Stadsdelen in staat van oorlog!

Op vrijdagmorgen passeerde ik via de Cornelis Lelylaan de grens tussen Osdorp en Slotervaart. Er stond een nieuw bordje.
"Hé, geinig, een nieuw bordje!" dacht ik nog.
Het bordje liet weten dat Slotervaart werd bewaakt door de politie en een beveiligingsbedrijf.
Gelukkig! In het machtsvacuüm tussen twee deelraadsbesturen waren we tenminste niet aan de hangheidenen overgeleverd! Ik kon rustig het weekend in.

Op vrijdagmiddag passeerde ik wederom de grens tussen beide stadsdelen. Ik zag géén bordje staan.
Voor de zekerheid reed ik nog drie keer extra langs, maar zag nog steeds geen bordje. Het zweet brak mij uit!
Ik belde terstond mijn therapeut. Met acute wanen kun je immers niet voorzichtig genoeg zijn! Zó kon ik niet het weekend in!

Hij raadde mij aan de Westerpost te lezen. Een ongebruikelijke therapie, maar inderdaad, het wijkblad meldde dat er sinds kort een grensconflict bestond tussen Osdorp en Slotervaart. Laatstgenoemd stadsdeel was zo brutaal geweest om zijn bordje op het grondgebied van Osdorp te plaatsen. Om precies te zijn: 1 meter over de grens!
Dit kon Osdorp niet over zijn kant laten gaan!

Waarnemend stadsdeelvoorzitter Martje Postma had direct een algehele mobilisatie bevolen. Een ultimatum werd gesteld: als het bord vrijdagmiddag niet was verwijderd zouden de Osdorp-commando's op zaterdag om exact twelvehundred hours het bord zélf met gepast geweld weghalen.
Volgens de Westerpost had Osdorp helemaal geen bezwaar tegen een bord op hun grondgebied, maar dan moest Slotervaart wél een vergunning aanvragen en netjes precariobelasting betalen.

Slotervaart kon zich blijkbaar op de sabbat geen grensoorlog veroorloven en haalde het bordje weg. Pfoe, dat was close zeg! Ik zag de stoottroepen zich al samentrekken op de Cornelis Lelylaan, op nog geen honderd meter van mijn huis! En dan had ik die gasten vast nog moeten inkwartieren ook! Want wie is uiteindelijk weer de dupe? Juist, de burger!
Die moet verduisteringsmaatregelen nemen. Er wordt een avondklok ingesteld. Vóór spertijd nog naar Dirk van den Broek om te hamsteren. Tanks rollen langs de woonerven. Over de Sloterplas scheren verkenningsvliegtuigen. Loopgraven in de wegberm. Honden worden niet uitgelaten, maar zolang buiten de balkons gehangen. Bemiddelaar Cohen probeert de boel bij elkaar te houden, maar wordt óók buiten de balkons gehangen...

Maar gelukkig, het gevaar is op het nippertje afgewend. En er mankeert niets aan mijn geestvermogens. Van anderen weet ik dat nog zo zeker niet. Kan ik dan nu eindelijk aan mijn weekend beginnen, ja?