Ik kan mij maar niet aan de indruk onttrekken dat landschapsarchitecten nogal eens rechthoekig denken. Hoe vaak komen we niet tegen dat in plantsoenen en parken van ons wordt verwacht dat wij haaks een hoek omgaan? En even vaak zien wij dan het spontaan ontstane 'afstekertje' dat de voetgangers en zelfs fietsers zelf hebben gecreëerd om te laten zien hoe het wèl had gemoeten. Er worden paden voor ons gebaand die wij niet willen.
Dit verschijnsel bestaat zolang ik mij kan heugen. Je zou zeggen dat men inmiddels ruimschoots de tijd heeft gehad om te leren van die talloze afgesneden hoeken in grasveldjes en in plantsoenen. De mens kiest nu eenmaal de kortste weg en niet de hoek van negentig graden die op de tekentafel zo mooi strak stond.
Wie dit heeft bedacht mag mij de logica hiervan proberen uit te leggen. Dit gaat hem of haar niet lukken. De luie voetganger haalt namelijk altijd zijn gelijk.
Jaren terug is het ‘Park Valkenberg’ in Breda heringericht. Kaalslag, maar zou nu veiliger moeten zijn voor vrouwen, nu was dit een park waar veel homo’s hun ‘pleziertje’ hadden en ik er dus ook tijdens donker rustig doorheen liep.
Los van dit (naar mijn visie onjuiste motivatie om prachtige struiken te kappen), ze hebben wel de nieuwe paden de doorsteek stukjes laten volgen. Viel me toen ook al op en door dit stukje her herinnerd. Waarvoor dank:)