Van alle roemruchte Bijlmerflats is de mijne zo ongeveer de allerlaatste die gerenoveerd wordt. Aan de overkant zie ik fraaie glazen liftschachten en gezellige achtertuintjes voor de bewoners op de begane grond, maar pas in 2008 wordt mijn eigen flat getransformeerd tot de “magneet voor de veeleisende stedeling” die het architectenbureau ons in het vooruitzicht heeft gesteld.
De woningbouwvereniging weet dat water altijd naar het laagste punt stroomt. Hoe meer flats gesloopt of opgeknapt worden, hoe meer de flats die nog niet zijn aangepakt het afvoerputje van de buurt dreigen te worden. De verslaafden en daklozen wier vaste hangplekken in Echtenstein aan de sloopkogel ten prooi zijn gevallen, zouden wel eens naar de K-buurt kunnen oprukken, waar de trappenhuizen nog niet hermetisch zijn afgesloten en veel bewoners hun kelderbox toch niet durven te gebruiken.
En dus wordt mijn flat, in afwachting van ingrijpender maatregelen, alvast van wat cosmetica voorzien. Afgelopen week werden alle volgekliederde toegangsdeuren bedekt met een frisse laag nieuwe verf.
Helaas hebben we van die mooie blauwe kleur nog geen twee dagen kunnen genieten. Inmiddels is de deur voorzien van een grote zwarte fallus, die ook in het trappenhuis de muren siert. Vooralsnog blijven aan onze magneet helaas de verkeerde elementen plakken.
Een reactie op "Magneet"