Ongeveer 250 vrouwen, van wie driekwart woonachtig in de wijk en van Marokkaanse, Nederlandse, Turkse en Tunesische afkomst, waren aanwezig om te debatteren en workshops te volgen over onderwerpen als taal, gezondheidszorg, moederschap, werk en ouder worden.
In de workshops werden actiepunten door de vrouwen opgesteld , die na afloop werden overhandigd aan wethouder Aboutaleb en aan Ayhan Yalin, portefeuillehouder welzijn en onderwijs van Bos en Lommer.
Yalin heeft beloofd de punten als input te gebruiken voor het te ontwikkelen emancipatiebeleid, en concreet een plan van aanpak te formuleren. Dit plan moet vrouwen in Bos en Lommer meer kansen gaan bieden om de regie over hun eigen leven in handen te nemen.
Gezegend met een gezonde dosis achterdocht waar het politici betreft die beloftes willen omzetten in daden, vroeg ik Yalin krap twee weken na dato hoe het ervoor staat met het Plan van Aanpak wat betreft de vrouwenemancipatie in Bos en Lommer.
Yalin heeft hard gewerkt, zo blijkt. De dertig voorstellen die zijn ingeleverd blijken allemaal onder zijn portefeuille te vallen. Momenteel wordt gekeken hoe deze voorstellen een concrete vorm kunnen krijgen. Zo moeten taalcursussen en opleidingen makkelijker toegankelijk worden gemaakt voor vrouwen van alle opleidingsniveaus. Vrouwen weten nu vaak niet welke mogelijkheden er voor ze zijn. Ook sluiten de verschillende cursussen niet op elkaar aan en worden ze door verschillende instanties gegeven.
Yalin wil bij wijze van spreken het geld van de verschillende instanties in één pot stoppen en daaruit als stadsdeel voor verschillende groepen vrouwen een sluitend traject aanbieden. Bij de financiering speelt namelijk een rol onder welke wet men valt; als bijstandsmoeder heb je hele andere rechten dan als werkende vrouw. Ook is het idee dat instellingen binnen Bos en Lommer die deze cursussen aanbieden, zichzelf duidelijker moeten profileren en zich aantrekkelijker maken om op af te stappen.
De gemeente en de Dienst Werk en Inkomen zijn bereid aan deze aanpak mee te werken, zodat iedere vrouw op haar eigen niveau haar zelfstandigheid kan blijven vergroten.
'Dichtbij huis beginnen', is een term die Yalin gebruikt als ik vraag hoe hij de vrouwen wil bereiken die geïsoleerd leven, slecht Nederlands spreken en nauwelijks contacten buitenshuis hebben. 'De vrouwen die wel de stap hebben gezet een opleiding of baan te zoeken, kunnen juist deze vrouwen stimuleren en motiveren hetzelfde te doen. Een kleine groep kan op die manier groter worden.'
Het plan van aanpak moet begin 2006 klaar liggen en uitgevoerd gaan worden. Voordat dat zover is, is er op zes december aanstaande nog een Conferentie Huiselijk Geweld in Podium Mozaïek.
' Het meldpunt Huiselijk Geweld barst van de meldingen van vrouwen die hiermee geconfronteerd worden,' aldus Yalin.
'Het stadsdeel wil zich ook hiermee bezig gaan houden.'
Als vrouw en inwoner van Bos en Lommer ga ik het op de voet volgen. Dat Bos en Lommer onveilig zou zijn en een achterstandswijk, is zo langzamerhand een beetje achterhaald.
Borst vooruit en gaan, zou ik willen zeggen.
Yalin heeft hard gewerkt, zo blijkt. De dertig voorstellen die zijn ingeleverd blijken allemaal onder zijn portefeuille te vallen. Momenteel wordt gekeken hoe deze voorstellen een concrete vorm kunnen krijgen. Zo moeten taalcursussen en opleidingen makkelijker toegankelijk worden gemaakt voor vrouwen van alle opleidingsniveaus. Vrouwen weten nu vaak niet welke mogelijkheden er voor ze zijn. Ook sluiten de verschillende cursussen niet op elkaar aan en worden ze door verschillende instanties gegeven.
Yalin wil bij wijze van spreken het geld van de verschillende instanties in één pot stoppen en daaruit als stadsdeel voor verschillende groepen vrouwen een sluitend traject aanbieden. Bij de financiering speelt namelijk een rol onder welke wet men valt; als bijstandsmoeder heb je hele andere rechten dan als werkende vrouw. Ook is het idee dat instellingen binnen Bos en Lommer die deze cursussen aanbieden, zichzelf duidelijker moeten profileren en zich aantrekkelijker maken om op af te stappen.
