AmsterdamCentraal.nl

Noord is altijd een bedrijvig stuk Amsterdam geweest Ronald. In de eerste decennia na WO2 verdiende Amsterdam zijn geld nog steeds aan weerskanten van het IJ, in havens west en oost, Werkspoor en Stork - maar misschien nog wel het meest aan de noordkant met de grote scheepswerven en toeleveringsbedrijven en het Shell Lab.
De ''armoedigheid'' zoals jij het noemt is gekomen toen achter elkaar de scheepsbouw, reparatie en toelevering in elkaar zakte omdat dat werk naar de laagste lonenlanden wegvloeide.
Dat Noord eindelijk weer opbloeit de laatste jaren vind ik prachtig, en de pontjes mogen ook nog lang blijven, het is goed voor de geest even stil te moeten staan in plaats van almaar door te razen. Ik vind de tijd op de pont geen echt verloren tijd, even mijmeren hoeveel het IJ door de eeuwen heen heeft betekend voor de stad!

De 'pont' van centraal naar Noord was mijn eerste kennismaking met het gebied boven het IJ. Het zal in '60 geweest zijn dat ik met mijn vader voor het eerst, na met lijn 2 naar het CS gereden te zijn, door de toen nog enige grote stationshal liep, aan de noordkant gekomen moest constateren dat het sneeuwde, en wachtend op de pont die ons naar de Meeuwenlaan zou brengen keek ik mijn ogen uit, er was een pont die afvoer, na een reusachtige klep omhoog gedraaid te hebben, en bijna gelijk kwam er een pont aan, die zijn klep juist neerdraaide, daar mochten we op, in een smalle gang die alleen voor voetgangers en fietsers bestemd was, het middendeel was voor de bus en een paar auto's. Met ronkende diesels vertrok de pont, het leek wel zigzaggend tussen de containerschepen en de vrachtvaarders die richting sluizen voeren. Bij de Meeuwenlaan aangekomen, ging de klep omlaag, en ging eerst de bus, gevolgd door ander gemotoriseerd vervoer van de pont af, daarna mochten voetgangers en fietsers van de pont af. Mijn vader wist altijd boeiend te vertellen over de ADSM, en lopend met aan de linkerzijde de huizen die voor het personeel gebouwd waren, en rechts een muur met daarachter reusachtige stalen kranen, en verderop een poort met in giga-letters ADSM erop. Er liepen altijd mannen in besmeurde overals in en uit die poort. Verderop waren meer bedrijven, vooral las- en staalwerk, het rook er soms naar teer. Ik zal Noord, en vooral die oude pont nooit vergeten. Alle keren dat ik met de pont naar Noord ging was het druk! Zelfs s'nachts, laatste pont die ik deed van Noord naar het station waren er altijd mensen (2015). Die pont was leuk (altijd), en ik zou het een gruwelijkheid vinden om geen keuze meer te hebben tussen pont en NZ- lijn. De pont geeft lucht, de NZ-lijn verstikt!