In het ene stadsdeel moeten bomen worden omgekapt, in het andere stadsdeel ontstaan er onbegrijpelijke verkeerssituaties als gevolg van ‘herprofilering’. De drang naar regulering lijkt een oorzaak. Denk bijvoorbeeld aan het kruispunt Stadionplein. Door de plaatsing van middenbermpjes, verkeersborden, markeringen en bochten in de weg is het verkeersknooppunt nu een ongelooflijke chaos.
Ook voetgangers en fietsers worden steeds vaker belemmerd in hun fiets- en wandelgedrag. Een voorbeeld is de loopbrug bij de Rietveld Academie, tot voor kort nog onbegaanbaar voor rolstoelgebruikers en kinderwagens. Beide toegangstrappen zijn daarom nu voor de helft vlak, oplopend, betegeld. Bijkomend voordeel is dat je niet meer van je fiets hoeft te stappen. Helaas. Door de plaatsing van een hekje moet de fietser nu afstappen, op een betuttelende manier.
Monderman is hoofd van het expertteam van het Europese project ‘Shared Space’. Samen met een aantal collega werken ze hun verkeersplannen uit in Engeland, Denemarken, Duitsland, België en Nederland. In Nederland zijn al meer dan honderd plekken verkeersbordvrij, onder andere Drachten en Oosterwolde. Zelfs het centrum van Londen is inmiddels onderworpen aan de theorie van Monderman. Amsterdam wil graag een aantrekkelijke wereldstad zijn: waar wachten we nog op!
Dat is voetpad of fietspad... een chaos.
Dat wordt dus midden op de weg rijden.
(Gezien het uitvaartcentrum is het toch èènrichtingsverkeer)