Maar met die reputatie van softie zal het na deze week wel afgelopen zijn. Cohen besloot namelijk tot twee maatregelen: de eerste was dat het preventief fouilleren weer terug komt en de tweede was dat het nu in risicogebieden mogelijk is een hele groep hangjongeren aan te pakken.
Je kan vinden van die maatregelen wat je wilt, maar hard zijn ze wel.
Tegen beide maatregelen zijn belangrijke juridische bezwaren in te brengen. Feitelijk is Cohen hier nu zo hard bezig dat hij misschien aan het knagen is aan de fundamenten van onze rechtsstaat.
Met preventief fouilleren zeg je namelijk impliciet als overheid: "je bent alleen al verdacht als je je in een bepaald gebied bent - daarom mogen we je fouilleren." Hiermee wordt het rechtsstatelijk principe van gerede verdenking overboord gezet.
Met groepen oppakken geef je als overheid impliciet aan dat "waar je mee omgaat, daar word je mee besmet." Dus, als ik toevallig even middenin een groep vrienden sta waarvan er eentje op dit moment verdacht is, dan kan de politie mij ook direct als verdacht aanmerken. Dat is geheel tegen het rechtsstatelijk principe van individuele verantwoordelijkheid in.
Maar ondanks dat deze twee maatregelen mij persoonlijk heel erg tegen de klassiek liberale (uitgaand van de bekende burgerlijke en politieke vrijheidsrechten) borst stoten, moet ik bekennen dat ik de maatregelen niet slecht vind. En ik vind ze stiekem best wel goed om twee redenen: de eerste is dat ze werken en de tweede is dat het een heel stuk erger had gekund.
Dat ze werken zien we aan de cijfers. De politie heeft een hele hoop harddrugs en beschonken rijders in de kraag kunnen vatten, maar heel veel belangrijker nog, de politie heeft heel wat verboden wapens in beslag kunnen nemen. Tijdens het preventief fouilleren voelde ik me bij het uitgaan nog veiliger dan anders. En mochten de cijfers hiervan je niet overtuigen, kijk dan naar New York, waar een beleid van zero-tolerance de stad een stuk leefbaarder heeft gemaakt.
Maar het tweede punt is nog wel het belangrijkste. Het had erger gekund. Als ik soms om me heen hoor wat de doorsnee Geert Wilders stemmer wil: Marokkanen met een dubbel paspoort en veroordeeld voor welk delict dan ook direct naar Marokko uitzetten. Allochtonen harder straffen dan autochtonen. Antillianen hun straf thuis laten uitzitten in plaats van hier. Dát zijn maatregelen die nooit door de beugel kunnen. Omdat ze namelijk een individu mede beoordelen op grond van zijn afkomst.
Deze twee maatregelen komen zo veel mogelijk tegemoet aan de schreeuw van de die-hard conservatief, maar ook aan de restrictieve wensen van de klassiek-liberaal en groen-links softie. Zelfs als hij hard is, slaagt Cohen erin de boel bij elkaar te houden. Alle respect voor deze burgemeester.
Tegen beide maatregelen zijn belangrijke juridische bezwaren in te brengen. Feitelijk is Cohen hier nu zo hard bezig dat hij misschien aan het knagen is aan de fundamenten van onze rechtsstaat.
Met preventief fouilleren zeg je namelijk impliciet als overheid: "je bent alleen al verdacht als je je in een bepaald gebied bent - daarom mogen we je fouilleren." Hiermee wordt het rechtsstatelijk principe van gerede verdenking overboord gezet.
Met groepen oppakken geef je als overheid impliciet aan dat "waar je mee omgaat, daar word je mee besmet." Dus, als ik toevallig even middenin een groep vrienden sta waarvan er eentje op dit moment verdacht is, dan kan de politie mij ook direct als verdacht aanmerken. Dat is geheel tegen het rechtsstatelijk principe van individuele verantwoordelijkheid in.
Maar ondanks dat deze twee maatregelen mij persoonlijk heel erg tegen de klassiek liberale (uitgaand van de bekende burgerlijke en politieke vrijheidsrechten) borst stoten, moet ik bekennen dat ik de maatregelen niet slecht vind. En ik vind ze stiekem best wel goed om twee redenen: de eerste is dat ze werken en de tweede is dat het een heel stuk erger had gekund.
Dat ze werken zien we aan de cijfers. De politie heeft een hele hoop harddrugs en beschonken rijders in de kraag kunnen vatten, maar heel veel belangrijker nog, de politie heeft heel wat verboden wapens in beslag kunnen nemen. Tijdens het preventief fouilleren voelde ik me bij het uitgaan nog veiliger dan anders. En mochten de cijfers hiervan je niet overtuigen, kijk dan naar New York, waar een beleid van zero-tolerance de stad een stuk leefbaarder heeft gemaakt.
Maar het tweede punt is nog wel het belangrijkste. Het had erger gekund. Als ik soms om me heen hoor wat de doorsnee Geert Wilders stemmer wil: Marokkanen met een dubbel paspoort en veroordeeld voor welk delict dan ook direct naar Marokko uitzetten. Allochtonen harder straffen dan autochtonen. Antillianen hun straf thuis laten uitzitten in plaats van hier. Dát zijn maatregelen die nooit door de beugel kunnen. Omdat ze namelijk een individu mede beoordelen op grond van zijn afkomst.
Deze twee maatregelen komen zo veel mogelijk tegemoet aan de schreeuw van de die-hard conservatief, maar ook aan de restrictieve wensen van de klassiek-liberaal en groen-links softie. Zelfs als hij hard is, slaagt Cohen erin de boel bij elkaar te houden. Alle respect voor deze burgemeester.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
De vergelijking die je nu trekt is met hardheid tegen de bevolking als geheel. Beter wordt Cohen hard tegen mensen die iets misdaan hebben. Dan kan de rest van de stad doorgaan met zijn leven zonder op elke straathoek als crimineel te worden behandeld.