Het politieke debat is aan het polariseren. Partijen vergroten hun onderlinge verschillen uit om zich maar zo goed mogelijk te kunnen profileren. Daarbij worden ze geholpen door de snelle dynamiek van social media, maar ook tegengewerkt: de burger is daar namelijk minstens zo fel in zijn kritiek op politiek en overheid. Feller dan ooit, zeker als het gaat om lokale kwesties die hen direct raken.
Eerst de politiek zelf: in Nieuw-West was er geen debat dat zo polariseerde als het parkeerdebat. Onder druk van strenger parkeerbeleid vanuit de Stopera (blauwe zones moeten bijvoorbeeld verdwijnen) kwam het stadsdeelbestuur met een plan om betaald parkeren uit te breiden.
Een meerderheid van de stadsdeelcommissie schreeuwde moord en brand. Natuurlijk, die extra kosten heb je liever niet. Maar je drijft de tegenstellingen wel op de spits door te beweren dat er geen parkeerdruk zou zijn in Nieuw-West. Of door met zeven (!) politici naar een bewonersavond te komen en daar allemaal zelf het woord te voeren, zoals DENK deed. Of door met een tegenvoorstel te komen waarin blauwe zones gewoon blijven bestaan – terwijl je weet dat het stadsbestuur die gaat afschaffen.
Met zulke loze beloften strooi je de burger zand in de ogen. Dan ben je aan het polariseren. Terwijl je doel zou moeten zijn om samen een oplossing te zoeken die echt werkt. De problemen voor je uit schuiven is te makkelijk. Daarom kun je het ook gewoon als een mooi compromis zien dat het stadsdeelbestuur in zijn aangepaste plan voorstelt om de tarieven voor vergunningen en bezoekers aanzienlijk te verlagen.
‘Sjoemelaar, stadsvernietiger, schijnsocialist!’
Polarisatie groeit ook tussen bewoners en de politiek als geheel. Daar helpt het uitvergroten van problemen door politieke partijen natuurlijk niet aan mee: daarmee zaai je wantrouwen tegen de overheid. Maar ook bewoners zelf verleggen de grenzen. Neem nou Nico van Gog, een actieve twitteraar die beleidsdocumenten en vergunningen uitpluist op zoek naar fouten. Prima dat hij dit doet, maar hij trekt er geregeld veel te extreme conclusies uit, alsof de stad wordt bestuurd door de maffia.
Afgelopen week noemde hij Erik Bobeldijk, stadsdeelbestuurder in Nieuw-West, op Twitter “de grootste sjoemelaar, groensloper, bubbeltripper, parkripper, stadsvernietiger, bewonersnaaier, Kota Kultura-likker, bomenzager, mislukte SP’er en schijnsocialist.”
Dat is ronduit karaktermoord. Ik zei daar iets van (en ja, ook ik deed dat stevig), maar het politieke debat is dusdanig gepolariseerd dat ik als politicus door velen al bij voorbaat als De Vijand word gezien. Ik kán geen gelijk hebben, want ik zit in de politiek. Het online debat leidde uiteraard niet tot enig excuus of verschuiving van inzicht.
Dit is de situatie waar wij ons momenteel in bevinden. Het politieke landschap is totaal gepolariseerd. Partijen reageren steeds feller op elkaar, terwijl bewoners weer steeds feller reageren op de gehele politiek en de gehele overheid. Doodzonde, want we hebben allemaal één ding gemeen: onze strijd voor de goede zaak. Zowel burger als politiek. Laten we eens wat beter naar elkaar gaan luisteren in plaats van meteen te beginnen met schreeuwen in onze eigen echoput.
Jeroen Mirck zit sinds 2010 in de D66-fractie van Nieuw-West en schrijft columns over de lokale politiek van Amsterdam.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
29 reacties op "Politieke column: Echoput"
Bah!
"op je gram halen" moet uiteraard "je gram halen" zijn.
