AmsterdamCentraal.nl

het aantal weken of maanden die er moeten zitten tussen de risikovolle [snelle] wip [de wip zonder kondoom met een [on]bekende of nieuwe partner m/v waarvan je niet wist/weet of hij/zij besmet is]. Als ik me goed herinner is dat al gauw een maand of drie. In die drie maanden kun je negatief testen en toch al in aanleg positief zijn. Je bent dan een potentiële bron van infectie voor de ander waarmee je onveilig vrijt. De vergelijking met het griepvirus gaat niet mank. Stel je wordt besmet door iemand met het griepvirus. Op dat moment voel je je nog kiplekker. Maar: zonder dat je blaft of rochelt, een natte zakdoek met fraaie fluimen in je broekzak voelt, koorts hebt of trilt als een espenblad van de koude rillingen, besmet je toch iedereen die bij je in de buurt komt. Pas een dag of wat later word je zelf ziek. Het enige voordeel is dat zij die door jouw interventie besmet zijn geraakt, jou daar nooit de schuld van zullen geven…

Wat ik ook niet lees: iets over de betrouwbaarheid van deze snel-test en over het prijskaartje. Is de slome test [1 week] betrouwbaarder? Net zo of juist minder betrouwbaar? Is de slome test goedkoper of duurder? Wat betekent dit voor de gezondheidsstatistieken en de kosten van de gezondheidszorg, cq. ziekenfondspremies?

Vóór de wip testen op geslachtsziekten [en ook op hiv/aids] lijkt zinvol. Maar dan moet die ander, of dan moeten die anderen, ook getest zijn. En onbesmet blijken. Anders moet toch die regenjas aan.

Nà de wip testen op geslachtsziekten [en ook op hiv/aids] lijkt eveneens zinvol. Is het fout, dan moet je soms een tijdje aan het een of ander medicijn, of voortaan levenslang op een streng pillenregime. En dus, in het laatste geval, op zoek naar een grootverpakking regenjassen want je blijft een bron van besmetting. Is het goed [geen soa’s], dan moet je toch aan de regenjas als je de status van die ander niet kent…

Snel of sloom testen maakt volgens mij dus geen ruk uit. Een condoom wel.