Het is al weer en tijdje terug dat ik Wim Brands tegenkwam. Enkele maanden. In de openbare bibliotheek. Waar anders? Hij ging daar iemand interviewen. Iemand die een boek had geschreven. Hij was vrolijk, opgewekt. Vriendelijk als altijd.
Ik hoor net dat hij depressief was en zelfmoord heeft gepleegd.
Hier leest hij een gedicht voor over russen. De opname was voor mijn programma met de pompeuze en nogal van zelfoverschatting getuigende titel "Mr. Amsterdam" . Op een koude winterochtend aan de rand van de Staatsliedenbuurt. Ongeveer vijf jaar geleden.
Als hommage aan deze dode dichter publiceer ik dit filmpje hier nogmaals.
Ter herinnering aan Wim Brands
trefwoorden: .
nieuwer:
Ruilen doet huilen
Ruilen doet huilen
Reageren?
Lees vooraf even de regels voor discussies op Amsterdam Centraal door.
Eigen afbeelding bij reacties? Ga naar gravatar.com en meld je aan met het mailadres dat je ook hier voor reacties gebruikt.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
vier reacties op "Ter herinnering aan Wim Brands"
Jarenlang was mijn zondagochtend ingevuld met 'Vrije Geluiden' en 'Boeken' Wim Brands.
Ik troost me nu met afleveringen van vroeger - dat helpt, kan ik een ander verdrietig iemand
aanraden. Zo probeer ik ook te ontdekken wát Wim de das om deed.
.. ik zal je missen - heel erg.
Leeft z'n hond nog, en zo ja wie zorgt dáár nu voor ?
Dankjewel voor alles,
Suzie
Maar al die vijftigers van de laatste tijd, nauwelijks over de helft van het bestaan, vrijwillig de vergetelheid opgezocht: Rogi Wieg, Joost Zwagerman, nu Wim Brands. Wat is er in deze tijd dat zoveel mensen deze uitweg zoeken? Mijn verstand schiet tekort, evenals hun ervaren van medemenselijkheid blijkbaar. R.I.P. Wim.