De scherpe waarnemer zal het zijn opgevallen. De staat van de kastanje bomen in Amsterdam is bijzonder slecht. Vrijwel alle exemplaren van de paardekastanje zijn ten prooi gevallen aan de Cameraria ohridella, ook wel de kastanjemineermot. Het kleine motje (soort vlindertje), afkomstig uit midden en zuid Europa, is aan een succesvolle opmars in ons land bezig. Werd de plaag eerst alleen in het uiterste zuiden van Limburg geconstateerd, afgelopen zomer heeft ook de Amsterdamse kastanje er aan moeten geloven. We kunnen ingrijpen. Maar hoe en wat moeten doen?
Op zich lijkt het een klein probleem. Maar voor de boom zelf gaat het veel verder dan vroegtijdig bladverlies. De boom heeft tijdens de zomer geen reservevoedsel kunnen aanmaken. Hierdoor zullen veel kastanjebomen volgend jaar veel minder blad krijgen. Daarbij komt ook nog eens dat de mineermot volgend jaar zeker zal terugkeren en wederom bij de Amsterdamse kastanjes zijn slag zal slaan. Dit zal de conditie van de bomen enorm aantasten en ze vatbaar maakt voor andere belagers, die normaal niet fataal zijn, maar nu de kans krijgen de boom te vellen. Ingrijpen dus.
De mineermot zit in het afgevallen blad dat op veel plaatsen nu nog onder de bomen ligt. Zolang het daar blijft liggen overleeft de mot. De Bomenstichting adviseert de eigenaren van kastanjebomen de afgevallen bladeren te verwijderen en te begraven of te verbranden. De aantasting zal hierdoor niet verdwijnen maar volgend jaar wel veel minder hevig zijn. De eitjes die nog uit moeten komen krijgen geen kans meer.
Omdat er het hier een relatief nieuwe plaag betreft, bestaat er nog geen methode om de mineermot te bestrijden. Wat echter wel helpt is om mensen met een kastanje in hun tuin informatie te geven. Zo kan voorkomen worden dat de plaag volgend jaar nog heftiger toe slaat en de eerste kastanjes in Amsterdam geveld zullen worden. Dat lijkt me doodzonde.
Daarom denk ik dat de gemeente er goed aan doet dit probleem onder ogen te zien en goed voor te voorlichting over de bestrijding van de mot. Desnoods moet men daar een programma voor opzetten, want ik wil de kastanje in mijn achtertuin, hoe zielig die er nu ook bij staat zonder blad, voor geen goud kwijt. En ik denk niet dat ik er zo als enige over denk. Kleine moeite, groot plezier.
Als gemeenteraadslid ben je, naast allerlei ideeen die je zelf ontplooit en bedenkt, ook in grote mate afhankelijk van Amsterdammers die problemen van allerlei aard signaleren en die op wat voor wijze ook onder de aandacht van politici en bestuurders brengen. Deze website is een uitstekend medium om politici en amsterdammers met elkaar in contact te brengen en hier en daar misschien ook nog wat te veranderen aan de status quo.
Zo ook met de Cameraria ohridella, ofwel de kastanjemineermot. De schrijver van het bovenstaande stukje geeft duidelijk aan wat het probleem is en doet een voorstel tot voorlichting over de kastanjes om het probleem niet groter te laten worden dan nu het geval is. Ik zal op mijn beurt bij de eerstvolgende Raadscommissie voor Groen de verantwoordelijk wethouder vragen naar de mogelijkheden van voorlichting en wellicht nader onderzoek om de Kastanjes in Amsterdam beter te beschermen tegen de kastanjemineermot.
Dank en vriendelijke groet,
Marius Nijman
Gemeenteraadslid voor de PvdA Amsterdam