Nee, natuurlijk zal ik mij niet populair maken met dit stukje. Maar dat is ook helemaal niet mijn streven: ''I'm not for the masses, I'm for the few'', placht ik mijn Amerikaanse vrienden te zeggen, wanneer ze zich afvroegen hoe ik toch in mijn kleine landje geen 'Bekende Nederlander' was geworden. Dat moet toch een fluitje van een cent zijn in een land, zo klein dat je het met een vinger in de ringdijk voor overstroming kunt behoeden!
Maar laat ik niet afdwalen, als je in mijn leeftijdcategorie bent aangeland word je steeds meer geconfronteerd met de nare fase van een leven van vrienden en verwanten waarin ze met een fatale ziekte worden geveld. In die laatste fase is het belang van empathie en zorgzaamheid misschien wel even groot als in het begin bij dat van een kwetsbaar kind.
Het kan de beste opwellingen in mensen oproepen. Men wil daadwerkelijk een warme behulpzame hand bieden en meer dan dat – en de lijdende metgezel voelt aandoenlijke dankbaarheid. Er is een heel 'leger van mantelzorgers' in onze maatschappij dat elke dag zonder enig belang die warme behulpzame hand – en meer – biedt aan zijn/haar dankbare vrienden en verwanten. In stilte, zonder applaus.
Ik heb eigenlijk een hekel aan het woord 'held', echte 'helden' zouden zichzelf nooit zo noemen. Onze Eberhard van der Laan ook niet, hij is geen 'Soldaat van Oranje in oorlogstijd', hij wil gewoon in de uitoefening van zijn laatste ambt sterven. Misschien ging hij te lang door, net als een van mijn vrienden waarmee ik voor kort nog arm in arm de Prins Hendrikkade ging oversteken, voetje voor voetje, bijna de vluchtheuvel gehaald op het moment dat het venijnige rateltje zweeg.
Eberhard wilde nog een laatste keer met onze koning een klein stukje door zijn Amsterdam wandelen, maar eigenlijk kan hij dat niet meer.
De koning past zijn passen aan en vertraagt naar drenteltempo. Nee, hij is geen 'mantelzorger', hij doet precies wat ieder mens in zo'n situatie doet: hij geeft een arm. Het verschil is dat er een TV ploeg van AT5 en een peloton beveiligers en verslaggevers om het tafereeltje heen zwerft.
Nee de koning is geen held, hij doet gewoon wat iedereen van hem verwacht. Het zou een schande zijn als hij het niet deed terwijl het gewoon zijn werk is waarvoor hij vorstelijk krijgt betaald.
dertien reacties op "'Onze koning is een held' (citaat)"
De koning bezocht een buurtcentrum en daar moet Van der Laan op grond van zijn functie denk ik ook bij zijn. Ik zie het niet als promotionele stunt of zoiets, gewoon een dag uit het leven van twee publieke figuren. Ja, en daar zijn ook fotografen bij. Nou en? Goede foto, eentje waarmee je prijzen kunt winnen, want hij vat de tragiek van de burgemeester goed samen.
En nu zeg ik dat hij het met dat stilgehouden privébezoek goed gedaan heeft. Is het nog verkeerd.
Arnoud en Suffie vinden misschien stiekem dat ik door hier blijk van te geven majesteitsschennis pleeg. Ook dat mag.
Fijn hoor, zo'n lieve stad.