Vluchtelingen. Geen onderwerp heeft deze maand zo nadrukkelijk het politieke én publieke debat gedomineerd, en terecht. De oorlog in Syrië, de gammele bootjes op de Middellandse Zee: het laat geen mens onberoerd en schreeuwt om een oplossing. In Europa, in Nederland en ook in Amsterdam.
Nieuw-West was het eerste stadsdeel dat in actie kwam: Sportcentrum Caland in Osdorp huisvestte binnen enkele dagen ruim 300 vluchtelingen. Natuurlijk roept dat ook spanningen op. Zo beklaagde stadsdeelvoorzitter Achmed Baâdoud (PvdA) zich erover dat Nieuw-West en Zuidoost bovengemiddeld veel opvang voor hun kiezen krijgen. Vreemde timing, want een dag later werd bekend dat juist stadsdeel Zuid een grote, langdurige opvanglocatie opende: de oude gevangenis aan de Havenstraat. Later die week draaide Baâdoud bij: ook nu de vluchtelingen alweer weg zijn uit de Calandhal blijft Nieuw-West beschikbaar voor opvang.
Die solidariteit is terecht, want een grote stad als Amsterdam heeft natuurlijk zijn verantwoordelijkheid voor de snel groeiende stroom vluchtelingen, net zoals ook andere gemeenten naar verhouding hun bijdrage leveren. Nederland houdt zich daarmee aan Europese afspraken, want het is niet meer dan logisch dat de EU hierin samen optrekt. Jammer dat een land als Slowakije de deur juist wil sluiten voor vluchtelingen uit het ergste oorlogsgebied, Syrië. Wie vlucht voor de terroristen van IS verdient onze steun.
Tegelijk komt er ook andere opvang in Nieuw-West: het project Startblok biedt straks containerwoningen op het verlaten sportpark Riekerhaven voor 250 studenten en 250 statushouders, oftewel asielzoekers met een verblijfsstatus. Het laten samenwonen van deze twee groepen bevordert de integratie van statushouders enorm. Bovendien gaat het niet ten koste van het bestaande woningaanbod.
Het mooie is dat initiatief ook van bewoners zelf komt: veel mensen zamelen kleding in of melden zich als vrijwilliger bij het Rode Kruis. Op al deze manieren neemt Nieuw-West zijn verantwoordelijkheid voor vluchtelingen. Daar ben ik trots op.
Elke maand doet Jeroen Mirck als D66-bestuurscommissielid in een column verslag van zijn ervaring in de lokale politiek van Amsterdam Nieuw-West.
AT5 Nieuws
RTV Noord-Holland
Politie Amsterdam
Amsterdam.nl
RTV Amstelveen
Parool Nieuws Amsterdam
zes reacties op "Politieke column: Vluchtelingen"
Het geluid van de middenweg zal pas langzaam doorklinken als zich meer en meer azc's vullen.
Ik verafschuw opstokers in eigenbelang die het land rondreizen als Geert, maar ik ben ook niet naïef. Al die moeders met jonge kinderen vervullen mij met mededogen, dan krijg ik hetzelfde gevoel als Angela Merkel moet hebben bewogen, zij herinnert zich nog goed de warmte van West-Berlijn toen de muur viel. Maar al die jonge mannen uit de oorlogsgebieden van nu waar tientallen krijgsheren elkaar bestrijden... hebben we daar als ze eenmaal in ons midden zijn niets van te duchten?... Ze lijken in de meerderheid, immers cameraploegen zoemen liefst in op angstige kleuters en huilende moeders.
Het huisvestingsbeleid is een tijdbom, coa denkt in kostenefficiëncy en wil vooral grote centra met >500 bewoners per eenheid. Dat laat zich het gemakkelijkst realiseren in de "provincie". Maar de vluchtelingen willen graag in de randstad, in de grote steden. Daar precies is een enorm chronisch gebrek aan sociale huurwoningen voor de eigen bevolkingsaanwas. We kennen de situatie en de verantwoordelijken.
De spanningen in een stad als Amsterdam zullen stijgen, het mededogen verminderen. We hebben nu geen leegstaande Bijlmer achter de hand die zich laat vullen.
Aan de Flierbosdreef (780 en de Oliphant (850) is de scheiding maar een kamerscherm. Je collega ligt 1 meter naast je te ruften en te rochelen.
De noodopvang moet je zien als een dependance van Ter Apel. De bedoeling is dat de mensen binnen 72 uur de noodopvang verlaten en dan naar een AZC gaan. In de praktijk duurt het vaak iets langer. Een gezin is vaak iets lastiger te plaatsen dan een eenling.
In de noodopvang gebeuren een aantal zaken. Allereerst de mensen weer op adem en tot rust laten komen, medisch onderzoek, identificatie en registratie en een intake bij de IND.
Het voordeel van de Syriërs is dat bijna alle volwassenen wel originele ID-papieren hebben, al dan niet verlopen. Dat maakt de doorlooptijd voor die mensen wat sneller.
Somaliërs hebben bijna nooit een ID omdat daar geen overheid is.
Mensen uit Eritrea hebben meestal ook geen papieren omdat het aanvragen van een ID daar als zeer verdacht wordt beschouwd. Eritrea heeft een van de wreedste dictaturen ter wereld.
En JohnN, volgens mij haal je een paar zaken door elkaar. Kan me voorstellen want de media maken er een potje van in hun berichtgeving.
War we het hier over hebben is de (nood)opvang. Zeg maar de incheckbalie van de asielprocedure. Daarna gaan ze naar een AZC en die ligt wel in de provincie. Als het blijkt dat asielzoekers niet aan het rampokken slaan zijn de gemeenten en gemeenschappen wel blij met zo'n AZC omdat die mensen met hun karig leefgeld nu net de lokale supermarkt open houden en de buslijn in stand te houden.
(In de jaren '90 kwam het dorp Slagharen in opstand omdat in een leegstaand klooster enkele honderden asielzoekers werden opgenomen. Toen het centrum werd gesloten kwamen ze weer in opstand. Ze wilden dat het AZC bleef.)
Nu terug naar Amsterdam. Amsterdam heeft geen AZC en er is ook geen sprake dat er eentje komt.
5 jaar geleden ging 75% van het woningaanbod naar mensen die een urgentieverklaring hadden. Mensen uit de maatschappelijke opvang (daklozen), vluchtelingen met een status en stadsverniewingsurgenten.
Dat is sinds 5 jaar anders. Mensen uit de MO en vluchtelingen krijgen een woning aangeboden en daar moeten ze het mee doen. Accepteer je de aangeboden woningen niet? Dan word je uit de procedure gemikt en dan zoek je het zelf maar uit. Stadsverniewingsurgenten zijn er bijna niet meer.
Iedereen krijgt een campuscontract. Dat is een tijdelijk contract van 5 jaar. Bij studentenhuisvesting zie je dat meer. Bijvoorbeeld na 6 maanden na je afstuderen moet je weg.
De mensen die daar gaan wonen moeten zich bij Woningnet inschrijven. De periode in het AZC telt mee voor de opbouw van je rechten. Maar je krijgt geen urgentiebewijs, hooguit als er sprake is van een ernstige handicap. Maar dan kom je, denk ik, ook niet in aanmerking voor deze woningen.
De kans op nareis acht ik gering. Dat had namelijk al gekund toen die jongeren in het AZC zaten en een verblijfsvergunning kregen.
Het complex staat er tijdelijk, 9 jaar. Maar tijdelijk kan in Amsterdam zo een paar decennia duren
Die 250 woningen zijn een onderdeel van de 1300 woningen die Amsterdam moet leveren van het Rijk.