AmsterdamCentraal.nl

Nu ik schrijf voor deze site merk ik dat ik bewust op zoek ga naar kleine misstanden. Ik hoef mijn neus maar even buiten de deur te steken of ik ‘zie’ al weer wat: onkruid tussen de stoeptegels, een flinke hondendrol, of een met grote zorg, liefde en toewijding aangelegd geveltuintje waar de afgelopen nacht een dief of een vandaal een plantje uitgerukt heeft. Vreselijk. Dat was hier vlak voor mijn deur. We hebben er drie dagen over gepraat, mijn buurtjes en ik. Maar daarmee hadden we de plant nog niet terug. En het mooie is: niemand weet meer precies hoe die ene gestolen plant er eigenlijk ook al weer uitzag. Heel bizar. Maar toch is het erg. Waar ook altijd mijn oog op valt is op fietsers die fietsen op fietsen met te zachte achterbanden. De voorbanden zijn vaak ook te zacht, toch vind ik dat minder storend. Soms hebben ze zelfs iemand [meestal een vrouw ] achterop. Werkelijk, zeker dan, dan raakt me dat enorm. Ik voel dat gewoon hoe die te lege band, de velg en dat wiel op zijn donder krijgen. Tergend. Nu ik het eenmaal gezien heb, kan ik het niet meer laten. Ik zie het altijd. Behalve in het donker. Of wanneer de straatverlichting niet deugt. En dan weet ik dat ook weer, dat daar en daar de straatverlichting niet deugt. Altijd handig voor een volgend verhaaltje op deze site. Dat wel. En als ik niet op pas, dan bega ik nog eens een ongeluk. Want weet je wat? Ik kan mijn ogen niet meer afhouden van de straatputten in de stad. De putten die in de stoeprand zitten, met de gaten in de voorkant zeg maar. Daar heb ik geen last van, daar kan ik niet, al lopende of fietsende, in kijken. Nee, het zijn de putten met de gleuven aan de bovenkant. Die houd ik nog eens verantwoordelijk voor als ik mijn kist lig. Die putten hebben zoveel inkijk. En waar kijk ik dan naar? Juist. Ik zie of ze vol zijn, of ze vol met derrie zitten. Met andere woorden of ze dus eigenlijk leeggezogen zouden moeten worden. Of geschept. Daar kijk ik naar. Het zijn er veel, van dat type putten. En ze zitten zo-vaak-vol Alleen van het idee al word ik zo moe.Of neem die putten die zich als lange slingers door het wegdek slingeren. Vaak in gebruik bij pleinen, van die moderne lege pleinen. Ik hou wel van moderne lege pleinen. Zoals het Marie Heinekenplein, of het Eikenplein [heb ik nog zelf aan meegedaan trouwens]. Een leeg en modern plein is gemakkelijk schoon te houden denk ik dan. Maar dan die langs-putten. Altijd vol, met blaadjes en derrie. Vreselijk. Ik kan mijn ogen er niet van af houden.Een beetje gek, maar wel ?