AmsterdamCentraal.nl

Helaas bieden resultaten behaald in het verleden geen garantie voor de toekomst. De afgelopen vier jaar bracht het beleid van het stads(deel)bestuur veel meer toeristen en bezoekers, meer straatdealers, meer criminaliteit, meer rondvaartboten, meer taxi's, veel meer afval, nog meer terrassen en stonden binnenstadbewoners steevast op het tweede plan. Intussen is de buurt monddood gemaakt door de stadsdeelbesturen betekenisloos te maken. Wen maar aan de drukte. 

Die bewoners mochten het doen met wat extra handhavers, een slap convenant met stadsgidsen over grote groepen, een nieuwe taxistandplaats voor deur en meer goedkope hotelkamers in de oude binnenstad. De drukte moeten we vooral beheersen met geavanceerde ‘crowd management’ techniek. De harde aanpak van de toeristenwinkels, all-you-can-drink boten, fietstaxi’s en illegale hotels in de stad bleek weerbarstiger dan gedacht. Zelfs de Belastingdienst durft de stad niet meer in. Maar, bovenal werd de groei in het toerisme op geen enkele wijze ingedamd.

Stad in balans?

Van de beloofde stad in balans is niets terecht gekomen. Het bleef bij pleisters plakken met enkele dure, en soms domme, experimenten in die stadsdelen die het helemaal niet nodig hadden. Wie kan er nog een zo'n experiment herinneren? Het projectteam van stad in balans ging met de grootste mogelijk boog om vooral de oude binnenstad heen. Voor de bewoners en ondernemers die in de oude binnenstad wel met hart en ziel voor de buurt knokken was het dweilen met de kraan open.

De vooruitzichten zijn niet goed. Het wordt alleen maar drukker. Tijdens de vele verkiezingsdebatten ging het steevast over de drukte in Amsterdam. Er werd vooral geroepen dat het niet overal in Amsterdam even druk is. Er is nog voldoende ruimte in Buitenveldert, Zuid Oost en Noord en natuurlijk buiten Amsterdam. Stuur de bezoekers daarheen. Alsof die bezoekers zich laten sturen. Wie gelooft er nu echt in spreiding? Zelfs het perceptie-woord kwam regelmatig voorbij. En, als er problemen zijn, dan is vooral handhaving nodig op overlast. Een aansprekende visie op het structureel voorkomen van die overlast heb ik nog niet gehoord of gelezen de afgelopen maanden.

Gotspe 

D66, na vier jaar aan de leiding te zijn geweest bij stad in balans, waagde het zelfs te stellen: “Als wij groot genoeg worden en de eer hebben om over een coalitieakkoord te praten, dan wil ik een paragraaf over het gebied rond de wallen schrijven samen met bewoners en ondernemers. Het is een gebied met specifieke kansen, problemen en uitdagingen”. Het is een gotspe.

Wat voor stad willen we zijn?

Zorgwekkend is dat geen enkele Amsterdamse partij een aansprekende visie heeft op wat voor stad we willen zijn? Ook Amsterdam in Progress concludeerde bij de analyse van de verkiezingsprogramma’s. Er is geen visie op de lange termijn. Voor wie willen we die stad zijn. En, wat dit betekent voor een vitale en leefbare binnenstad.

Natuurlijk is er in Amsterdam meer aan de hand dan de drukte in de oude binnenstad en een klagend groepje binnenstadbewoners. Werkgelegenheid, gezondheid, verkeer, wonen en eerlijke kansen voor jongeren zijn ook belangrijk voor de Amsterdammers.
Maar, ook bij deze thema’s speelt dezelfde discussie: wat voor stad willen we zijn voor wie? Als we dat kompas niet hebben dan worden het straks moeizame coalitie-onderhandeling die niet leiden tot een stad in balans, en al helemaal niet tot een oude binnenstad in balans. Ik voorspel dat binnenstadbewoners en -ondernemers weer vier jaar hard moeten vechten voor de leefbaarheid van de buurt. Het houdt niet op, niet vanzelf.