Geen Ja, geen Nee
<%image(20050601-janeeAC.jpg|140|140|)%>
Weet jij al wat je gaat stemmen? vroegen diverse mensen van de week. Ik stem blanco, zei ik dan. Geen Ja en geen Nee, want ik snap er helemaal niks van. Ik lees heus wel wat in het rond maar het dringt niet zo door geloof ik. Een anti-Balkenende stem vind ik kinderachtig en een Nee die gesteund wordt door zowel SP als Groep Wilders vind ik tamelijk verwarrend. 's Ochtends in de metro gonsde het verder. Wat stem jij? vroegen ze aan elkaar. Nee?
Neejoh, je moet Ja stemmen! En dan kwam er een verhandeling over samen sterk tegen de grote boze buitenwereld en dat we heus wel gewoon Nederland zouden blijven. Nee, zeiden de mensen die bang waren dat bevochten Nederlandse zaken als het homo-huwelijk of de euthanasiewet zouden worden overstemd door onze nieuwe Europese collega's. Ik zeg Ja omdat Femke Halsema Ja zegt. Ik zeg Nee omdat Jan Marijnissen Nee zegt. Ik zeg Ja omdat mijn buurman Ja zegt en ik zeg Nee omdat ik niet weet waarom ik Ja moet stemmen. Ik stem Nee omdat ze die euro er ook doorheen gejast hebben en hier wil ik langer de tijd voor krijgen. En zo had iedereen een mening.
Op het werk ging de hele discussie door. Ik stem Nee omdat we Europese afspraken best in verdragen kunnen vastleggen, daar hebben we geen grondwet voor nodig. Ik stem Ja omdat ik vind dat we het terrorisme gezamelijk moeten aanpakken, dat lukt ons nooit alleen. Ik zou nog steeds blanco stemmen. Totdat iemand zei dat blanco stemmen slap is, een zwaktebod.
Het werk liep het nogal uit, ik moest rennen naar het station om de IJtram naar mijn stemlokaal te halen. Om drie minuten voor negen kraste ik het vakje TEGEN rood. Een Nee, want geen Ja. Een negatieve keuze zonder echte overtuiging. Ik ben benieuwd hoe de rest van Nederland uiteindelijk tot een besluit kwam.
Vind het te jopie popie om te doen alsof het moeilijk is.