Israël vertoont in bepaalde opzichten een gelijkenis met Nederland: het is een kleine, westers geöriënteerde multiculturele staat. De verschillende manier waarop de multicultuur in Israël en Nederland is ontstaan en de wijze waarop ermee wordt omgegaan geeft aanleiding tot interessante overpeinzingen. Bijvoorbeeld: is volledige integratie eigenlijk wel nodig?
Het belangrijkste verschil tussen beide landen is dat in Nederland de autochtonen de dienst uitmaken en in Israël de allochtonen. Dat staat heel raar als je dat zo opschrijft, maar feitelijk is het natuurlijk juist. Sinds de vestiging van de staat Israël 1948 is de oorspronkelijke, grotendeels Arabische bevolking, geconfronteerd met de massa-immigratie van Joden vanuit de hele wereld. Vanwege de religieuze wortels en claims op het land van zowel immigranten als oorspronkelijke bewoners voelen alle culturele groepen zich daar thuis en beschouwen ze het als hun eigen land. Driekwart van de bevolking is tegenwoordig Joods, de rest Arabisch, Druzisch of Christen.
slappe zak
De integratie beperkt zich hoofdzakelijk tot het algemeen maatschappelijk verkeer. Men leeft samen, maar toch in belangrijke mate apart. Wie met de auto door Israël rijdt passeert veelvuldig Arabische en Druzische dorpen. Daar spreekt men Arabisch en men zou een Israëlische minister Verdonk honend het dorp uitjagen als die van hen verlangde dat ze op straat Hebreeuws zouden spreken. Arabieren en Druzen handhaven zonder hoog oplopende nationale discussies hun eigen cultuur. De Arabische man vindt de gemiddelde Israëlische man maar een slappe zak als hij merkt dat diens vrouw thuis ook het nodige te zeggen heeft. De niet-orthodoxe Israëliërs halen hier hun schouders over op: hun principe van gelijkheid tussen man en vrouw is economisch en intellectueel succesvoller gebleken, dus als die Arabieren zichzelf tekort willen doen moet zij dat weten.
sluipende immigratie
In Nederland kwamen de allochtonen naar een land dat wél oorspronkelijk van de Nederlanders was. Feitelijk was er sprake van 'sluipende' immigratie. Immers, van de eerste gastarbeiders was de verwachting dat ze zouden terugkeren naar het land van herkomst. Daarom was er weinig aandacht voor het aspect van de integratie. Geleidelijk kwam het tot 'gezinshereniging', verkrijging van de Nederlandse nationaliteit en het laten overkomen van bruiden uit het thuisland. Pas tegen de tijd dat Pim Fortuyn stennis begon te schoppen, leek de overheid erachter te komen dat hier grote groepen nieuwe Nederlanders woonden en ook zouden blijven. Toegegeven, ietwat gechargeerd, maar een werkelijk integratiedebat dateert pas van de laatste jaren, met alle krampachtigheid van dien.
bij elkaar houden
Deze kleine verhandeling is natuurlijk verre van volledig en volmaakt. Toch zouden we in Nederland -en in het bijzonder in onze eigen stad Amsterdam- misschien eens moeten kijken naar de manier waarop de multiculturele samenleving in andere landen in elkaar steekt. De goede aspecten daarvan zouden we kunnen overnemen. Van Israël zouden we bijvoorbeeld kunnen leren dat integratie misschien niet dieper hoeft te gaan dan het algemeen maatschappelijk en economisch verkeer. In hoeverre moeten we eigenlijk 'de boel bij elkaar houden'? En hoezo 'houden'? Laten we eerst maar eens proberen de boel globaal een beetje bij elkaar te krijgen.
Foto: Door antieke Romeinse en Byzantijnse allochtonen achtergelaten historische bouwwerken in Beit Sha'an, Israël.
De integratie beperkt zich hoofdzakelijk tot het algemeen maatschappelijk verkeer. Men leeft samen, maar toch in belangrijke mate apart. Wie met de auto door Israël rijdt passeert veelvuldig Arabische en Druzische dorpen. Daar spreekt men Arabisch en men zou een Israëlische minister Verdonk honend het dorp uitjagen als die van hen verlangde dat ze op straat Hebreeuws zouden spreken. Arabieren en Druzen handhaven zonder hoog oplopende nationale discussies hun eigen cultuur. De Arabische man vindt de gemiddelde Israëlische man maar een slappe zak als hij merkt dat diens vrouw thuis ook het nodige te zeggen heeft. De niet-orthodoxe Israëliërs halen hier hun schouders over op: hun principe van gelijkheid tussen man en vrouw is economisch en intellectueel succesvoller gebleken, dus als die Arabieren zichzelf tekort willen doen moet zij dat weten.
