Ik word intens gelukkig van een drukke Javastraat. Zoveel mensen, zoveel kleuren, zoveel talen. Gelukkig van het 'vader-jacob-zingende' Turkse meisje van 7. Gelukkig van de saxofonist onder het viaduct. Gelukkig van de oude mannen op de bank. Gelukkig van de aardige groenteman. Gelukkig van de dichtregels op de gevels. Gelukkig van zoveel aanbod. Kortom op een zonnige zaterdagmiddig zit ik niet op strand, maar loop ik in mijn buurt rond.
Zijn er dan geen problemen in Zeeburg, want daar woon ik. Jawel, als je de Volkskrant mag geloven, woon ik in de jungle van amsterdam. Er is veel overlast van (allochtone) jongeren en hoewel ik daar nog nooit last van heb gehad (ook niet 's nachts) moet ik dat maar geloven. Er is veel zwerfvuil, waar de mensen zich aan ergeren en hoewel ik niet vind dat de gemeente daarvoor extra geld moet uittrekken, zie ik het vuil ook zwerven. Daarnaast staan er hele blokken architektonische gedrochten in de oude wijken van Zeebrug. Maar door dit alles laat ik mijn zonnige zaterdagmiddag niet verpesten.
Ik kijk naar de verworvenheden en de mooie dingen en probeer mee te denken aan oplossingen voor problemen als ik op een zonnige zaterdagmiddag door de Javastraat loop.
Een reactie op "Zonnige zaterdag"