Onlangs kwam schepen Guido Frankfurther met een plan om aan het Singel twee oude stadspoorten terug te zetten. Dat viel bij de meeste Amsterdammers niet in goede aarde. Ik vind zijn kleine jongensfantasie echter niet zo vreemd. Maar maak dat plan wel wat groter en ambitieuzer. Breng de hele stad terug naar de late middeleeuwen en plaats poorten langs de hele ring A10 als onderdeel van een grote lange hoge stadsmuur. Als je dan toch wilt spelen met stenen, de stad en de inrichting kun je de landvoogdessen Dekker, Peijs en Vrouwe Verdonk vragen of ze mee komen spelen in de zandbak. Bouw en bak er samen maar lustig op los. Laat ridder Donner, die vast mee wil doen, onder elke poort een donkere gevangenis bouwen die ook deels onder water te zetten valt, zoiets als de kerker onder de Torensluis. Iedereen die de stad in of uit wil, wordt dag in dag uit gecontroleerd op het identiteitsbewijs en op de in of uit te voeren waren. Als het de poortwachters niet bevalt roepen ze rap schout en schepen erbij voor het snelrecht, en huppakee; in 't cachot!
Naast de nieuwe stadspoorten, bij Sloterdijk en aan de Zuidas bijvoorbeeld, stichten we rasphuizen en spinnerijen. De Bijlmerbajes laten we staan als buitenpost. We breiden deze bajes zelfs uit over het metrospoor heen met een grote poort. Voorzien van een zwaar en puntig ijzeren valhek. Binnen de nieuwe stadsmuur mag iedereen komen wonen die voldoet aan de normen van geld en fatsoen. Stadhouder Cohen houdt daarbinnen vast de boel netjes bij elkander. Aan de buitenzijde, ver van de muur vandaan, laten de dames Dekker en Verdonk natuurstenen banpalen plaatsen waarachter de armelui en immigranten kunnen verblijven. Pestlijders en melaatsen liggen rond het AMC en het St. Lukas Gasthuys. Af en toe rijdt een troep moraalridders te paard over de stadswallen om boze buitenstedelingen te verjagen naar hun karige krotjes. En ridder Donner gezeten op zijn Brave Balk doet maandelijks inspectie vanaf de vestingswallen. Zijn verslag - op perkament - over de onnozele burgers van Amstelredamme, wordt ter verzending meegegeven aan een knappe heraut die zich ijlings naar de stadhouders in het Haagse spoedt.
Wat een ouderwets taalgebruik voor de huidige realiteit...