Hallo! Gaan jullie nog een beetje stappen in Amsterdam? Of zijn jullie op weg naar huis? Sorry, maar ik ben een beetje aangeschoten, niet erg toch? Heb je last van mijn sigaret? Dan doe ik hem wel uit, hoor. Wij gaan nog een beetje chillen in het bos. Jointje roken.
Hij schudt ons de hand en loopt weer verder. Aardige jongens.
Volgende halte. Er stapt een ander gezelschap binnen. Twee ‘stellen’. De jongens hebben baseballpetjes op. Er valt achterin een fiets om. Iemand die daar in de buurt staat te wachten loopt naar voren, met zijn eigen fiets. Ineens klinkt het DENG! DENG! DENG! DENG!!! Iemand slaat met een hard voorwerp tegen de banken. Een van de aangeschoten jongens loopt naar de baseballpetten toe en knoopt een gesprek aan.
De sfeer in het metrostel wordt ineens dreigend als een van de baseballpetten een honkbalknuppel omhoog houdt. Hij bedoelt: opdonderen jij! Er ontstaat ruzie. White racist tegen allochtone stadgenoot. De aangeschoten jongen loopt weer naar voren.
De andere baseballpet laat het er niet bij zitten. Hij staat op en loopt langs ons heen en deelt een eerste klap uit. Het wachten is op het moment dat de honkbalknuppel zich er ook mee gaat bemoeien... Verdomme, wat een klootzakken. Wat moet ik doen, het loopt uit de hand... De metro stop bij halte Kronenburg. De baseballpetten stappen uit. Saved by the bell. Ze schreeuwen nog wat verwensingen en bedreigingen naar het aangeschoten gezelschap. We zien jullie straks wel bij Uilenstede. Ze passeren ons raam en ineens haalt de baseballpet met de honkbalknuppel uit. DENG!!! Hij houdt twee stukken hout in zijn handen. Mooi. Langzaam zet de metro zich in beweging.
Nazi’s! Begrijpen jullie dat nou?, vraagt de jongen die met ons had staan praten. Ze gaan eruit bij Uilenstede. Chillen in het Amsterdamse Bos. Een vrouw die naast ons was komen zitten - uit bescherming, om in te kunnen grijpen? - toen het matten achter ons was begonnen, zegt dat ze net op het punt stond om de politie te bellen. Zou dat wat geholpen hebben, als het echt uit de hand was gelopen, als de baseballpetten er niet bij Kroneburg uit hadden gemoeten?
Wat moet je doen, wat kun je doen op zo’n moment? De ‘stomme held’ zijn en je met het gevecht bemoeien? Of de ‘verstandige lafaard’ en gewoon doen of je niets ziet of hoort en doorgaan met je kruiswoordpuzzel, zoals de passagier schuin voor ons? Ik weet het niet, weet u het?
De andere baseballpet laat het er niet bij zitten. Hij staat op en loopt langs ons heen en deelt een eerste klap uit. Het wachten is op het moment dat de honkbalknuppel zich er ook mee gaat bemoeien... Verdomme, wat een klootzakken. Wat moet ik doen, het loopt uit de hand... De metro stop bij halte Kronenburg. De baseballpetten stappen uit. Saved by the bell. Ze schreeuwen nog wat verwensingen en bedreigingen naar het aangeschoten gezelschap. We zien jullie straks wel bij Uilenstede. Ze passeren ons raam en ineens haalt de baseballpet met de honkbalknuppel uit. DENG!!! Hij houdt twee stukken hout in zijn handen. Mooi. Langzaam zet de metro zich in beweging.
Nazi’s! Begrijpen jullie dat nou?, vraagt de jongen die met ons had staan praten. Ze gaan eruit bij Uilenstede. Chillen in het Amsterdamse Bos. Een vrouw die naast ons was komen zitten - uit bescherming, om in te kunnen grijpen? - toen het matten achter ons was begonnen, zegt dat ze net op het punt stond om de politie te bellen. Zou dat wat geholpen hebben, als het echt uit de hand was gelopen, als de baseballpetten er niet bij Kroneburg uit hadden gemoeten?
Wat moet je doen, wat kun je doen op zo’n moment? De ‘stomme held’ zijn en je met het gevecht bemoeien? Of de ‘verstandige lafaard’ en gewoon doen of je niets ziet of hoort en doorgaan met je kruiswoordpuzzel, zoals de passagier schuin voor ons? Ik weet het niet, weet u het?
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
veertien reacties op "Chillen in het bos"
Wat moet je doen? Goeie vraag. Dat zal per situatie anders zijn. In elk geval moet je niet niks doen, denk ik altijd maar.
Heb ook een keer gehad dat er twee mannen op me afkwamen die zeiden: 'Hee bril!' Ik zat te shaken, dacht, die gaan me in elkaar rammen. Moesten ze de jongen achter mij -met bril- hebben. Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Het verhaal van Hans komt mij zeer bekend voor.
Categoriseren heeft geen zin. Het is groepsgedrag.
Twee zich groot voelende jongetjes van ongeveer 25 jaar met een groepje andere kids achter zich vinden dat ze wat moeten vechten.Mijn dochter toen nog wonend in Maastricht ging er tussen staan en zei: Sorry jonges:“Ik heb altijd gelijk, dus wat is er aan de hand”. Het hele cluppie droop af. Mijn dochter later:“Pap dat doe ik nooi weer”.Daar heb ik na een kortstondige euforie, drie nachten nachtmerries van gehad.
Een seintje met een vlaggetje naar de babys van ruim 20.
Stoere dochter, maar het had ook heel makkelijk anders kunnen aflopen ja...
Natuurlijk is er een groot risico tegenwoordig, met al die compleet ongeremde en zwaar gestoorde mensen. Maar wat als je zelf op de grond ligt, in elkaar getrapt wordt en niemand iets doet? Wat dan? Zeg je dan ook: ik begrijp het wel, het risico was te groot?
Nee, iedereen moet altijd ingrijpen. Hoe, dat is afhankelijk van de situatie. Maar we laten elkaar toch niet stikken?
Tot slot @Kwek:
Je zal dit wel niet meer lezen omdat je reactie van 3 jaar geleden dateert, maar:
wat een belachelijk onderscheid. Maak liever een onderscheid tussen 'relschoppers' en agressievelingen en de overige bevolking.