Ik vind het prettig als mensen zeggen wat zij bedoelen. Daarom vind ik veel vrouwen (de waarde lezeres natuurlijk uitgezonderd) moeilijk in de omgang. Als een vrouw zegt: 'Ik heb het koud', dan kan zij bedoelen: 'Wil jij mijn omslagdoek voor mij pakken?' of 'Wil je mij even stevig vasthouden?' Maar zij kan ook bedoelen: 'Vind je het goed dat ik de thermostaat hoger draai?', 'Mag dat raam dicht?' of zelfs: 'Ik vind Nederland veel te koud en wil emigreren naar het buitenland. Waarom ben jij eigenlijk afgewezen voor die baan in Saudi-Arabië?'
Voor de man is het meestal gokken wat de dame in kwestie bedoelt. En meestal gokt hij fout en raakt zij gefrustreerd 'omdat hij mij niet aanvoelt!'
Zou het voor beide partijen niet gewoon handiger zijn als vrouwen (U als lezeres weet natuurlijk al lang dat mannen simpele wezens zijn die aan een half woord niet genoeg hebben) voortaan zouden zeggen wat zij bedoelen? Voor de goede orde: er bestaan ook mannen die onduidelijk communiceren maar in mijn persoonlijke ervaring zijn het toch voornamelijk vrouwen.
Zeggen wat je bedoelt kan ernstige debacles voorkomen. Niet alleen thuis maar ook in de lokale politiek.
Veel problemen in de lokale politiek ontstaan door miscommunicatie. Ook in ons eigen Amsterdam. Zo vertelde een ambtenaar niet aan bouwbedrijf Hillen & Roosen dat er een flatgebouw zou worden neergezet op de ondergrondse parkeergarage die gebouwd moest worden. Logisch ook, want de ambtenaar wist dat zelf niet. Een andere ambtenaar was verantwoordelijk voor dát deel van de nieuwbouwplannen. Sinds de afschaffing van de vrijdagmiddagborrel praten ambtenaren (en wellicht kantoormensen in het algemeen) nauwelijk nog met elkaar en dat is een groot gemis. Het was op - of liever gezegd onder - het Bos en Lommerplein. In 2006. Weet u nog? Het gevolg was dat honderden mensen (vooruit: 196. Ik overdrijf een beetje) hun huis uit moesten omdat het dak van die garage (en dus ook de flat) in elkaar dreigde te zakken onder het gewicht. Maandenlang gesteggel leverde geen schuldige op (hierbij stap ik doodleuk over een uitroep heen: 'Ja maar, zware vrachtwagens horen niet op marktpleinen!') maar helaas wel een miljoenenverlies voor de stad en dus voor de hoofdstedelijke belastingbetaler die het gelag weer (indirect, maar toch) mocht betalen.
Als voormalig raadslid voor de SP in voormalig stadsdeel Westerpark zou ik u met nog veel meer voorbeelden kunnen lastigvallen. Maar laat ik dat eens niet doen.
acht reacties op "Moeilijk in de omgang"
Maar verder weet ik niet goed hoe ik dit artikel moet duiden. Is het soms een pleidooi om de vrijdagmiddagborrel overal in ere te herstellen?