Home > > Laten we de dingen bij de naam noemen

Laten we de dingen bij de naam noemen

Er wordt naar mijn smaak te veel gepraat over het failliet van de multiculturele samenleving. Dat lijkt me onzin. De multiculturele samenleving is een vaststaand feit en of het goed gaat of minder goed lijkt me eerder een kwestie van beeldvorming dan van dagelijkse werkelijkheid. De kunst is om je door die beeldvorming niet teveel te laten beinvloeden. Wie keer op keer in de krant leest dat Marokkaanse jongens kutmarokkanen zijn, gaat dat vanzelf ook denken.



Dat zich binnen die groep naar verhouding meer problemen voordoen dan onder andere groepen, wil ik ook best geloven. Bovendien zijn er in Amsterdam ook nog eens naar verhouding veel Marokkanse jongeren. Maar zeg nou zelf: Als er in een willekeurige andere wijk (of stad) na het avondeten een paar honderd roomblanke pubers worden uitgespuugd die niet veel beters te doen hebben dan op straat hangen, zouden die zich dan niet schuldig maken aan vervelend puberaal gedrag?
De meeste Marokkanen die ik spreek zijn helemaal niet zo vervelend. Hier in de Pijp hangen ze op straat omdat ze niet bij elkaar thuis op bezoek gaan en omdat de meeste café's ze weigeren. Soms gebeurt dat openlijk: "Wij willen hier geen kutmarokkanen.", maar vaker met smoesjes: "Het is hier vol, zie je dat niet?", of "Moslims mogen toch alleen naar een koffiehuis?" En dus hangen ze op straat. Ze zitten in speeltuintjes en drinken een biertje. Of een cola. De bewoners bellen intussen de politie, die ze wegstuurt: "Geen alcohol op straat jongens."



Sorry, maar daar zou ik dus ook doodziek van worden. Dit is precies de manier om verveelde pubers het idee te geven dat ze nergens bijhoren. Iets waar je op die leeftijd toch al zo'n last van hebt. En precies wat je nodig hebt om eens lekker af te glijden naar groepen die veel minder in de haak zijn.



Laten we de dingen bij de naam noemen. Dus: een hangpuber een hangpuber, een etterbak een etterbak en een jeugdcrimineel een jeugdcrimineel. U mag van mij zelfs praten over Marokkaanse hangpubers, Turkse schoffies, Surinaamse etterbakken en Nederlandse jeugdcriminelen. Prima hoor. Maar spreek vooral die "kutmarokkaan" eens aan. Grote kans dat het alleen maar een verveelde puber is die nog aangenaam verrast is door de aandacht ook.

drie reacties op "Laten we de dingen bij de naam noemen"

Dave
-1-  Dave:
Wat ik vooral mis is een afgewogen plan van aanpak. Dat mist sowiso wel in de aanpak van jeugdcriminaliteit. De betrokkenen (politiek, beleidsmatig, slachtoffers, daders, prof.hulp) doen veel uitspraken die niet op enig onderzoek of model steunen.
Een goed beleid steunt op een onderbouwde visie. Een dergelijk beleid is altijd te toetsen. Zo kun je binnen een paar jaar iets op poten hebben dat werkt en binnen een paar maanden al kun je aan de buitenwacht laten zien dat je iets aan het doen bent, sterker nog, je kunt vertellen wat je aan het doen bent en waarom.
Daadkracht vergt gerichte daden, en daarom is een sluitende onderbouwing nodig!
ahmed
-2-  ahmed:
okee zal ik doen en ga bij de westpoint staan want ik kom eraan
ahmed
-3-  ahmed:
want de busje komt zo de busje komt zo

Reageren?  

Lees vooraf even de regels voor discussies op Amsterdam Centraal door.

Eigen afbeelding bij reacties? Ga naar gravatar.com en meld je aan met het mailadres dat je ook hier voor reacties gebruikt.

(verschijnt niet online, is nodig voor gravatar afbeelding)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spamreacties te voorkomen, wordt u gevraagd deze simpele vraag te beantwoorden.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.