Na de Rietveld academie te hebben doorlopen en jaren als beeldhouwer actief te zijn geweest, besloot Rewinkel in 1992 om samen met kunstenaars van verschillende disciplines Stichting OE op te richten.
OE ziet kunst 'als een instrument om het individu te bevrijden van opgelegde waarden en normen', aldus Rewinkel. 'OE hanteert hiervoor interventies. Naar gelang de situatie kunnen dit artistieke, sociale, stedebouwkundige of andere gewenste tussenkomsten zijn'.
St. OE was bijvoorbeeld betrokken bij het opzetten van een nieuw jeugdhonk in het TeC in Slotervaart, en werkt nauw samen met Karam, een stichting die zich inzet voor goede doelen.
Ook staat er een project op stapel waar chirurgen van het VU- en het Slotervaartziekenhuis aan mee gaan werken door in Suriname, Turkije, Marokko en op de Antillen kinderen te opereren die dat nodig hebben. De werkwijze van dit project is tamelijk onorthodox: Amsterdammers met connecties in de betreffende landen kunnen de stichting wijzen op dorpen en plaatsen waar operaties en/of medische spullen nodig zijn. OE zal de situatie samen met Karam inventariseren en onderneemt er vervolgens actie op.
Het is de bedoeling dat in Bos en Lommer een centrum wordt geopend waar bewoners dan bijvoorbeeld rolstoelen kunnen opknappen die naar Marokko gestuurd worden.
OE en Karam zijn hierover in gesprek met het stadsdeel.
'Het Wij-Amsterdammers-gevoel, maar dan net een beetje anders', grijnst Rewinkel in zijn ruime atelier aan de Admiraal de Ruyterweg. Rewinkel is bezorgd over de stad en zijn bestuurders.
'De bestuurders van vandaag weten niet hoe zij hun burgers op een gelijkwaardige wijze kunnen betrekken bij hun plannen', zegt hij. 'Net als ieder ander hebben zij last van tunnelvisie en koudwatervrees. Ik begrijp dat het in een positie als bestuurder moeilijk is om haalbare creatieve oplossingen voor de problemen op de straat te bedenken. Samen met Karam, medewerkers van een jeugdgevangenis en de politie heeft OE het vrijwilligersproject Connect ontwikkeld, dat van onderaf Amsterdamse jongeren en hun ouders duurzaam gaat begeleiden naar school, werk en activiteiten.
Ons burgernetwerk van Amsterdammers, die zich voor de stad en zijn bewoners willen inzetten, groeit met de dag'.
Dat een kunstenaarscollectief als OE iets kan betekenen voor een wijk als Bos en Lommer, is ook gebleken uit het project Willem Leeft.
Stichting OE was bezig met een film over de stedebouwkundige ontwikkelingen in Bos en Lommer en stuitte op boze bewoners van het entreegebied Haarlemmerweg, die de toekomstige veelbouw in het gebied niet zagen zitten. OE is met de bewoners en met buurtvereniging 'Willem Leeft' gaan praten ('bottom-up', zegt Rewinkel,'van beneden af gaan kijken wat er leeft in een buurt en niet vanuit je toren') en heeft daarna een stedebouwkundig interventieplan gemaakt.
Tevens hebben zij de bewoners in samenwerking met stadssociologen, architekten en stedebouwkundigen begeleid naar hun eigen visie op stedenbouw.
Gedurende het proces zorgde OE ervoor dat de overheid en de projectontwikkelaar door workshops in gesprek bleven met de buurtbewoners.
Op uitnodiging van Ger Timmer, stadsdeelbestuurder, heeft hoogleraar stedenbouw Rein Geurtsen vervolgens naar alle plannen gekeken en het plan van Willem Leeft als essentieel benoemd voor de verdere ontwikkeling van het gebied.
Stadsdeel Bos en Lommer had inmiddels zelf zijn plan voor hoogbouw teruggetrokken, tot grote opluchting van alle betrokken partijen.
'Het is heel mooi', zegt Rewinkel, 'om boosheid en machteloosheid van bewoners constructief te maken, en mensen te laten inzien dat ze dingen kunnen veranderen als ze hun energie goed aanwenden'.
Stichting OE maakt zich nu hard voor 'ontmoetingsplanologie', zoals zij dat noemen.
'Wij pleiten voor een balans tussen de betrokkenheid van de burgers en het aantal kubieke meters dat je wilt bouwen', aldus de kunstenaar. 'Dat vereist ook een andere visie van bestuurders, en daar willen wij een steentje aan bijdragen'.
Kunst in Bos en Lommer?
Jazeker, en niet zo'n beetje ook dus.
