Ik had al mannen zien bouwen maar er verder geen aandacht aan besteed. Zal wel brugonderhoud zijn, dacht ik. Even later hingen ze er. De lampen aan de Nieuwe Amstelbrug. Aan weerszijde van de brug zes gekleurde lampen die een flink eindje van de brug afsteken en langzaam aan en uit gaan. Uit luidsprekers bovenaan de lantaarnpalen klinkt een geluid. Door de combinatie lampen en geluid wist ik het ineens: dit is kunst.
Maar van wie?
Ik deed mijn gebruikelijke Stadsdeel-rondje en na acht (!) telefoontjes met verschillende stadsdelen en afdelingen kwam ik uit bij de Stichting Skor. (Stichting Kunst in de Openbare Ruimte)
De lampen en het geluid zijn het werk van de Mexicaanse kunstenaar Sebastian Romo en zijn onderdeel van het project Quicksand in de Pijp dat op 24 september van start ging. Ik had al wel de huiden op palen gezien en de opvallende posters over macht en bezit, maar dit niet in verband gebracht met elkaar. In de Pijp gebeurt zoveel en er wonen zoveel kustenaars, daar is altijd wel wat te zien. Wat dat betreft is het zinnetje uit het persbericht een beetje overbodig: Quicksand biedt een andere kijk op de dagelijkse realiteit van De Pijp. De dagelijkse realtiteit in de Pijp is bijna kunst.
Ik ga verder niet uitweiden over beweegredenen, (politieke) achtergronden, verklaringen van de titel Komma/Coma of metaforen, ik ga u alleen maar bewegen om eens te gaan kijken op de Nieuwe Amstelbrug. De gekleurde lampen zijn in alle vroegte, als het nog donker is, namelijk wonderschoon. Ik wil ze houden.
groet,