De gemeente en de Dienst Werk en Inkomen zijn bereid aan deze aanpak mee te werken, zodat iedere vrouw op haar eigen niveau haar zelfstandigheid kan blijven vergroten.
'Dichtbij huis beginnen', is een term die Yalin gebruikt als ik vraag hoe hij de vrouwen wil bereiken die geïsoleerd leven, slecht Nederlands spreken en nauwelijks contacten buitenshuis hebben. 'De vrouwen die wel de stap hebben gezet een opleiding of baan te zoeken, kunnen juist deze vrouwen stimuleren en motiveren hetzelfde te doen. Een kleine groep kan op die manier groter worden.'
Het plan van aanpak moet begin 2006 klaar liggen en uitgevoerd gaan worden. Voordat dat zover is, is er op zes december aanstaande nog een Conferentie Huiselijk Geweld in Podium Mozaïek.
' Het meldpunt Huiselijk Geweld barst van de meldingen van vrouwen die hiermee geconfronteerd worden,' aldus Yalin.
'Het stadsdeel wil zich ook hiermee bezig gaan houden.'
Als vrouw en inwoner van Bos en Lommer ga ik het op de voet volgen. Dat Bos en Lommer onveilig zou zijn en een achterstandswijk, is zo langzamerhand een beetje achterhaald.
Borst vooruit en gaan, zou ik willen zeggen.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
25 reacties op "Bos en Lommer emancipeert"
Eindelijk aandacht voor mijn eigen stadsdeel, in plaats van al dat elitaire Centrum geneuzel.
Ik dacht dat het item ging over de emancipatie in dit stadsdeel. Kunnen jullie daar wellicht ook nog iets over melden? Ik niet namelijk. Ben ook van mening dat het toch wel erg lang heeft geduurd voordat die lokale politiek dit heeft opgepakt. Nee, nu moeten ze hun woningen kwijt (voor de hogere en betere inkomensgroep (waar zijn die andere gebleven?)) en dan plots gaat het ineens beter. Weet iemand hoe lang dat stadsdeel al bestaat? Is toch niet van vandaag op gisteren zeker. Kan iemand zich nog die documentaire uit de Akbarstraat herinneren. Pas toen was de politiek er als de kippen bij om iets te gaan ondernemen. Schandalig hoor! Is bijna een generatie verder. Mag het dan een keer emanciperen! Lees ook eens het boek wat die schooljuf heeft geschreven (2004). Na publicatie werd ze echt verketterd.
Mijn reactie was gewoon oprecht.
Ik woon hier al een jaar of wat zeer prettig én kan sinds de wederopstanding van het Bos en Lommerplein en omgeving op diverse locaties heel lekker buitenshuis eten. Dat alles op loopafstand.
Overigens gaat het artikel van Esther over emancipatie. Buitenshuis eten met andere nationaliteiten is geweldig. In het door mij genoemde wokrestaurant gebeurt dat elke dag.
Je bent er waarschijnlijk nooit geweest en als dat wel zo is, dan heb je mogelijk niet om je heen gekeken.
Dat zie ik dagelijks steeds meer in de B + L .
Eten is een bijzaak...
Meen het tienmaal!
4-12-2005 redactie Amsterdam Centraal: tweemaal verwijderd
Dat communiceert namelijk wat makkelijker...
Ik vind het geen enkel probleem dat de komende decennia (!) er in Bos & Lommer voorrang wordt gegeven aan woningen voor de middeninkomens. Vergeet niet dat 75% van de Amsterdamse beroepsbevolking een middeninkomen (of hoger) heeft. Bos & Lommer levert al sinds jaar en dag een véél meer dan evenredige bijdrage aan de huisvesting van laagverdieners en uitkeringsgerechtigden. Het is in ieders belang dat de bevolkingssamenstelling van stadsdelen gevarieerd is - tenzij jij wonen in een ghetto leuk vindt, natuurlijk.
In de zes jaar dat ik in Bos & Lommer woon, zie ik het aanzicht van het stadsdeel langzaam verbeteren, maar nog steeds vluchten teveel modale Amsterdammer met een of twee kinderen naar elders. Wat mij betreft houdt het stadsdeel het beleid (aantrekkelijker maken en betaalbare woonruimte bieden aan middeninkomens) nog een flink aantal jaren vol. Vertrouwen gaat te paard, maar komt te voet.
