Sinds een aantal maanden zit er nu "Constantinopel", een snuisterijenzaakje met Turkse kadootjes. Ik koop er graag. De eigenaresse pakt de presentjes prachtig in, en de mensen aan wie ik ze geef, zijn altijd enthousiast. Inmiddels herkent ze me en vertelt ze over haar bedrijfsstrategie, over de bazar in Turkije, en over waar ze haar spullen inkoopt.
Laatst complimenteerde ik haar met het feit dat ze de eerste is die iets van deze winkel weet te maken. En dat de mensen die hiervoor in het pand zaten, er niets van bakten. Ze reageerde ontwijkend.
Ik vertelde aan mijn buurjongen dat hij er ook eens moest gaan kijken. Hij vertelde mij dat "Constantinopel" door precies dezelfde vrouw wordt gerund als de voorgaande schoenen- en kledingzaakjes.
Oeps.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
zes reacties op "Constantinopel in Amsterdam"
Ik hoop dat ze hierdoor mensen kan laten zien dat buitenlanders ook ver kunnen komen.
Ze heeft het naar mij mening echt prachtig gedaan.
Na veel vijven en zessen in de familie besloot een van de (schoon?)-dochters om haar goedbetaalde baan bij de gemeente op te geven en het ondernemersavontuur aan te gaan. Op haar eigen voorwaarden, met haar eigen ideeen. Met succes.
Het verhaal van de Genco's stond een paar jaar geleden eens in de krant, en er is ook een driedelige documentaire aan ze gewijd.
Maar eigenlijk werd mijn interesse gewekt door die familie Genco. Zij zijn toch ook de eigenaren van 2 (schijnbaar concurrerende?) bakkerijen/Turkse pizza winkels? (Tegenover elkaar op de Van Woustraat.)
Een aantal jaren geleden gebeurde er namelijk iets vrij opmerkelijks. Iets wat ik al bijna weer vergeten was, maar nu door dit verhaal opeens weer boven komt drijven.
Op een zaterdagochtend ging ik brood kopen in de Turkse bakkerij op de Van Woustraat, iets voorbij de Albert Heijn.
Toen ik net naar binnen wilde gaan, stormde een jongen naar buiten en de Turkse eigenaresse(de moeder van die 3 kinderen, die sinds ze kunnen lopen meehelpen in de winkel - wat ook dubieus is, maar een ander verhaal) stond bevend in een hoek van de winkel. Er waren geen andere klanten aanwezig. Ik vroeg haar wat er aan de hand was, maar ze wilde eerst niks zeggen. Toen ik haar onderzoekend en bezorgd bleef aankijken, bracht ze in haar beste Nederlands uit dat hij geld wilde. Het was geen overval zei ze. Toen ik zei dat ik de politie wilde bellen, smeekte ze mij om dit niet te doen.
In mijn hoofd heb ik al de meest heftige verhalen bedacht van Turkse maffia die de buurt zou terroriseren, maar misschien kijk ik gewoon te veel televisie.
Eigenlijk ben ik nog steeds wel benieuwd of iemand anders hier meer over weet of wel eens iets hierover gehoord heeft.