Misschien heb je hem wel gezien. De documentaire van Felix Rottenberg over de Akbarstraat die, nu meer dan twee jaar geleden, door de VPRO werd uitgezonden. De documentaire ging met name over integratie en de problemen waarmee de bewoners in dat kader te maken hadden. Waar de Akbarstraat 50 jaar geleden een zeer populaire plaats was om te wonen, lijkt het nu één van de minst geliefde stukjes van Amsterdam, althans voor “witte” Nederlanders. De overgrote meerderheid van de bewoners heeft een niet-Nederlandse afkomst. Dat maakt het voor de bewoners erg moeilijk te integreren (we gaan er even vanuit dat we allemaal weten wat hiermee bedoeld wordt).
Nu, zo’n drie jaar later is er zo op het eerste gezicht weinig veranderd. De bevolkingssamenstelling is nog steeds hetzelfde: 85% van de bewoners van de Akbarstraat en overigens van de gehele Kolenkitbuurt is van niet-Nederlandse afkomst. Verder kampt de buurt met allerlei problemen. De huizen zijn te klein en te gehorig, er wordt geklaagd over hangjongeren, gettovorming en onveiligheid. Kortom, erg leuk wonen is het er niet.
Gelukkig heeft het stadsdeelbestuur ook door dat er echt het één en ander moet veranderen. Er staat daarom een grootscheepse vernieuwing van de Kolenkitbuurt op stapel. Wat er zoal staat te gebeuren, is te lezen op de website van Bos en Lommer: “In 2015 staan in de Kolenkitbuurt ongeveer 2.400 woningen. Dan zijn ruim 1.000 woningen gesloopt en ruim 1.300 nieuwe woningen gebouwd. Zo’n 400 woningen zullen gerenoveerd worden. Door deze stapsgewijze en gemixte aanpak van sloop, nieuwbouw en renovatie zal de woningvoorraad geleidelijk wijzigen van 98% sociale huur in de huidige situatie naar ruim 55% sociale huur in 2015.” Ofwel, van de 2.100 woningen die er nu staan, zijn er ongeveer 2060 sociale huurwoningen. In 2015 zijn dat er zo’n 1.320. Dat is 740 minder dan nu.
Wat ik me nu afvraag is wat er eigenlijk met de bewoners van de Kolenkitbuurt gebeurt. Het lijkt erop dat de vernieuwing van de Kolenkitbuurt voor een stevig deel van de huidige bewoners gaat betekenen dat de buurt voor hen te duur wordt. Je zou namelijk denken dat mensen die niet afhankelijk zijn van een sociale huurwoning vanzelf gaan verhuizen wanneer een buurt niet als prettig wordt ervaren. Die mensen moeten vervolgens op zoek naar goedkope woningen in andere stukken van Amsterdam. Zouden ze er daarmee op vooruit gaan? Wat ik eigenlijk bedoel te zeggen: het lijkt erop alsof stadsvernieuwing ervoor zorgt dat de bevolkingssamenstelling in een bepaalde buurt minder eenzijdig wordt, waardoor de statistieken er beter uit gaan zien, maar of dit er het leven voor afzonderlijke achterstandsgezinnen beter op maakt is mij niet duidelijk.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
Het Borneo-eiland is een bekend voorbeeld. Een hele groep buren uit de Bijlmermeer werd gezamenlijk verplaatst naar een straat op het Borneo-eiland. Zij namen helaas ook hun problemen mee. Het is nu het achterstandseiland van het Oostelijk Havengebied. Verspreiding van dit soort gedwongen verlaters lijkt dus wenselijk, maar dat kost veel tijd en dus geld. Het zal dus nog wel heel lang een probleem blijven.