Erwin Olaf als wethouder van Cultuur?
Stel ik ben over een jaar klaar met studeren. Na 6 jaar studie ben ik dan eindelijk Psycholoog. Na een groots feest ga ik natuurlijk even reizen, zoals dat hoort; iets van de wereld zien, voordat het 'echte' leven begint. Op een gegeven moment kom ik terug en dan zoek ik een baan. Wat zal ik dan gaan doen? Het zal een deprimerende kerst 2005 worden, want waarschijnlijk zal ik geen baan kunnen vinden, daar zit ik dan met al mijn kennis en ervaringen..... Op zoek naar vacatures sla ik dan de krant open en wat ziet mijn oog? 'Gemeente Amsterdam zoekt Burgemeester, ervaring gewenst maar niet noodzakelijk', luidt de advertentie. Nu heb ik best de ambitie om ooit in een nog onduidelijke toekomst op Job's kamer over de Amstel te kijken, maar ik wil daar terecht komen omdat ik daarvoor geschikt ben.
In een voorstel van D'66 moet in de toekomst (2006) de burgemeester gekozen worden door de burgers. Een ultiem voorbeeld van nieuwe politiek. Ik vind het persoonlijk een rare gedachte dat het in theorie mogelijk is dat ik samen met Rafael van de Vaart en Joost van Bellen concurreer voor het burgemeesterschap van Amsterdam. Niet dat ik mijn concurrenten vervelende mensen vind, integendeel. Rafael heeft de potentie om als voetballer groter dan Cruijff te worden en Joost heeft als organisator van feesten en DJ menig van mijn avonden onvergetelijk gemaakt. Maar ik denk dat deze kwaliteiten niets te maken hebben met het burgemeesterschap. Burgemeester zijn is in mijn ogen wel degelijk een politieke functie en politiek bedrijven kan niet iedereen. Je moet enige ervaring als politicus hebben om een wereldstad als Amsterdam te runnen. Toch kunnen mijn concurrenten een goede kans maken om te winnen. De burgemeester moet tenslotte gekozen worden door het volk. Rafael van de Vaart wint natuurlijk in 2005 de Champions Leage met Ajax en Joost van Bellen is al mateloos populair in het uitgaansleven en een van de leden van het nachtburgemeestercollectief 'de Nachtwacht'. Beiden zijn dus bekend en populair en kunnen rekenen op vele stemmen. Waar zal ik staan met mijn goede gedrag? Ik heb een vrij grote vriendenkring, maar dat zal niet genoeg zijn voor een meerderheid in stemmen.
De gekozen burgemeester mag zelf wethouders voordragen, die door de gemeenteraad moeten worden geïnstalleerd. Maar de gemeenteraad kan de burgemeester niet ontslaan, want die is gekozen door het volk. De gekozen burgemeester zal hopelijk kundige wethouders voordragen, maar de kans bestaat dat hij bekenden voordraagt omdat hij daar al jaren lekker mee werkt. Rafael van de Vaart kiest Frenk Rijkaard als integratiewethouder en Erwin Olaf wordt door Joost van Bellen voorgedragen als wethouder van cultuur. Installatie door de gemeenteraad is dan een formaliteit. De burgemeester kan tenslotte zijn positie en functie ter beschikking stellen als zijn wethouders niet worden geïnstalleerd. De burgemeester is door het volk gekozen en een gemeenteraad moet wel erg sterk in de schoenen staan om een gekozen burgemeester het werk, al zo snel na zijn verkiezing, moeilijk te maken.
Begrijp mij goed, ik ben ook voor openheid in de politiek. Ik vind het ook een slechte zaak dat het wel eens voor is gekomen dat er functies in achterkamertjes worden doorgegeven. 'Openheid in beleid', vind ik een mooi adagium. Maar dat in principe iedereen burgemeester kan worden, vind ik een exces in het streven naar nieuwe, transparante politiek. Ik heb liever een kundige politicus als burgemeester, gekozen door de grootste partij van de stad (overigens ook gekozen door het volk) dan een willekeurige student Psychologie die op zoek was naar een baan.
Reageer op "Erwin Olaf als wethouder van Cultuur?"