In 2001 was 10% van de Amsterdammers Rooms Katholiek (bron: Geloven in Amsterdam). Gezien de gestage daling van het aantal Christelijke gelovigen, zijn dat er nu waarschijnlijk niet meer. De Amsterdamse Katholieken gaan vrijwel nooit naar de kerk, ze kunnen gekarakteriseerd worden als incidentele bezoekers.
Waarom ik dit vertel? Bij mij in de buurt staat een ongelooflijk lelijke kerk, een Katholieke kerk. Echt een monster van een ding. Veel te groot, veel te lomp, spuuglelijk. Je begrijpt wel dat die kerk, met maar 10% Katholieken waarvan de overgrote meerderheid vrijwel nooit op komt dagen, in de regel praktisch leeg is. Maar goed, die kerk staat er nou eenmaal, er zijn blijkbaar nog steeds een paar mensen die het belangrijk vinden en ik heb er weinig last van. Ik heb er geen probleem mee, dus. Althans niet met het bestaan van de kerk.
Waar ik dan wel een probleem mee heb? Met de kerkklokken. Ondanks het feit dat er nauwelijks gelovigen naar die kerk komen, moeten de klokken op alle Christelijke tijden geluid worden. In ieder geval dus op zondag meerdere keren, maar ook gedurende de rest van de week, komt er een verschrikkelijke herrie uit de kerktoren. Nou schijn je dit soort dingen te moeten accepteren met een beroep op traditie, maar daar ga ik niet voor. Ik erger me elke afzonderlijke keer dat er weer iemand aan die klokken hangt helemaal kapot.
Wat ik me afvraag, is of die Katholieken zich niet schamen. Ze verliezen in Nederland jaar na jaar meer gelovigen, maken een zeer kleine meerderheid van de bevolking uit, maar hebben wel de behoefte om de rest continu lastig te vallen met hun klokgebeier. Bah! Wordt het niet eens tijd dat de Katholieke oproep tot gebed (want daar gaat het bij het meeste gebeier om), net als de Islamitische in stilte gaat gebeuren?
als dat meerdere keren per week gebeurd kan de kerkgemeenschap onmogelijk klein zijn (hoe vaak doe je dat nou helemaal, toruwen of sterven).