Een paar weken geleden haalde onze kersverse burgemeester Femke Halsema ouderwets een nachtje door. Ze liet zich rondleiden over de wallen. Daar was de Ombudsman van Metropool Amsterdam, Arre Zuurmond, een tijdje gaan wonen om poolshoogte nemen. Hij was hierdoor getriggerd door de vele signalen van overlast die hij uit de buurt kreeg. De scheldkanonnades en bedreigingen die hij, de paar handhavers en de politieagenten te verduren krijgen als ze mensen aanspreken op hun gedrag zijn ronduit bij de wilde beesten af.
Steeds duidelijker wordt dat een combinatie van slappe happen opvoeding, neo-liberalistische vermarkting en bezuinigingen op sociale en maatschappelijke voorzieningen als GGZ, buurtvoorzieningen voor jeugd, handhaving en politie diepen sporen trekt in onze samenleving.
Verkeerd imago moet veranderen
Onze stad is in een sneltreinvaart afgegleden van de lieve stad, naar een plek waar ten koste van alles en iedereen, door duistere individuen en ondernemingen geld verdiend moet worden aan en op elke vierkante centimeter.
Rijk en gemeente doen daar heel hard aan mee. Bezuiniging op de openbare orde en veiligheid maken dat mensen zich ook niet meer veilig genoeg voelen om elkaar aan te spreken (zie ook Arre Zuurmond, in Het Parool), wat weer leidt tot het imago 'de stad waar alles kan'.
Sociale voorzieningen en daarmee de cohesie in de buurten verdwijnen, omdat het gemeentelijk maatschappelijk vastgoed waarin deze voorzieningen zitten aan de hoogste bieder worden verpatst om te worden getransformeerd tot onbetaalbare woningen, weer een hotel, restaurant of toeristenval.
En terwijl de druk op de openbare ruimte en woningen schrikbarende vormen aanneemt, haalde het vorige college het in haar hoofd verregaande bezuinigingen op afval-inzameling en reiniging door te voeren. Onder andere ondernemers en AirBnB-gasten gooien het afval op elk gewenst moment op straat, waar de meeuwen en ratten uitgebreid feest vieren en Amsterdam verandert in Napels aan de Amstel.
Schorem
Door het gebrek aan aanspreekcultuur, handhaving en een stukje ouderwetse opvoeding worden de laatste bewoners van de binnenstad weggetreiterd door luidruchtig, gedrogeerd, beschonken en gewelddadig schorem, dat 24/7 hun buurt en ook in steeds grotere mate de omliggende buurten teistert.
Dit moet anders en het kan. De geijkte 'gewenste maatregelen' als belasting op vliegen (kan alleen in Europees verband), verbieden van vakantieverhuur, verbieden van toeristenwinkels, meer politie en handhaving worden al veelvuldig genoemd. Maar naast deze inkoppertjes wil ik bij onze nieuwe burgemeester, die voor de ondankbare taak staat om als een soort van Indiana Jones, de 'Urban Jungle' te beteugelen, toch ook graag een aantal andere mogelijkheden die een verandering teweeg kunnen brengen onder de aandacht brengen:
1) Laat iedereen die geen binding heeft met de stad entree betalen (Digitale Stadsmuur).
2) Voer de maatschappelijke dienstplicht in, en geef hierbij de mogelijk om je lokaal in te zetten als handhaver, als begeleider van jeugd of buurthuizen, dan wel in de zorg of het onderwijs.
3) Veeg de stad schoon en bekeur zoals in Singapore met hoge boetes voor elk vuiltje dat op straat wordt gegooid en in deze boetes ook direct bij toeristen. Een schone stad nodigt niet uit om vies te maken, een vieze stad wel.
4) Kom met een nieuw systeem voor de inzameling van afval/grondstoffen zodanig dat recyclen al in de winkel, thuis en op straat begint. Met minder verpakking, statiegeld, goede scheidingsbakken, lichte inzameling voer- en vaartuigen in het stedelijke weefsel en een netwerk van Amsterdamse bedrijven die alles weer gebruiken.
5) Leer kinderen van deze generatie dat niet alles kan. Dat er consequenties zijn voor wangedrag.
6) Geef het goede voorbeeld, door mensen consequent toch aan te spreken op hun gedrag, en bijvoorbeeld door zwerfvuil op te rapen en in de afvalbak gooien.
7) Werk samen om (nieuwe) ideeën om de stad beter te maken te verzinnen en toe te passen.
8) En blijf aardig voor elkaar…. ook al kost dat soms heel veel moeite.
Tenslotte wil ik de burgemeester veel succes wensen en hoop ik dat ze goed luistert naar haar Ombudsman en de bewoners van Amsterdam, die dagelijks met hun voeten in de klei staan en met veel liefde, kennis, kunde en energie voor hun en haar stad zorgen.
