<%popup(4/20050918-lelylaan480.jpg|480|340|popup)%><%image(20050918-lelylaan140.jpg|140|140|'Cornelis Lelylaan' (klik voor groter)%>
De Lelylaan dateert uit 1962 en was oorspronkelijk bedoeld als uitvalsweg naar het westen. Hij is echter nooit verder doorgetrokken en strandde in Osdorp. Hij ligt op een hoge dijk en vormt een goed voorbeeld van de toenmalige stedebouwkundige opvattingen. Je ziet ze ook nog terug in de Bijlmer: verhoogd aangelegde wegen met viaducten over de straten in de wijken om het doorgaand verkeer gescheiden te houden van de woonomgeving.
Op de tekentafel zag dit concept er zoals gewoonlijk prachtig uit, maar in de praktijk kleefden er toch veel nadelen aan. Zo vormt een dijk als waarop de Cornelis Lelylaan ligt een barrière tussen de buurten en is de geluidsoverlast en de luchtvervuiling met de jaren sterk toegenomen.
Tot dusver is er weinig ondernomen om de Cornelis Lelylaan eens grondig aan te passen aan de 'eisen van de tijd', een kreet waarmee de stadsontwikkelaars bij andere vernieuwingen maar al te graag schermen. Weliswaar zijn er vergevorderde plannen om het gebied rondom het station Lelylaan grondig op de schop te nemen, maar de rest van het traject blijft een bron van overlast. Terwijl er toch relatief eenvoudig de nodige maatregelen te treffen zijn die het wonen langs de Cornelis Lelylaan een stuk aangenamer kunnen maken.
Allereerst is het onnodig om een snelheid van zeventig kilometer per uur op deze weg toe te staan. Vijftig is voldoende en in overeenstemming met het beleid om ook op andere doorgaande wegen snelheidsbeperkende maatregelen in te stellen. Deze aanpassingen zijn op andere radiale wegen vanuit west naar de binnenstad al gerealiseerd. Zie bijvoorbeeld de Postjesweg. Tevens draagt dit bij aan het terugdringen van de aanzienlijke luchtvervuiling. Balkons en ramen in de omgeving zijn permanent bedekt door een vettige laag roet. Een uitgelezen kans om weer een beetje beter aan de normen te voldoen zoals die door de EU zijn opgelegd.
Daarnaast is het absoluut geen overbodige luxe om het wegdek te voorzien van geluidsdempend asfalt, zoals op de ringweg A10 is gebeurd.
Ook de trams mogen best een beetje kalmer aan doen. Op de Cornelis Lelylaan rijden twee lijnen (1 en 17). Lijn 1 is de tram met de hoogste ritfrequentie in Amsterdam. Menig trambestuurder benut de geheel vrijgelegen trambaan om eventuele tijdsachterstanden in te halen en zet er flink de sokken in. Met alle extra herrie van dien.
Dit stuk is geschreven uit puur eigenbelang. Ik woon namelijk aan de Cornelis Lelylaan. Gisteren was het autovrije zondag. Ik heb er niets van gemerkt. Amsterdam beperkte zich heel kleinzielig tot het autovrij maken van slechts een enkel stukje oude binnenstad. Dit in tegenstelling tot Brussel, waar de gehele stad een dag verschoond bleef van autoverkeer. Onze zuiderburen zijn blijkbaar minder kinderachtig in die dingen.
Ik had de Cornelis Lelylaan wel eens een dagje autovrij willen zien. Er schijnen hier namelijk heel veel mooi fluitende vogeltjes te zijn...
Allereerst is het onnodig om een snelheid van zeventig kilometer per uur op deze weg toe te staan. Vijftig is voldoende en in overeenstemming met het beleid om ook op andere doorgaande wegen snelheidsbeperkende maatregelen in te stellen. Deze aanpassingen zijn op andere radiale wegen vanuit west naar de binnenstad al gerealiseerd. Zie bijvoorbeeld de Postjesweg. Tevens draagt dit bij aan het terugdringen van de aanzienlijke luchtvervuiling. Balkons en ramen in de omgeving zijn permanent bedekt door een vettige laag roet. Een uitgelezen kans om weer een beetje beter aan de normen te voldoen zoals die door de EU zijn opgelegd.
Daarnaast is het absoluut geen overbodige luxe om het wegdek te voorzien van geluidsdempend asfalt, zoals op de ringweg A10 is gebeurd.
Ook de trams mogen best een beetje kalmer aan doen. Op de Cornelis Lelylaan rijden twee lijnen (1 en 17). Lijn 1 is de tram met de hoogste ritfrequentie in Amsterdam. Menig trambestuurder benut de geheel vrijgelegen trambaan om eventuele tijdsachterstanden in te halen en zet er flink de sokken in. Met alle extra herrie van dien.
Dit stuk is geschreven uit puur eigenbelang. Ik woon namelijk aan de Cornelis Lelylaan. Gisteren was het autovrije zondag. Ik heb er niets van gemerkt. Amsterdam beperkte zich heel kleinzielig tot het autovrij maken van slechts een enkel stukje oude binnenstad. Dit in tegenstelling tot Brussel, waar de gehele stad een dag verschoond bleef van autoverkeer. Onze zuiderburen zijn blijkbaar minder kinderachtig in die dingen.
Ik had de Cornelis Lelylaan wel eens een dagje autovrij willen zien. Er schijnen hier namelijk heel veel mooi fluitende vogeltjes te zijn...
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
De Lelylaan biedt een verbinding voor de bewoners van Osdorp, Nieuw Sloten en Badhoevedorp met de ring, en ontsluit ook de MAP. Het feit dat er hier sprake is van een soort van express-route waar je 70 mag rijden, zonder al te veel stoplichten zorgt er nog steeds voor dat de mensen die in of buiten de stad werken knap veilig *), en snel, tussen de bovengenoemde gebieden en de binnenstad en de ring kunenn reizen.
Ik heb niet de indruk dat de verkeersdruk erg is toegenomen, en ik denk ook niet dat zozeer de geluidsoverlast is toegenomen als wel de gevoeligheid van de omliggende bewoners. De herrie van trams etc. is absoluut niet erger dan in bijvoorbeeld de Constantijn Huijgensstraat of op de Weteringschans, waar de trams dicht langs de huizen rijden.
Buiten dat is de Lelylaan stedebouwkundig nog steeds esthetisch uiterst geslaagd (zie link). Jaren 60 schoonheid is ook wat waard. En voor fluitende vogeltjes hoef je echt niet ver, er zijn nog wel wat stukken van de Sloterplas over die niet projectontwikkeld zijn of worden.
*) qua veiligheid mogen ze wel wat doen aan die levensgevaarlijke oversteekplaats bij het station. Dat hadden dus echt tunneltjes moeten zijn, of een autotunnel.