Dat was zo ongeveer het beeld dat ik kreeg bij het voorstel van onze kersverse korpschef Bernard Welten, over de bewaking van gebouwen in de stad. En ik was zeker niet de enige.
Maar goed. Even niet denkend aan het schrikbeeld van oorlog. Waarom dan niet?
Ons leger heeft toch niets te doen. In die tijd waarin de soldaten normaalgesproken zouden kaarten met een sigaar en een fust bier kunnen ze zich nu nuttig maken.
Wat doet zo’n leger nou eenmaal als ze niet in Irak zit?
De camouflagekleding moet wel even worden verwisseld voor iets anders. Misschien dat een mode-ontwerper iets leuks onopvallends en vredelievends kan bedenken. Tanks zijn natuurlijk helemaal niet nodig bij het bewaken van belangrijke locaties dus die halen we ook uit het schrikbeeld weg. Leger incognito en niemand die er last van heeft. Kunnen de agenten zich weer nuttig maken en ons fietsers nog vaker op de bon slingeren.
Dan heb ik nog één vraag. Die gaat over de bewaking van de ambtswoning van Job Cohen.
Daar staat namelijk helemaal geen politie, maar een busje van de stadswacht! Hoe kan dat?
Of heeft het leger de camouflagekleding wel héél letterlijk genomen…?
Ja, als we nu alleen maar worden gevoed met dit soort negatieve berichten, dan gaat iedereen vanzelf zich verschansen achter een gebaricadeerde deur en gaat uiteindelijk nog de deur uit voor het hoogst noodzakelijke. Ik ben van mening dat angst een hele slechte raadgever is. Laten we zelf nu eens blijven nadenken en ons niet laten ophitsen door het toenemende populisme. Ik word echt een beetje kotsmisselijk van de toenemende verrechtsing en verlammende werking in Nederland.