27 reacties op "Indiana Jones in de urban jungle"
Ook ik heb mijn gedrag aangepast. Vroeger (een jaar of vier geleden) liep ik overdag altijd dwars door de Wallen van CS naar Jodenbreestraat (Rembrandthuis bv). Alleen in de avond kreeg ik meer en meer te maken met het gesignaleerde effect dat mijn gang bepaald werd door het tempo van de slenterende mensenmassa. Dan liever buiten de rode lichtjes om. Maar in recente jaren is de slenterende menigte zo aangegroeid dat er ook overdag geen doorkomen aan is. En: men loopt massaal te blowen! Ik heb een hekel aan sigarettenrook en probeer rokende mensen op straat zoveel mogelijk te vermijden. Praat niet van de rook van joints die inmiddels een aanzienlijk deel van de luchtvervuiling zijn. Als ik een kwartiertje over de Wallen loop, overdag of 's avonds maakt niet uit, kom ik half-stoned op mijn bestemming. Alleen daarom zijn de Wallen een no-go area voor mij geworden. Zolang openbare dronkenschap en het ''consumeren'' van drugs op straat getolereerd worden zal er niets veranderen, vrees ik. Ik hoop dat ik mij vergis, maar het is niet voor niets dat ik deze zomer de vergelijking Gent-Amsterdam in het voordeel van Gent liet omslaan. Goedkope vluchten, rolkoffers, junkfood en drugs hebben onze stad in de greep.
"Het bezit van 5 gram cannabis of minder voor eigen gebruik is weliswaar strafbaar, maar leidt niet tot vervolging."
Bezit van de kleinste hoeveelheden cannabis is dus strafbaar, lees ik hier.
Ik neem toch aan dat bij gebruik van softdrugs er ook sprake is van bezit.
Ik kom regelmatig op stille kleinere bedrijfsterreinen zoals in Noord. Je ziet daar de levende bewijzen van groepsdrugsgebruik door het afval wat op de schuilplekken wordt achtergelaten. De begeleidende redbull blikjes zijn het bewijs dat het vrijwel zeker om minderjarigen gaat. Aanpakken, de tijd voor hakketakken is allang voorbij.
https://www.at5.nl/artikelen/186432/geen..
Dit is tekenend voor het beeld dat ik eerder schetste over degenen die onze wetten moeten handhaven.
In één woord: belachelijk!
Want wat was hier nu eigenlijk het probleem? Lawaaioverlast, vuurwerk, verkeershinder. Op twee avonden. Het ging allemaal vanzelf weer over. Van een festival in de buurt heb je meer last.
Dat is dus niet ‘wegkijken’, maar een tamelijk verstandige aanpak van de situatie met vermijding van escalatie.
Klopt... als je er voor kiest dat handhavers en agenten drie kwart van de tijd dat ze op straat hadden kunnen zijn achter een bureau zitten om het uit de mond trekken van een joint op papier te zetten, zou dat een mogelijkheid zijn.
Laat ik bij mijn eerdere voorbeeld in reactie -3- blijven. Het grote busstation aan de IJzijde achter het CS. "Preventief aanwezig zijn" is daar volgens jou dus rondjes lopen met een pakje aan en doen alsof je neus bloedt. Met de constatering (zien/ruiken) dat deze openbare en drukke ruimte 's avonds en 's nachts vergeven is van de wietwalm en dat andere mensen daar last van hebben, wordt vervolgens niets gedaan. Het hieraan tenslotte voorbijlopen en het achterwege blijven van zelfs maar minimaal een verzoek aan de gebruikers (plegers van een strafbaar feit) om hun softdrugs in een coffeeshop of thuis te gaan gebruiken, is wat er feitelijk gebeurt.
Volgens mij is dat niet "preventief aanwezig" zijn, maar slechts fysiek / voor de vorm aanwezig zijn en tegelijkertijd de kantjes er van af lopen.
En zo wordt het van kwaad tot erger.
Want het mag ook van de gemeente...
Prima toch, Suffie?
Er zijn geen middelen om daar iets tegen te doen
Dus vind ik regen wel prima....
Natuurlijk roep ik niet op tot acties zoals ik ze mij goed herinner, toen groepen mariniers de Dam even kwamen ''schoonvegen''. Dat is het recht in eigen hand nemen, wat juist wangedrag escalerend werkt. Maar ook zeg ik: Probeer maar eens in een minder ''tolerant'' land een nationaal betekenisvol monument als toerist te ''verbouwen'' tot fietsenstalling en hangplek.
Verder ben ik niet jaloers op de mensen die in Amsterdam ''diender'' op straat moeten spelen in een stad die op vele plekken meer van een speeltuin heeft dan een respectabele metropool. Ik geef het je te doen, je doet het nooit goed... toch nog respect ook al word ik soms nog zo kwaad - omdat ik niet vergeten ben me te kunnen verplaatsen in het idee in hun schoenen te staan. Maar de politiek en ambtenarij achter de bureaus, de suffies, zij zullen ons niet redden.
