Hoe ziet Amsterdam er in 2020 uit?
Lodewijk Asscher opende de avond met een tamelijk idealistische speech. Zijn Amsterdam van 2020 moet lijken op een rooskleurige versie van New York. Een stad waar er voor iedereen plaats is, waar iedereen zich in de eerste plaats Amsterdammer voelt en waar iedereen werk en woning heeft.
Wouter Bos, die van de gelegenheid gebruik maakte zijn ‘aanval’ richting Cohen in de Volkskrant van zaterdag recht te zetten, had de taak het positivisme van Asscher enigszins te relativeren en enkele kanttekeningen te maken bij de haalbaarheid van zijn plannen. Vervolgens kwamen in een melig filmpje enkele raadsleden en wethouders voorbij die hun visie op de stad in 2020 gaven. Allemaal positief, ruimdenkend en veilig. Maurice de Hond (waarom nou weer hij?) hamerde erop dat het nog maar zestien jaar duurt voor het 2020 is en dat we in 1990 ook allemaal riepen dat het in 2004 een stuk beter zou gaan. Daar had hij wel een punt. Ook kwam het wantrouwen van de politiek naar de burger aan bod, en het wantrouwen van burger naar politiek.
Job Cohen mocht de avond afsluiten en zei zinnige woorden. Als het gekozen burgemeesterschap doorgang vindt, zal ik hem kiezen.
De avond was het startschot voor een halfjaar durend project. De PvdA wil de stad van 2020 namelijk niet in haar eentje vormgeven, maar heeft daarbij juist de hulp van Amsterdammers nodig. Met dat doel werd een website gelanceerd: www.nieuwamsterdam.org
Discussieer mee!
Hoe ziet u het Amsterdam van 2020?
zeven reacties op "Nieuw Amsterdam"
De speech van Asscher vond ik mooi. “I have a dream!” Als je mensen wilt inspireren dan mag, of beter: dan moet je een aansprekend ideaalbeeld kunnen en durven neerzetten. Jammer dat een deel van het programma werd geschrapt na het bekend worden van het overlijden van prins Bernhard. Ik had zelf de indruk dat de discussie daarna een stuk focus miste. Minder concentratie in de zaal, meer gebilo aan de randen. Tenminste totdat Aboutaleb op het podium kwam, toen kwam het terug.
Ik hoop dat ze die site een beetje fatsoenlijk gaan modereren. Ga van harte meediscussieren, maar de bedoeling is natuurlijk wel dat het op een gegeven moment tot bruikare conclusies gaat leiden. Dat gaat ook wel eens anders.
Vanuit je koopwoning met gevulde vriezer
en magnetron.
Marionetten die beslissingen nemen
en ons allen aangaan. Dat heet democratie!
Of stadsdeel…
De vroegere bezuinigingen op onderwijs
onder Lubbers zijn akelig merkbaar…