De wijk Bos en Lommer werd inderdaad tot het moment dat het tot een stadsdeel werd omgevormd aan haar lot overgelaten. Vanuit de stopera was er amper aandacht voor de verpaupering van de wijk. Bewoners hadden dat wel. Of ze trokken weg, of ze gaven luid en duidelijk aan dat er iets moest gebeuren.
Dat laatste is gebeurd. Er is enorm geinvesteerd in achterstallig onderhoud van de openbare ruimte. Er is met name veel gedaan om het onderwijs te verbeteren, of bv. het aantal voorscholen uit te breiden tot het hoogste aantal van de stad. Om er voor te zorgen dat kinderen met gelijke kansen kunnen doorstromen naar het voorgezet onderwijs. We hebben hanggroepen aangepakt, taallessen uitgebreid, noem maar op.
Probleem bleef echter ook dat iedereen die het iets beter ging, qua opleiding en daarna inkomen, op zoek bleef gaan naar een grotere en betere woning. Die er niet waren. Een aantal jaren geleden telde Bos en Lommer de hoogste kernvoorraad sociale woningbouw van heel Nederland, 86%, en slechts 4% van alle woningen was groter dan 70 m2. Dat betekende dat continue iedereen met een beetje inkomen en opleiding vertrok. Dat is niet goed voor een wijk. Niet voor de scholen, niet voor de middenstand. En de meeste bewoners hebben dat, zoals ik al eerder zei, goed aan ons laten weten.
Om die reden zijn we een aantal grotere projecten gestart. Het Bos en Lommerplein bv., om te zorgen voor een nieuwe bibliotheek juist voor onze kinderen, een nieuwe markt (geen yuppenmarkt), woningen. En we hebben, na langdurig overleg met buurtbewoners, besloten met name de Kolenkitbuurt grondig aan te pakken.
Daarbij zijn zeer scherpe afspraken gemaakt over de herhuisvesting en terugkeermogelijkheden van de huidige bewoners. Over het algemeen geldt dat er voldoende nieuwe sociale woningbouw wordt gegarandeerd, zodat iedereen die dat wil kan terugkeren. Bij de Leeuw van Vlaanderenflat wilde ongeveer 40% van de huidige bewoners terugkeren en die hebben allemaal een woning gekregen.
Ik zou zeggen meneer Luijten, inderdaad tel uw zegeningen maar echt helemaal vrij pleiten nee dat kunt u en ook uw partij niet. Jammer dan ook dat u uw (volgens uw zeggen) voortvarende klus gewoon niet afmaakt.
Nog een aanvullend antwoord.
Mijn antwoord was niet bedoeld om vrij te pleiten of iets dergelijks, en heeft nog minder met verkiezingen te maken. Maar die conclusie trok je zelf al.
Het is inderdaad zo dat je de laatste 2 jaar de meeste resultaten ziet. Maar dat zijn in de meeste gevallen projecten die de nodige voorbereidingstijd hebben gekost. Om twee voorbeelden te noemen: de voorbereiding van het uiterst complexe Bos en Lommerpleinproject heeft ruim 15 jaar gekost, de Kolenkitplannen zijn in feite vanaf 1999 opgesteld.
Maar ik zal de laatste zijn om te willen ontkennen dat ook de PvdA te lang de situatie heeft aangezien. Want ook in de Stopera was de PvdA aan de macht. Dat hebben we inderdaad niet goed gedaan.
Een mooi voorbeeld is het ondersteunen van vrouwenemancipatie, ook van allochtone vrouwen. Daar had veel eerder in moeten worden geinvesteerd. Overigens zijn er nu plannen zat, maar ontbreekt er vaak geld om alles uit te kunnen voeren wat we willen.
Nog een kleintje: op het Bos en Lommerplein hebben inderdaad te lang woningen te koop gestaan. Dat ging om de hele dure woningen aan de voorzijde (nu overigens nog maar 1 volgens mijn laatste informatie).
Dat heeft er wel toe geleid dat in de andere plannen de komende jaren amper meer woningen van deze prijsklasse zullen worden gebouwd. In de Ringspoorzone van de Kolenkit zullen de meeste koopwoningen tot rond de 200.000 euro zijn.
Zie http://hansluiten.web-log.n...
Wat ik wel een beetje jammer vindt beste meneer Luiten, dat u nu dit log gebruikt maar in maart uit Bos en Lommer vertrekt om uw carriere in Zaanstad voort te zetten.
Misschien een leuke afspraak: meldt uw opvolger eens wat vaker op amsterdamcentraal te kijken en te reageren.