AmsterdamCentraal.nl

Architecten en projectontwikkelaars presenteren mooie ‘artist impressions’ van hun nieuwe woonwijken. Schattige jonge stelletjes hand in hand. Opa zit op een bakje en geniet van de kinderen die onbezorgd spelen op straat. En, altijd schijnt de zon. Op dit plaatjes ontbreekt steevast iets… de vele bestelauto's voor de bevoorrading.

In zo'n Amsterdamse autoluwe woonwijk met, laten we eens zeggen, 3.000 woningen komen elke dag 300 pakketten met 6 tot 10 bestelauto’s. Die brengen in een moeite door ook de bestellingen van de senioren in de buurt die dankzij de thuiszorg thuis kunnen blijven wonen. Met de groei in online levensmiddelen komen er dagelijks 12 tot 24 voertuigen van Picnic, Albert Heijn eb Jumbo. Slimme bedrijven komen met lichte elektrische voertuigen. Anderen zijn alleen nog maar welkom met een schone elektrische bestelauto. Zero-emissie voor nieuwe woonwijken is een ‘no-brainer’. Valt dus allemaal wel mee.

De supermarkten, horeca en kantoren in die gemengde woonbuurten krijgen ook elke dag 10 tot 20 vrachtvoertuigen voor de deur. Afval? Ook, nog eens zoveel vrachtbewegingen… een ongeluk zit in een kleine dood hoekje.

Met stip op nummer een staan de servicebusjes van de loodgieter, verwarmingsmonteur, schilder, Mielereparateur, keukenbouwer, domotica-expert en thuiszorgmedewerkers? Elke dag komen er 100 tot 150 servicelogistieke bestelauto’s naar die woonwijk. Hoezo autoluw? Waar moeten die straks allemaal parkeren als ze hun werk doen? Toch niet voor deur?

Tot overmaat van ramp maken ’s avonds tussen 6 en 9 uur 200 tot 300 maaltijdbezorgers op hun scooters en fietsen de buurt onveilig. Houd de kinderen dan maar binnen!

Al die voertuigen, scooters en bezorgfietsen ontbreken in de mooie plaatjes van de architecten en projectontwikkelaars. De Amsterdamse buurtlogistiek zit in hun dode hoek.

Bij nieuwe woonwijken moet al bij het ontwerp worden nagedacht over de ruimte die afval en bevoorrading nodig hebben. Hoe kan de inrichting licht elektrische voertuigen stimuleren? Zijn kleine hubs aan de rand van de buurt nodig voor overslag? Kan afval onder de grond en vervolgens over water? Met welke verkeersmaatregelen kan de gebiedsbeheerder onnodige bestelauto’s buiten de deur houden? Moet de woonwijk zero-emissie of scootervrij worden? Wat kunnen sociale distributienetwerken betekenen? En, niet in de laatste plaats, hoe kunnen we consumenten met bijvoorbeeld avondbezorging, afhaalpunten en kluizenwanden beter van dienst zijn? Vragen waarover gebiedsontwikkelaars in het verleden, te laat, gingen nadenken.

De nieuwe Amsterdamse woonwijken zijn een kans voor professionals om de bevoorrading slim in te richten voor een vitale woonwijk waarin de openbare ruimte uitnodigt tot gezond bewegen en contact met buurtgenoten.