AmsterdamCentraal.nl

Maar ik heb er genoeg van. Ik zal niet zeggen iedereen, maar toch zeker bijna iedereen flikkert al zijn rotzooi zomaar op straat. En misschien hebben ze ook wel gelijk. Ik ben zelfs zo een idioot die af en toe iemand anders zijn troep van af de bank in het park in de vuilnisbak gooi die er toch wel een meter naast staat. De gemeente heeft bij mij in de straat echt een vermogen uitgegeven om de straat en het straatmeubilair op te knappen. Het is op een gracht en het ziet er mooi uit met bloembedden, nieuwe bankjes, een steiger. Maar het is niet voor te stellen hoeveel troep mensen laten liggen. En nogmaals, misschien hebben ze wel gelijk. Als ik er wel eens iets van zeg, als iemand vanuit de auto een zak van een fastfoodketen of een lege pizza doos naar buiten gooit, dan krijg ik te horen dat ik de kanker o.i.d. kan krijgen.  Dan kom ik waarschijnlijk nog goed weg. Waar bemoei ik me mee.

Waarom irriteren al die mensen me die zeggen: ach dat hoort toch bij de grote stad, of dat moet kunnen in Amsterdam. Of dan ga je toch lekker de stad uit? Overal horen we wel geklaag over toeristen en over die aantallen en daar heb ik ook zeker mijn bedenkingen bij. Maar ik denk dat er aan de Amsterdamse mentaliteit ook wel het een ander schort. Bovendien is er voor de stadsreiniging niet tegen aan te vegen, hoe hard ze ook werken. 

Maar ik kap er ook mee. Ik ben er klaar mee. Ik heb er genoeg van. Ik heb me voor genomen om mijn vuilniszakken niet meer weg te brengen maar ze gewoon vanaf twee hoog uit het raam te kieperen. Voor de aardigheid ga ik de motor van mijn auto een paar uur per dag laten draaien. Wat kan mij die plastic soup die er door allerlei wateren drijft nou eigenlijk schelen. Zo vaak kom ik ook niet bij de zee. Bovendien ben ik opgegroeid in een tijd dat er nog kwik in vis zat, we ons niet druk maakten over asbest, dat we motorolie zo in de put lieten lopen, we allerlei troep in de gracht gooiden, dat we gifbelten hadden op loopafstand van het centrum enz. Dus mijn generatie is wel wat gewend. Ik leef nog steeds. Je vraagt je af waarom we dat eigenlijk hebben afgeleerd. 

Bovendien heb ik nog maar hooguit een jaar of twintig te gaan. Ik zing mijn tijd wel uit. En de generaties na mij, jullie zoeken het maar uit, gooi van alles gewoon op straat wat de meeste van jullie toch al doen. Ik zal er niets meer van zeggen. Jullie moeten langer in de bende leven dan ik.