AmsterdamCentraal.nl

Regenboogzebrapaden verschenen in de afgelopen jaren onder andere in steden als Maastricht, Tilburg en Utrecht om aandacht vragen voor de acceptatie van Lesbo's, Homo's, Biseksuelen en Transgenders. Wat mij betreft heeft iedere bijdrage aan LHBT-emancipatie mijn onvoorwaardelijke zegen, met uitzondering voor de term LHBT dan. BOA's, ADHD'ers, BHV'ers en LVB'ers zijn ook nooit beter geworden van de labeling met een kille lettercombinatie, volgens mij schiet het ook niet op als we mensen met een andere geaardheid ineens een sticker met LHBT opplakken omdat het zo lekker verzamelt.

Boete doen
Maar goed, het zebrapad. Ik heb er zo mijn gedachten over. Allereerst is de keuze voor deze lokatie een prikkelende. Kijkend naar de bevolkingssamenstelling zal niet iedere bewoner hier de tolerantie met betrekking tot andersgeaarden met de paplepel hebben ingegoten gekregen. Daar hoort wat mij betreft geen waardeoordeel bij, maar wel de vaststelling dat de gedachte achter het regenboogpad vermoedelijk niet organisch in zal dalen. En dan nog, wat is die gedachte eigenlijk? Is het lopen over een regenboogzebrapad voldoende om boete te doen voor je schampere opmerkingen tegen de krijsnicht op je werk, de macrobiotische potten op het kinderdagverblijf of de piepende trafo in je lievelingskroeg? Dat lijkt me een al te gemakkelijke vorm van penitentie.

Ongetwijfeld zal er in Nieuw-West een groep mensen zijn die het idee van een regenboogzebrapad zullen begrijpen en appreciëren, de vraag is echter of dit de mensen zijn die daar een gekleurd zebrapad voor nodig hebben.

Rechtsgeldig?
Maar dan even een ander ding. Is een regenboogzebrapad wel rechtsgeldig? Nee dus. Voorheen experimenteerden veel gemeentes er op los met zebrapaden van schuine lijnen, bolletjes en blokken. Tegenwoordig heb je echter het Besluit Administratieve Bepalingen inzake het Wegverkeer (BABW) waarin onder andere staat dat een zebrapad uit strepen bestaat, wit is en in speciale, tijdelijke situaties soms geel. Maar over meerkleurige zebrapaden wordt niet gesproken. Kortom: helaas-kippengaas, het regenboogpad is géén voetgangersoversteekplaats als bedoeld in het RVV en overstekende voetgangers hebben dus géén voorrang.

Dat lijkt een tamelijk rigide stellingname, tenslotte zijn er zat verkeersregels waarmee stelselmatig de hand wordt gelicht, denk maar aan het rijden door een oranje verkeerslicht of het voeren van niet goedgekeurde fietsverlichting. En in alle eerlijkheid, een zebrapad waarbij verder alles klopt, inclusief de verplichte borden, lijkt me niet ineens onherkenbaar omdat de strepen een ander kleurtje hebben. Helaas werkt dat niet zo, de vaststelling of iets wel of niet een oversteekplaats is heeft namelijk zulke vérstrekkende gevolgen dat er geen grijs gebied mogelijk is. Een erkende 'VOP' verandert een voetganger van loslopend wild in een geprivilegieerde verkeersdeelnemer en een eerzame automobilist in een ernstige overtreder. Op het moment dat het op aansprakelijkheid aankomt bepaalt het in de wet geregelde de uitkomst, niet onze coulance met betrekking tot een stukje goedbedoelde symboliek.

Inkeer
Terug naar het regenboogzebrapad. Dat ligt er uiteindelijk nog steeds niet. Misschien is onze stadsdeelvoorzitter tot inkeer gekomen, misschien was er geen politiek of maatschappelijk draagvlak aanwezig, misschien gewoon geen geld. Het zou een mooi moment zijn om nu alsnog te kiezen voor een mooi regenboogpad over het Osdorpplein, niet over de rijbaan maar over het voetgangersgebied. Dat levert geen verkeersvraagstukken op en geeft het winkelende publiek meer gelegenheid om er over na te denken, dan tijdens een kort sprintje richting lijn 17. En mocht het regenboogzebrapad er alsnog komen, dan steek ik voortaan wel 50 meter verder over. Loslopend wild misschien, maar je weet wel waar je aan toe bent.