sluipende immigratie
In Nederland kwamen de allochtonen naar een land dat wél oorspronkelijk van de Nederlanders was. Feitelijk was er sprake van 'sluipende' immigratie. Immers, van de eerste gastarbeiders was de verwachting dat ze zouden terugkeren naar het land van herkomst. Daarom was er weinig aandacht voor het aspect van de integratie. Geleidelijk kwam het tot 'gezinshereniging', verkrijging van de Nederlandse nationaliteit en het laten overkomen van bruiden uit het thuisland. Pas tegen de tijd dat Pim Fortuyn stennis begon te schoppen, leek de overheid erachter te komen dat hier grote groepen nieuwe Nederlanders woonden en ook zouden blijven. Toegegeven, ietwat gechargeerd, maar een werkelijk integratiedebat dateert pas van de laatste jaren, met alle krampachtigheid van dien.
bij elkaar houden
Deze kleine verhandeling is natuurlijk verre van volledig en volmaakt. Toch zouden we in Nederland -en in het bijzonder in onze eigen stad Amsterdam- misschien eens moeten kijken naar de manier waarop de multiculturele samenleving in andere landen in elkaar steekt. De goede aspecten daarvan zouden we kunnen overnemen. Van Israël zouden we bijvoorbeeld kunnen leren dat integratie misschien niet dieper hoeft te gaan dan het algemeen maatschappelijk en economisch verkeer. In hoeverre moeten we eigenlijk 'de boel bij elkaar houden'? En hoezo 'houden'? Laten we eerst maar eens proberen de boel globaal een beetje bij elkaar te krijgen.
Foto: Door antieke Romeinse en Byzantijnse allochtonen achtergelaten historische bouwwerken in Beit Sha'an, Israël.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
zestien reacties op "Is integratie wel zo nodig?"
Erken simpel dat we in Nederland met heel veel verschillende culturen samenleven maar hang er geen waarde oordeel aan vast. Probeer veel meer te zien dat deze culturen een meerwaarde leveren en ons wereldbeeld verrijken. We noemen ons graag wereldburger maar blijven zo klein in het uitdragen daarvan. Zie diversiteit inderdaad als meerwaarde en niet als bedreiging.
Er zijn in Israel vast en zeker positieve voorbeelden van naast en met elkaar leven. Maar als er iets in Israël in het oog loopt, dan is het toch wel het grote fiasco van het niet samenleven van verschillende volkeren...
Het lijkt me dus niet zo vruchtbaar om het voorbeeld Israël in deze toch al moeilijke discussie in te brengen
Het gaat hier natuurlijk over de binnenlandse situatie in Israël, niet over de Israëlisch-Palestijnse kwestie. Dat moet je niet door elkaar halen.
t.a.v. “de binnenlandse situatie in Israël, niet over de I-P kwestie” het volgende:
Volgens mij bestaat er nog niet echt een duidelijke 'binnenlandse situatie' in Israël:
-de naam “Palestina” voor een duidelijk begrensd en bestaand(!) land is nog lang geen gemeengoed
-Hamas -nu toch de regerende partij van de Palestijnen - wil Israël niet erkennen
-diverse kolonisten zijn nog steeds zeer 'ontstemd' over de recente landteruggave.
M.a.w: Waar hebben we het in godsnaam (jawel, in godsnaam) over?
En vervolgens: De moslims in de rest van de wereld identificeren zich -terecht of onterecht- in sterke mate met de I-P kwestie, met de bijbehorende gevolgen. (bijv: vreemde verbandlegging tussen de Deense cartoons en 'De Joden'
Daarom nogmaals: dit lijkt mij geen vruchtbare toevoeging aan de discussie, eerder zelfs contraproductief.
Tja, als je weigert die andere invalshoek te kiezen is de discussie inderdaad weinig vruchtbaar. Je blijft de Palestijnse kwestie er maar bij slepen, terwijl het daar nu even niet over gaat. Israël is méér dan alleen het conflict met de Palestijnen. Wanneer je het land binnenkomt moet je toch echt door de douane en daarna ben je in het 'binnenland'. En in dat land wonen vele ethnische bevolkingsgroepen die volwaardig staatsburger zijn.
Het is hooguit een goed voorbeeld van hoe machtwellustelingen de boel zo kunnen manipuleren dat alleen hun eigen machtspositie ermee gediend is.
Wij moeten terug naar de universele waarde van respectvolle dialoog.
Van het CBS:
Volgens het CBS vindt er op dit moment een emigratiegolf onder jonge Nederlanders plaats, waardoor de groei van de autochtone bevolking op het punt van kantelen staat. Voor elke autochtoon die er in Nederland bijkomt, komen er bijna dertig allochtonen bij.
.