weet ik het wel.
http://hoeiboei.web-log.nl/...