De politiek is niet louter top-down, want uitgerekend het huidige Amsterdamse stadsbestuur komt met tal van initiatieven waarbij bewoners zelf de plannen mogen bedenken en zelfs het geld verdelen - zoals de pilot met 500.000 euro voor bewonersinitiatieven in Slotermeer, die komend jaar ook een vervolg krijgt in de rest van de stad. Er is ook volop ruimte voor debat. Het helpt dan alleen wel als we echt een gesprek met elkaar voeren en niet direct in de schreeuwstand gaan - zoals Nico richting onder meer het stadsdeelbestuur van Nieuw-West. Met dat ongefundeerde geschreeuw ondergraaft hij zijn uitputtende uitzoekwerk.
Op de plaats van de emoticon met zonnebril stond in mijn getikte tekst een 'h' tussen haakjes.
Het systeem heeft er echter een emoticon met zonnebril van gemaakt.
@Milena: "De apathische maatschappelijke houding (...) is wel degelijk gekweekt door onze overheid." Dit is amateurpsychologie van de koude grond. Burgers zijn zeker kritisch, maar ook heel maatschappelijk betrokken. Dat jij forensen in de metro ziet die koptelefoons dragen, heeft werkelijk niets met het politieke klimaat te maken. Wel zie ik een groeiend aantal complotdenkers opstaan, die dit soort machinaties dolgraag opkloppen. Dankzij hun polarisatie (en de politieke populisten die er garen bij spinnen, zoals Baudet en Marijnissen) wordt onze samenleving inderdaad harder. Maar die tendens las je ook al in mijn column.
De vinger is niet meer zo maar op de zere plek te leggen. Het is zoveel kanten op gewoekerd dat "psychologische associaties" onmogelijk nog onderbouwd kunnen worden. En da's de kracht van de zittende politieke generatie. Een vrijbrief om lekker door te gaan met waar ze mee bezig waren... of liever gezegd: NIET mee bezig waren. En partijen die vanuit het niets ineens bijna de grootste worden omdat ze het maatschappelijke ongenoegen lijken te begrijpen en te vertegenwoordigen... die worden bij het formatiespelletje gewoon aan de kant geschoven, die worden gewoon weer naar de zijlijn geduwd waar ze lekker door kunnen blijven schreeuwen zodat later gezegd kan worden dat ze alleen maar aan de zijlijn staan te schreeuwen. Kent u dat? Weg ermee! De stem van het volk is alleen maar lastig, daar wil de zittende politieke elite niets mee te maken hebben. En dit kan allemaal in "democratisch" Nederland.
Deze (onontkoombare) politieke wende wordt echter tot op de dag van vandaag nog steeds angstvallig en gekunsteld afgewend door de zittende macht. Partijen die dergelijke grote en noodzakelijke veranderingen voor ogen hebben, worden angstvallig en krampachtig buiten coalities gehouden. Van de eerste partij die een dergelijke verandering echt durfde te benoemen en aardig op weg was de TK-verkiezingen te gaan winnen, werd zelfs de leider op 6 mei 2002 vermoord.
- "minder ministers is een leuk idee (maar lastig te realiseren in coalities die juist uit steeds meer partijen bestaan)"
> Daarom pleitte Fortuyn ook voor een tweepartijenstelsel.
- "een tweepartijenstelsel invoeren in Nederland is illusoire studeerkamerwijsheid"
> Dat roept u en dat bestrijd ik. Waar een wil is, is een weg. Probleem is dat de wil om veranderingen te initiëren die de gevestigde macht in gevaar zouden kunnen brengen, er per definitie NIET is.
- "minder ambtenaren is een platte bezuinigingsmaatregel"
> Ja, en? Als de opbrengst van dergelijke "platte bezuinigingsmaatregelen" ten goede zou komen aan rechtvaardigere en meer betaalbare zorg, goedkoper OV, beter (betaald) onderwijs en meer blauw op straat (het liefst van het soort dat ook echt doet waarvoor het de eed heeft afgelegd), dan lijkt me dat meer dan gerechtvaardigd.
Maar we verzanden in een ja-nee spelletje. U bent lid van een club die de zittende macht vertegenwoordigt en hebt helaas totaal geen oog/oor voor het spanningsveld tussen politiek en maatschappij. Ik heb tenslotte geen van 'de drie' overigens ooit horen zeggen dat 'alle buitenlanders het land uit' zouden moeten. Ik beschouw dit dan ook als een nogal ongenuanceerde poging tot zwartmakerij.