Iedere ochtend stond ik in de stromende regen op het perron van NS-station Diemen-Zuid vijf, tien, vijftien, twintig minuten te staren naar een blanco informatiebord, of te turen in de verte of een klein geel lichtpuntje de komst van mijn wederom vertraagde boemeltreintje al aankondigde.
Uiteindelijk kwam dat meestal wel. Zoveel reizigers stonden in de trein opeengepakt, dat die zich als rijpe puist leegspoot op het perron als de deuren zich openden. Ik perste mezelf naar binnen, en met mijn neus onder de zweterige oksel van een medepassagier bereikte ik een klein uurtje later mijn werk. Slechts twintig minuten te laat.
Gelukkig werk ik sinds kort gewoon in Amsterdam.
Iedere ochtend sta ik in de stromende regen op het perron van metrostation Van der Madeweg vijf, tien, vijftien, twintig minuten te staren naar een blanco informatiebord, of te turen in de verte of een klein geel lichtpuntje de komst van mijn wederom vertraagde metro al aankondigt.
Uiteindelijk komt die meestal wel. Zoveel reizigers staan in de metro opeengepakt, dat die zich als rijpe puist leegspuit op het perron als de deuren zich openen. Ik pers mezelf naar binnen, en met mijn neus onder de zweterige oksel van een medepassagier bereik ik een klein half uurtje later mijn werk. Slechts twintig minuten te laat.
Uiteindelijk komt die meestal wel. Zoveel reizigers staan in de metro opeengepakt, dat die zich als rijpe puist leegspuit op het perron als de deuren zich openen. Ik pers mezelf naar binnen, en met mijn neus onder de zweterige oksel van een medepassagier bereik ik een klein half uurtje later mijn werk. Slechts twintig minuten te laat.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
vijf reacties op "Vooruitgang"
Dat is ook logisch, in de directe omgeving van Schiphol wonen en werken toch bijna geen mensen, dus waarom zou je er OV aanbieden, nietwaar?
Bij die werkzaamheden werden vervangende bussen ingezet, waarvan de dienstregeling moet zijn uitgedacht door een dronken autist.
Ik herinner me dat, bij het eindpunt van de Geinlijn, drie buschauffeurs tegelijk wilden pauzeren. De passagiers werden van bus a naar bus b gestuurd, van daar naar bus c en vervolgens weer naar bus a, die tenslotte toch maar vertrok. Uiteraard moesten we al doende wel twee keer een drukke verkeersweg oversteken.
Maar het mooist was het toen de werkzaamheden een keer uitliepen tot de maandagochtend. Ook toen waren er vervangende bussen ingezet, maar volgens hetzelfde schema als in het weekend: één bus per kwartier. Op Duivendrecht was de rij niet te overzien. Toevallig moest ik die dag van Duivendrecht naar Reigersbos in plaats van andersom. Ik ben maar gaan lopen.
Bij ontstentenis van metroverkeer is dat sindsdien mijn favoriete optie. Toen het GVB vorige maand staakte heb ik er een erg mooie herfstwandeling door het Bijlmerpark aan overgehouden. Het scheelt maar twintig minuten.
Ook kan je bij je op het werk informeren, wie erbij jou in de buurt woont zodat je mee kan rijden of dat de werkgever een busje huurt. Is die er ook zeker van dat iedereen wel op tijd komt.
Zef rijd ik auto en vraag vaak bij bijeenkomsten of er iemand mee wil rijden! Bijna iedereen vind dat raar maar ik vind het sociaal. En elke dag alleen naar je werk rijden is echt ongezellig.
Helaas woon ik niet in jullie buurt anders zou ik jullie allemaal ophalen.
Ook kan je bij je op het werk informeren, wie erbij jou in de buurt woont zodat je mee kan rijden of dat de werkgever een busje huurt. Is die er ook zeker van dat iedereen wel op tijd komt.
Zelf rijd ik auto en vraag vaak bij bijeenkomsten of er iemand mee wil rijden! Bijna iedereen vind dat raar maar ik vind het sociaal. En elke dag alleen naar je werk rijden is echt ongezellig.
Helaas woon ik niet in jullie buurt anders zou ik jullie allemaal ophalen.