Door de grote ramen heen was een aantal weken lang goed te volgen hoe een leegstaande ruimte onder appartementencomplex Meander in de Van Hallstraat werd verbouwd. Nadat alle muren wit waren gemaakt en de gehele ruimte van een strakke grijze vloer was voorzien, werden er lipstickrode stoelen naar binnen gesjouwd. Boven een lange tafel vol verschenen XL lampen, geheel volgens de laatste interieurmode zoals Elle Wonen die voorschrijft. Een zuil werd met kranten beplakt. Ik kon mezelf niet inhouden totdat deze nieuwe hippe koffietent zou openen. Ik zag mezelf al slome zondagmiddagen met een grote kop koffie verkeerd en Het Parool doorbrengen. En dat allemaal in de Staatsliedenbuurt.
Die krant kun je er inderdaad lezen. En boeken trouwens ook en die mag je zelfs zonder betalen mee naar huis nemen. Ik was met stomheid geslagen.
De openbare bibliotheek is verhipt!
Ik overwon mijn drempelvrees voor bibliotheken (in een ding blinken ze uit: de administratie waaruit bleek hoeveel weken zakgeld je moest betalen wegens het te laat terugbrengen is altijd op orde) en stapte maandagavond naar binnen.
Waar is het bruin? De weeïge lucht? De immer strengkijkende grijze dame met knot? Het houten plankje zodat je een uit de kast genomen boek wel op de juiste terugzette mocht je besluiten dat het je keuze niet was? Zelfs de balie die doorgaans het eerste struikelblok was in 'het oordeel des boetegeld' vormt geen ondoordringbare barrière meer direct na binnenkomst, maar staat midden in de open ruimte. Een jongere en wat oudere dame bemensen vandaag de balie. Op mijn opmerking dat de bibliotheek zo hip was geworden en niets meer van het suffige imago had, wordt door beide dames de schouders ophalend gereageerd. De vernieuwing is blijkbaar nog niet tot hun doordrongen. Net zoals de openingstijden nog erg 1956 zijn. Twee avonden per week tot 20 uur en op zondag gesloten. Dat redt deze werkende vrouw niet. Maar verder verdient de bibliotheek een nieuwe kans.
De openbare bibliotheek is verhipt!
Ik overwon mijn drempelvrees voor bibliotheken (in een ding blinken ze uit: de administratie waaruit bleek hoeveel weken zakgeld je moest betalen wegens het te laat terugbrengen is altijd op orde) en stapte maandagavond naar binnen.
Waar is het bruin? De weeïge lucht? De immer strengkijkende grijze dame met knot? Het houten plankje zodat je een uit de kast genomen boek wel op de juiste terugzette mocht je besluiten dat het je keuze niet was? Zelfs de balie die doorgaans het eerste struikelblok was in 'het oordeel des boetegeld' vormt geen ondoordringbare barrière meer direct na binnenkomst, maar staat midden in de open ruimte. Een jongere en wat oudere dame bemensen vandaag de balie. Op mijn opmerking dat de bibliotheek zo hip was geworden en niets meer van het suffige imago had, wordt door beide dames de schouders ophalend gereageerd. De vernieuwing is blijkbaar nog niet tot hun doordrongen. Net zoals de openingstijden nog erg 1956 zijn. Twee avonden per week tot 20 uur en op zondag gesloten. Dat redt deze werkende vrouw niet. Maar verder verdient de bibliotheek een nieuwe kans.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
http://www.staatskrant.com/...