Wethouder Van der Horst is een VVD’er, maar hij voldoet niet helemaal aan het plaatje. Van der Horst is geen onbezonnen marktfetisjist die denkt dat alles vanzelf goed komt als de overheid zich er maar niet mee bemoeit. Nee, hem staat een groots Plan voor ogen, tot verheffing van het Gansche Volk: de aanleg van een glasvezelnet dat de hele stad aaneen zal smeden tot een kluwen van kennis en dus macht. Zo past hij in een Amsterdamse sociaal-democratische traditie. Hij is de Wibaut, de De Miranda, de Treub van het informatietijdperk.
Jammer genoeg dreigt zijn partijgenote Neelie Kroes roet in het eten te gooien. Treub (trouwens ook een liberaal) vond geen eurocommissaris van Mededinging op zijn pad toen hij het telefoonnet en de waterleiding socialiseerde, maar Van der Horst maakt zich schuldig aan ongeoorloofde staatssteun en dient de aanleg van kennisinfrastructuur aan de vrije markt over te laten. Het is ironisch dat juist kabelbedrijf UPC, dat vreest voor concurrentie met Chello Internet, Van der Horsts critici aanvoert: UPC heeft een monopolie sinds Amsterdam het (met gemeenschapsgeld aangelegde) kabelnet voor een appel en een ei aan het toenmalige A2000 verkwanselde. Overigens een besluit van de liberale wethouder Frank de Grave, als u het nog volgt.
Toch moet Van der Horst misschien wel blij zijn met de protesten uit Brussel en het spiegelglazen complex bij Sloterdijk waar UPC kantoor houdt. Hij dreigt zich, met zijn sympathieke plan, namelijk niet alleen in de traditie te plaatsen van de illustere Amsterdamse wethouders, maar ook in die van de Franse socialistische president Mitterand. Die besloot de grote Franse natie in de jaren tachtig van de vorige eeuw op te stoten in de vaart der volkeren met de introductie van Minitel, een interactieve informatiedienst die nog het meest aan Teletekst deed denken en in Nederland als Videotex een kortstondig en armetierig bestaan leidde.
Minitel moest van Frankrijk de technologisch meest geavanceerde natie van de wereld maken, een opzet die aanvankelijk leek te lukken. Het systeem sloeg aan en France Telecom verspreidde miljoenen Minitelterminals. Maar toen ARPANET zich ontwikkelde tot het WWW en overal ter wereld Netscape aan een niet te stuiten opmars begon, trad de wet van de remmende voorsprong in werking. Frankrijk zat aan de Minitelschermpjes gekluisterd en bleef lang een onbeduidend vlekje op de kaart van internet, terwijl in Amsterdam een van ’s werelds grootste internetknooppunten gevestigd werd.
Van der Horst moet oppassen dat hij geen Mitterand wordt. De aanleg van een glasvezelnet gaat jaren duren, honderden miljoenen kosten en nóg meer straten openbreken dan nu al het geval is. En tegen de tijd dat de laatste aansluiting is opgeleverd, surft de hele stad al lang met duizelingwekkende snelheid – en voor een fractie van de kosten – op een draadloos netwerk dat “de markt” met enkele goedgeplaatste antennes in een vloek en een zucht over de stad kan uitrollen.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Een reactie op "Monsieur le Président"