Als reguliere bezoeker van Paradiso verbaas ik me elke keer weer over de extra kosten die het Amsterdams Uitburo rekent voor een kaartje in de voorverkoop. Twee euro tien voor een reservering van een kaartje van twaalf euro vijftig vind ik buitensporig veel. De prijs van een biertje, enkel en alleen om mij een kaartje te leveren.
Vroeger was alles beter. Toen had je de lokale platenzaak zoals Plaatwerk op de Haarlemmerdijk die altijd nog wel een kaartje voor je had, tegen een schappelijke prijs. Was een concert (bijna) uitverkocht, dan wist je dat je bij de kleine muziekwinkeltjes moest zijn. Tegenwoordig ben je overgeleverd aan de postkantoren en uitburo’s van deze wereld voor je kaartjes. Even gezellig praten over de band zit er niet meer in, de volgende persoon die postzegels nodig heeft staat al weer te trappelen van ongeduld.
Wat is de reden dat er zo weinig kleine verkooppunten zijn? In de Jordaan verkocht Phantasio ook een tijd lang kaartjes, maar die zijn er mee gestopt. Waarom is dat?