Een officier van Justitie denkt dat zijn computer wijlen is en zet hem aan de kant van de weg.
Nu kun je zeggen dat dat dom is, en dat een kind weet dat je nog informatie van de harde schijf kan plukken. Dat is immers basiscomputerkunde. Maar ja, ik beheers bijvoorbeeld geen basismotorkunde, en zou bij een kapotte Micra eenzelfde blunder kunnen maken.
Aan de andere kant zou ik bij een kapotte Micra die vol zit met geheime snufjes als ‘ie kapot is toch echt een specialist inschakelen voor ik hem naar de sloop bracht. Wie weet wat een deskundige er nog mee kan. Wat dat betreft is Tonino een beetje dom, maar verbazingwekkend vind ik het niet echt.
Wat me echt verbaast aan deze zaak is dat er kennelijk bij het OM geen richtlijnen zijn voor het omgaan met vertrouwelijke databestanden. Dat het bij het OM mogelijk is zulke vertrouwelijke informatie gewoon op je computer thuis te hebben staan. Je zou toch verwachten dat dit soort informatie alleen op zwaar beveiligde netwerkservers staat. Dat alle gebruik van floppies, usb-keys, cd-writables en andere herschrijfbare media op het OM netwerk zwaar verboden is. Dat er gewerkt wordt met encryptie van bestanden en harde schijven, beveiligd met digipass-achtige apparaatjes die werken met een combinatie van een pincode en de huidige datum en tijd.
Maar nee. Bij het OM, een organisatie waar erg veel gevoelige informatie aanwezig is, wordt er kennelijk geen aandacht besteed aan dit soort beveiliging. Ik vermoed dat het Tonino de kop kost, terwijl de echte blunder natuurlijk is dat dat beleid er niet is.
NB: dit artikel verscheen eerder vanavond op mijn eigen weblog. Pas na publicatie bedacht ik dat het hier thuishoorde. Daarom voor één keer een dubbel geplaatst artikel – CH
vijf reacties op "Computerblunders"