Toegepaste kunst, die iets betekent voor de buurt.
We gaan ongetwijfeld meer horen van Stichting OE.
Ook staat er een project op stapel waar chirurgen van het VU- en het Slotervaartziekenhuis aan mee gaan werken door in Suriname, Turkije, Marokko en op de Antillen kinderen te opereren die dat nodig hebben. De werkwijze van dit project is tamelijk onorthodox: Amsterdammers met connecties in de betreffende landen kunnen de stichting wijzen op dorpen en plaatsen waar operaties en/of medische spullen nodig zijn. OE zal de situatie samen met Karam inventariseren en onderneemt er vervolgens actie op.
Het is de bedoeling dat in Bos en Lommer een centrum wordt geopend waar bewoners dan bijvoorbeeld rolstoelen kunnen opknappen die naar Marokko gestuurd worden.
OE en Karam zijn hierover in gesprek met het stadsdeel.
'Het Wij-Amsterdammers-gevoel, maar dan net een beetje anders', grijnst Rewinkel in zijn ruime atelier aan de Admiraal de Ruyterweg. Rewinkel is bezorgd over de stad en zijn bestuurders.
'De bestuurders van vandaag weten niet hoe zij hun burgers op een gelijkwaardige wijze kunnen betrekken bij hun plannen', zegt hij. 'Net als ieder ander hebben zij last van tunnelvisie en koudwatervrees. Ik begrijp dat het in een positie als bestuurder moeilijk is om haalbare creatieve oplossingen voor de problemen op de straat te bedenken. Samen met Karam, medewerkers van een jeugdgevangenis en de politie heeft OE het vrijwilligersproject Connect ontwikkeld, dat van onderaf Amsterdamse jongeren en hun ouders duurzaam gaat begeleiden naar school, werk en activiteiten.
Ons burgernetwerk van Amsterdammers, die zich voor de stad en zijn bewoners willen inzetten, groeit met de dag'.
Dat een kunstenaarscollectief als OE iets kan betekenen voor een wijk als Bos en Lommer, is ook gebleken uit het project Willem Leeft.
Stichting OE was bezig met een film over de stedebouwkundige ontwikkelingen in Bos en Lommer en stuitte op boze bewoners van het entreegebied Haarlemmerweg, die de toekomstige veelbouw in het gebied niet zagen zitten. OE is met de bewoners en met buurtvereniging 'Willem Leeft' gaan praten ('bottom-up', zegt Rewinkel,'van beneden af gaan kijken wat er leeft in een buurt en niet vanuit je toren') en heeft daarna een stedebouwkundig interventieplan gemaakt.
Tevens hebben zij de bewoners in samenwerking met stadssociologen, architekten en stedebouwkundigen begeleid naar hun eigen visie op stedenbouw.
Gedurende het proces zorgde OE ervoor dat de overheid en de projectontwikkelaar door workshops in gesprek bleven met de buurtbewoners.
Op uitnodiging van Ger Timmer, stadsdeelbestuurder, heeft hoogleraar stedenbouw Rein Geurtsen vervolgens naar alle plannen gekeken en het plan van Willem Leeft als essentieel benoemd voor de verdere ontwikkeling van het gebied.
Stadsdeel Bos en Lommer had inmiddels zelf zijn plan voor hoogbouw teruggetrokken, tot grote opluchting van alle betrokken partijen.
'Het is heel mooi', zegt Rewinkel, 'om boosheid en machteloosheid van bewoners constructief te maken, en mensen te laten inzien dat ze dingen kunnen veranderen als ze hun energie goed aanwenden'.
Stichting OE maakt zich nu hard voor 'ontmoetingsplanologie', zoals zij dat noemen.
'Wij pleiten voor een balans tussen de betrokkenheid van de burgers en het aantal kubieke meters dat je wilt bouwen', aldus de kunstenaar. 'Dat vereist ook een andere visie van bestuurders, en daar willen wij een steentje aan bijdragen'.
Kunst in Bos en Lommer?
Jazeker, en niet zo'n beetje ook dus.
Toegepaste kunst, die iets betekent voor de buurt.
We gaan ongetwijfeld meer horen van Stichting OE.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
vier reacties op "OE, wat goed"
Met alle andere kunstuitingen in de wijk komthet dan best goed. Groet Yanny
@Yanny: Willem Leeft is vernoemd naar een straat uit de buurt, namelijk de Willem Leevendstraat, waar ongetwijfeld ook Bilals en Ahmets wonen. Die laatsten hebben zich namelijk ook ingezet voor dit buurtplan, samen met de El Badr moskee. Niets paternalistisch aan dus.