AmsterdamCentraal.nl

Een mening is een mening. De tijd zal leren hoe het model van "Vrije Politiek" dat de OPABEWEGING aanhangt, aanslaat en tot veranderingen zal zorgen. De auteur gaat erg uit van zijn beleving van wat wij "verouderde politiek" noemen. Ons kiessysteem gaat uit van volksvertegenwoordiging d.w.z. dat we op mensen stemmen en niet op partijen (u kruist een naam van een kandidaat aan en stemt in het stemhokje op die PERSOON en dus NIET op die PARTIJ). Er gaan zelfs stemmen op om het hele partijgebeuren te gaan verbieden (zie discussie in de VK van vorige week). Immers een partij kan zijn kandidaten officieel helemaal niet dwingen om op een bepaalde manier te denken of te stemmen - ons kiessysteem gaat nog steeds uit van het principe van "zonder last en ruggespraak". Oftewel een raadslid zit in de raad op persoonlijke titel - het is zijn/haar raadszetel. Dat partijen via fractiediscipline (bij PvdA zelfs kadaverdiscipline) etc toch druk op haar raadsleden uitoefenen is zo gezien dus eigenlijk tegen de principes van ons kiesstelsel en mogelijk zelfs een overtreding van de wet. OMA/OPA laat verschillende meningen toe bij haar kandidaten - zij proberen zoveel mogelijk gezamenlijke groepsstandpunten vast te leggen (soort programma) en daarbuiten is men vrij zijn eigen mening over alle zaken te hebben die niet onderling gelijkluidend zijn vastgelegd. Daarbij komt dat bij OMA/OPA degene met de meeste stemmen in de raad komt. Dit systeem heeft veel voordelen en een paar nadelen. Grootste voordeel is dat de kiezer krijgt waarop hij gestemd heeft - personen zijn namelijk veel betrouwbaarder wat het naleven van hun uitgangspunten betreft dan partijen. Bovendien valt er weer wat te kiezen - hoe meer kandidaten hoe groter de keuze en hoe dichter men met zijn/haar keuze bij de "ideale" kandidaat kan komen. Nadeel is dat het voor de buitenwacht (de kiezer) moeilijker wordt. Men moet zich nu immers in de kandidaten gaan verdiepen - via google etc is dat vandaag de dag gelukkig gemakkelijker dan vroeger, maar neemt niet weg dat de kiezer meer moet gaan doen. Democratie zoals 150 jaar geleden geïmplementeerd in Nederland is nu eenmaal niet gemakkelijk en krijg je niet cadeau.
Als laatste de opmerking dat zowel OPA (landelijk) als OMA (Amsterdam) GEEN partijen zijn maar onderdeel van een beweging. Dat maakt niet alleen dat het systeem dat we volgen wat moeilijker begrepen wordt (andere uitgangspunten), maar ook dat de niet intern betrokkenen (de buitenwacht) regelmatig verkeerde vergelijkingen maken. Zo hebben we bijvoorbeeld geen lijsttrekker, kennen we ook geen leden (wel groepen kandidaten) en staan we individuele programma's toe. In meer dan 42 steden doen we mee aan de GR14 en tot nog toe blijkt dat verschil van mening binnen de groepen wonderwel in bijna alle gevallen gerespecteerd te kunnen worden en leidt het tot interessante afwegingen en discussies. De betrokkenheid van een ieder wordt dus vergroot. Respect voor elkaar is hierbij cruciaal. Als er al een zwak punt in deze manier van werken van OPA en OMA zit dan is het dat juist de factor respect in onze samenleving aan erosie onderhevig is (helaas!). Zonder respect valt de OPABEWEGING uit elkaar (maar onze samenleving ook).

Dick Schouw
Initiator OPABEWEGING

ROB BIP OPA en OMA - geen van deze observaties heeft tot nu toe zinnige discussies opgeleverd. dat vond ik tekenend. We lazen en zwegen.
Mijn verwachting is dat deze organisaties alleen maar zullen bijdragen tot de al bestaande aversie van de kiezer. De witte vlakken op deze reactievelden bewijzen dit. Ze doen geen goed aan de sombere stemming over de opkomst percentages.
Nu staat hierboven dan opeens een lang betoog. Een ego-betoog helaas van een initiatiefnemer van de OPABEWEGING, waarvan ik nog treuriger word dan ik al was. Ik ga geen lelijke woorden zeggen hoor, maar ik sluit me aan bij de sombere verwachting uitgesproken door de auteur. Als het al wat wordt valt het spul binnen de kortste keren uiteen door verdeeldheid, als het maar een zetel wordt, dan splijt die zetel in tweeën, denk ik.