Het moet een raar jaar voor hem geweest zijn. Eerst de kritische noten omdat een ambtenaar het werk van 'zijn wethouder' overnam en dan ook nog een 'allochtoon' die volgens sommigen te veel heulde met de 'autochtonen'. Met een enorme taak voor zich, want bijvoorbeeld op het gebied van onderwijs en de sociale dienst waren er nog wel wat dingen onafgerond op het moment dat Oudkerk vertrok.
En toen was het opeens 2 november 2004 en stond alles op zijn kop. En zoals dat op dat soort momenten gaat, wordt dan van politici verwacht dat zij met antwoorden en oplossingen komen. Er werd heel wat geroepen en er werden heel wat 'oplossingen' aangedragen die de samenleving er niet bepaald leuker op zouden maken. En veiliger? Misschien een beetje, maar uiteindelijk kun je veiligheid niet afdwingen, veiligheid moet je voelen.
Aboutaleb gaf met zijn speech in de Alkabir Moskee en veel indrukwekkende uitspraken later op televisie en in kranten weer een beetje hoop dat het ook anders kon. Dat veranderingen soms noodzakelijk zijn, maar dat dat niet ten koste moet gaan van wat hij de kernwaarden van de samenleving noemt: de vrijheid van religie, de vrijheid van meningsuiting en het anti-discriminatiebeginsel.
Vorige week blikte hij in de Galjaardlezing terug op de afgelopen periode. Daarin duikt zelfs het inmiddels zo vaak verguisde begrip tolerantie op: "Het kan niet zo zijn dat iemand van ons allen eist dat we zijn opvattingen respecteren en tegelijkertijd niet bereid is de opvattingen van anderen te respecteren. Tolerantie eisen is alleen aan de orde als mensen zich tolerant opstellen. Het is wederzijds."
Het duurt nog een jaar voordat er weer verkiezingen zijn in Amsterdam, maar vooralsnog valt er maar een conclusie te trekken: Aboutaleb heeft bewezen de naam superwethouder waardig te zijn.
Aboutaleb gaf met zijn speech in de Alkabir Moskee en veel indrukwekkende uitspraken later op televisie en in kranten weer een beetje hoop dat het ook anders kon. Dat veranderingen soms noodzakelijk zijn, maar dat dat niet ten koste moet gaan van wat hij de kernwaarden van de samenleving noemt: de vrijheid van religie, de vrijheid van meningsuiting en het anti-discriminatiebeginsel.
Vorige week blikte hij in de Galjaardlezing terug op de afgelopen periode. Daarin duikt zelfs het inmiddels zo vaak verguisde begrip tolerantie op: "Het kan niet zo zijn dat iemand van ons allen eist dat we zijn opvattingen respecteren en tegelijkertijd niet bereid is de opvattingen van anderen te respecteren. Tolerantie eisen is alleen aan de orde als mensen zich tolerant opstellen. Het is wederzijds."
Het duurt nog een jaar voordat er weer verkiezingen zijn in Amsterdam, maar vooralsnog valt er maar een conclusie te trekken: Aboutaleb heeft bewezen de naam superwethouder waardig te zijn.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
M.a.w.: een wedervraag: krijgt Abou niet te veel credits en is een piepklein foutje hem straks fataal.
Niet te vergelijken misschien, maar ik las deze week in Vrij nederland dat Ali B. (de rapper) alweer wordt afgeschreven vanwege overexposure… Buitenlanders worden direct de hemele ingeprezen als ze zelfkritiek hebben, als ze stevige maatregelen nemen of als ze goed kunnen spreken. Het is een soort overijverige reactie: god, wat is die man goed. Maar zou je er net zo over denken als het niet een Marokkaan zou zijn. Als Ahmed Jan zou heten, maar wel precies hetzelfde zegt en denkt, dan zou de Abou-hype minder groot zijn.
Ik druk me wat kort door de bocht uit, maar je begrijpt wat ik bedoel… denk ik