Maar wat schieten we daar mee op, als we niet weten waarvoor we moeten waken? De toezichthouders op metrostation Waterlooplein bleken nog niet eens op de hoogte te zijn van de aanslagen in Londen, toen Het Parool ze wilde uithoren over de "verhoogde staat van paraatheid" die volgens het stadhuis is ingesteld. Wat hebben we aan de (vermeende) wetenschap dat er 'onvermijdelijk' vroeg of laat een metro uiteengereten wordt op het Weesperplein, een gek zichzelf opblaast op de Albert Cuijp, een trein ontploft op CS, een vliegtuig neerstort in een volle Arena of het leidingwater wordt vergiftigd?
Gaat u voor onbepaalde tijd de deur niet meer uit? Boodschappen thuis laten bezorgen? Niet meer naar Ajax? Water uit flessen drinken?
Of gaat u misschien in een propvolle tram liever staan, dan naast een Marokkaan te zitten? Protesteren tegen een moskee in de buurt? De politie bellen als u een verdachte bebaarde man in een djellabah ziet? Het gevaar is overal, en nergens tegelijk.
Het is - verschrikkelijk als het is - natuurlijk best mogelijk dat Cohen gelijk heeft. Eén idioot met een zak kunststof en een oude mobiele telefoon is al genoeg om een bloedbad aan te richten, en in een grote, drukke, open stad is het moeilijk om alle idioten permanent in de gaten te houden. Maar totdat het werkelijk gebeurt, zullen we het - net zo min als Cohen - zeker weten. En dan nóg weten we niet wát er gaat gebeuren, of wáár, of wannéér. Als de burgemeester dat allemaal wel weet, moet hij de AIVD waarschuwen, niet de bevolking, want voorkomen is beter dan blussen.
Zoniet, dan is alle paniekzaaierij ongericht en ongefundeerd. En als we ons al bang laten maken vóórdat er iets gebeurd is, dan hebben de terroristen pas écht gewonnen.
Niet met de aankondiging dat je de privacy van al je burgers in de gracht gooit om terroristen te pakken. Daar zou ik als terrorist alleen maar blij van worden.