Iedere inwoner van Noord weet die te vinden: de studentenflat vlak
boven het Buikslotermeerplein. Iedere ouder met opgroeiende kinderen in
Noord weet dat er iets flink loos is als je zoon of dochter daar
rondhangt. Ik vertel met smaak de vele gevallen van bizarre misdaad die
er gepleegd worden: een man die geweigerd wordt aan de deur van het
cafe beneden en vervolgens met een Golfje de pui poogt te rammen,
iemand die in een slechte trip verzeild geraakt is en urenlang de
gehele flat wakker houdt met geschreeuw, de drugs, de pooiers, de
dealers, de beroepswerklozen, de illegalen...
En het lijkt erop dat dat geweeklaag van mij ook ergens gewerkt heeft.
Want vandaag ging ik eens aan de slag om de post te lezen ide ik van de
Key in het afgelopen halfjaar gekregen heb. Meestal laat ik die liggen
want meestal is het weer geziek van de huismeester dat het allemaal
beter moet, in het Nederlands en Engels, nu uitgerekend net die twee
talen die driekwart van de bewoners niet begrijpt. Maar nu: er zou
internet komen, de rioolbuizen zouden vervangen worden...
Ik keek op van mijn post en staarde uit het raam. Ondertussen kwamen de
herinneringen: de afgelopen maand werd het beton van buiten vervangen.
De gehele gevel schoongekarcherd. De ramen tot tweemaal toe gelapt.
Oude buren eruit geknikkerd en frisse jonge studentes ingevlogen; alsof
ze zo van een castingbureau of een schoonmaakbedrijf kwamen, bedoeld om
de gang op te fleuren als je ze -druk en monter alles boenend wat ze
voor handen kwam- bij toeval tegenkwam. Interessante herinterpretatie
van het concept 'muurbloempje'. En tot slot hadden ze vandaag de
vuilinsbakken vervangen door mooiere en grotere, met zo'n mooi plaatje
erop van een of ander stripfiguurtje dat door God en vaderland bedankt
mag worden omdat hij het afval wel netjes in de daarvoor bestemde bak
doet.
En ondanks al die goede bedoelingen, uit glimlachende monden door
glimmende tanden heen gelispeld, bekroop me een angstig gevoel. Een wel
heel aparte variant van 'Not In My BackYard'-gedrag. Op al die
vriendelijke intenties en al dat harde werk om van de verticale goot,
die mijn flat toch is, zat een viezig laagje van vettigheid. Het rook
niet fris, het rook me al te veel naar...
Ja. dat was het. Het rook naar Balkenende en zijn normen en
waardenoffensief. Door te proberen de flat zelf te veranderen hoopt de
huismeester ook de inwoners te veranderen. Alsof mensen niets anders
zijn dan automata: zet ze in een leuke speelwei en ze gaan leuk spelen.
Zet ze in een lelijke speelwei en ze gaan elkaar pesten. Deze acties
roken stuk voor stuk naar dezelfde pisvlekken en remsporen die ze
poogden te bestrijden, zo ging het door mijn hoofd.
En toen snapte ik eindelijk mezelf, en ook Balkende's woorden. Fatsoen,
dat moet je doen. Inderdaad. Maar wat als ik daar nou geen zin in heb?
herinneringen: de afgelopen maand werd het beton van buiten vervangen.
De gehele gevel schoongekarcherd. De ramen tot tweemaal toe gelapt.
Oude buren eruit geknikkerd en frisse jonge studentes ingevlogen; alsof
ze zo van een castingbureau of een schoonmaakbedrijf kwamen, bedoeld om
de gang op te fleuren als je ze -druk en monter alles boenend wat ze
voor handen kwam- bij toeval tegenkwam. Interessante herinterpretatie
van het concept 'muurbloempje'. En tot slot hadden ze vandaag de
vuilinsbakken vervangen door mooiere en grotere, met zo'n mooi plaatje
erop van een of ander stripfiguurtje dat door God en vaderland bedankt
mag worden omdat hij het afval wel netjes in de daarvoor bestemde bak
doet.
En ondanks al die goede bedoelingen, uit glimlachende monden door
glimmende tanden heen gelispeld, bekroop me een angstig gevoel. Een wel
heel aparte variant van 'Not In My BackYard'-gedrag. Op al die
vriendelijke intenties en al dat harde werk om van de verticale goot,
die mijn flat toch is, zat een viezig laagje van vettigheid. Het rook
niet fris, het rook me al te veel naar...
Ja. dat was het. Het rook naar Balkenende en zijn normen en
waardenoffensief. Door te proberen de flat zelf te veranderen hoopt de
huismeester ook de inwoners te veranderen. Alsof mensen niets anders
zijn dan automata: zet ze in een leuke speelwei en ze gaan leuk spelen.
Zet ze in een lelijke speelwei en ze gaan elkaar pesten. Deze acties
roken stuk voor stuk naar dezelfde pisvlekken en remsporen die ze
poogden te bestrijden, zo ging het door mijn hoofd.
En toen snapte ik eindelijk mezelf, en ook Balkende's woorden. Fatsoen,
dat moet je doen. Inderdaad. Maar wat als ik daar nou geen zin in heb?
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
een rekbaar begrip
en teveel poetsen is ook niet goed
dan hou je niets meer over…