Goh, tijd geleden dat ik iets geschreven heb voor Amsterdam centraal. Soms is het schrijven van zo'n stukje net zoiets als de sportschool. Als je twee weken niet geweest bent, dan komt het er meestal niet meer van. Tenminste bij mij is dat zo. Dat neemt niet weg dat ook al schrijf ik niet, dat ik geen dingen in de stad zie en hoor die het waard zijn om een stukje over te schrijven. Ik vraag me bijvoorbeeld nu al een paar maanden af of die ondergrondse vuilniscontainers wel zo een goed idee waren. Ik heb in mijn hele leven nog niet zoveel troep op straat zien liggen als de laatste jaren.
Huurfietsen: niks mis mee, toch?
Burgemeester Amstelveen te snel naar ziekenhuis
Stay strong, Nouri!
Brok in m’n keel. Onderweg naar een politieke avond in De Brug fiets ik langs het huis van de familie Nouri. Vorige week werd bekend dat Ajacied Abdelhak ‘Appie’ Nouri blijvende hersenschade heeft opgelopen.
De straat puilt uit van...
De danser
De gesprekken met z'n twee blijf ik koesteren. Eigenlijk wilde ik minstens een biografisch essay over hem schrijven, misschien zelfs wel een bescheiden boek. Maar ik was al zo bezet met Norma Jeane Mortenson, dus moest het nog maar een poosje wachten. Zelfs in lange levens went het nooit: de...