Ik voel mij op een vervelende manier, aangesproken John. Vind ik niet netjes.
Op de één of andere manier heb ik kennelijk de regels rondom de discussie niet helemaal begrepen, bijvoorbeeld dat als je het niet eens bent met de argumenten waarmee iemand een misstand beschrijft, dat je dan kennelijk de misstand ontkent. Ik snap het wel, je kunt namelijk beter schoppen tegen iemand die tegenover je staat, dan tegen iemand die half naast je staat.
De waarheid is dat mijn irritatie ten opzichte van de overlast in de stad en het gebrek aan handhaving net zo groot is. Alleen vind ik het niet reëel, of zelfs niet rechtvaardig, om tegen het voetvolk aan te schoppen terwijl het beleid en de politiek ze de middelen onthoudt om slagvaardig op te treden. Dan kun je als burger nog zo creatief een verbodsbepaling bij elkaar googlen met betrekking tot het aanwezig hebben van een joint, het blijft allemaal gerommel in de marge. Een roker wiens jointje uit de mond wordt getrokken door een handhaver loopt binnen 100 meter bij een koffieshop naar binnen, haalt een nieuwe en ziet vervolgens alle gelegenheid om hem op dezelfde plek weer op te roken, terwijl de handhaver drie kwartier op het bureau bezig is om een half opgerookte joint administratief te verwerken. En dat allemaal zonder boete of consequenties. Vooral winkeliers en burgers die wél heil zien in de preventieve aanwezigheid van uniformen zullen daar iets van vinden.
En dan dat 'vriendelijk verzoeken om te vertrekken" van John, ik vind het sympathiek in z'n eenvoud en wellicht had het in zijn jeugd gewerkt. De blowende boys van tegenwoordig zijn echter streetwise en door jongerenwerkers zo goed opgevoed met betrekking tot hun rechtspositie tegenover de autoriteiten dat ze hun rechten op straat sneller weten op te lepelen dan de tafel van vier. Als ze snugger genoeg zijn om zo'n verzoek te beantwoorden met een 'want anders?', dan staat de handhaver natuurlijk weergaloos voor paal, er zit namelijk geen enkele consequentie vast aan zo'n verzoek.
Handhavers en politie zijn gebonden aan hun taakstelling, waaronder het handhaven van de rechtsorde volgens de geldende rechtsregels (waaronder ook het gedoogbeleid van de procureur-generaal) en in ondergeschiktheid aan het bevoegd gezag (dus volgens de richtlijnen van de gemeente, niet die van googlende burgers).
Ik begrijp dat trappen tegen zichtbaar voetvolk een stuk eenvoudiger is, maar als je het nuttig wilt maken, trap dan vooral tegen het bestuur. In de plaatselijke verordening van Amsterdam staat namelijk al jaren een artikel dat het mogelijk maakt om lokale blowverboden op te leggen op basis van overlast. Het enige dat onze lokale overheid even moet doorhebben is dat zo'n verbod in de binnenstad misschien belangrijker is dan de eventuele economische gevolgen voor de plaatselijke middenstand. Zo'n verbod is een stuk effectiever te handhaven dan dode artikelen uit de opiumwet. Tenminste, dan moet je wel voldoende handhavers hebben, en daar ging het stuk volgens mij ook wel over...
Of ben ik nu wéér aan het stoken?
- "De waarheid is dat mijn irritatie ten opzichte van de overlast in de stad en het gebrek aan handhaving net zo groot is."
Dat bleek niet uit (de ondertoon van) je reacties. Je wuifde het probleem weg. Met uitzondering van de laatste reactie dan.
- "Alleen vind ik het niet reëel, of zelfs niet rechtvaardig, om tegen het voetvolk aan te schoppen..."
Laat dat nou bij elke instelling of bedrijf zo zijn. Het 'voetvolk' is zichtbaar (het bekende visitekaartje). Zo is de trambestuurder of conducteur voor de reiziger 'het GVB'. Hij/zij zal veel meer voor zijn/haar kiezen krijgen dan de directrice. Het is uiteindelijk aan het 'voetvolk' om vervolgens deel te (willen) blijven uitmaken van een organisatie. De vraag 'sta ik nog wel achter wat ik doe en voel ik me daar lekker bij?' is daarbij essentieel.
- "Dan kun je als burger nog zo creatief een verbodsbepaling bij elkaar googlen met betrekking tot het aanwezig hebben van een joint, het blijft allemaal gerommel in de marge."
Ik neem aan deze stelling betrekking heeft op mijn overtuiging dat het in het bezit hebben of gebruiken van zelfs de kleinste hoeveelheid softdrugs al strafbaar is. Je mag dat 'gerommel in de marge' noemen. Maar het is gewoon een wetsbepaling. Dat er van hogerhand voor gekozen is om deze bepaling maar niet zo serieus te nemen, dát is pas gerommel... en dan nog niet eens in de marge. Uiterst kwalijke zaak.